خوشبختانه آقای رئیسی در شروع ثبت‌نام نامزدهای ریـاست‌جمهوری اعلام کردند وابستگی گروهی و جناحی ندارند و به صورت مستقل آمده‌اند. این یعنی ایشان اعلام کرده ماموریت از سوی جناح خاصی ندارد و برای تحقق اهداف یک جناح نیامده است.
 طبعا در این شرایط که رای مردم به ایشان تعلق گرفته، بدیهی است او رئیس‌جمهور کل جامعه اعم از کسانی که رای دادند یا ندادند و موافقان و مخالفان است. از این رو ایشان باید چتر گسترده‌ای باز کند تا همه آحاد جامعه احساس کنند رئیس‌جمهور متعلق به همه آنهاست. برای این‌که چنین اعتقاد و باوری در عموم مردم شکل بگیرد اولا ایشان باید از هرگونه صحبت کنایه‌آمیز و طعنه‌آمیز به کسانی که رای ندادند، پرهیز کنند. در هر صورت در انتخابات بخشی از مردم رای ندادند و همچنین بخشی از رای‌دهندگان هم به نامزد دیگری رای دادند.
نکته دوم این است ایشان از همه ظرفیت‌های آحاد جامعه با سلایق مختلف بهره بگیرند. بالاخره برخی افراد که رای ندادند از توانمندی‌هایی برخوردارند. البته استفاده از توان آنها تحت شرایطی صورت می‌گیرد که آنها تمایل به همکاری داشته باشند.
معتقدم بخشی از آحاد جامعه که رای ندادند،  گلایه دارند اما در صورتی که شرایط فراهم باشد حاضرند از توانمندی‌های خود برای بهبود شرایط کشور استفاده کنند. بنابراین رئیس‌جمهور باید زمینه‌ای فراهم کند که این استعدادها را به‌کار گیرد و از سلایق مختلف در اداره کشور استفاده کند.
اصولا اداره کشور با یک سلیقه و ظرفیت محدود ممکن نیست. ظرفیت‌های فراوانی در همه سلایق و دیدگاه‌ها وجود دارد که می‌تواند در قالب همکاری کلان و هویت ملی شکل بگیرد و در حل مشکلات جامعه نقش‌آفرین باشد. از نظر من، آقای رئیسی قدرت اجماع‌سازی دارند و در رقابت‌های انتخاباتی هم رویه ایشان نشان داد از سعه صدر کافی نسبت به نقدها، سلایق و دیدگاه‌های مختلف برخوردارند. همین صبر و حوصله هم باعث شد مخالفان ایشان بگویند برنده مناظرات، آقای رئیسی است.