نقش «منوالتراپی» در درمان اختلالات عضلانی
ماساژ و درمان دستی دو مقوله مطرح در فیزیوتراپی هستند که اغلب مردم آنها را با هم یکی میدانند و از تعریف دقیق و جایگاه هر یک از آنها اطلاع ندارند. ماساژ شامل اعمال فشار ریتمیک به پوست و بافتهای بدن است که با هدف کاهش تنش، استرس، اضطراب و بهبود گردشخون عمومی، ایجاد آرامش و انعطافپذیری بافتی انجام میشود.
درمان دستی یا منوالتراپی، استفاده از تکنیکهای مبتنی بر دانش درمانگر و مهارتهای دست او بر بافتهای بدن است که بهمنظور ارزیابی و درمان بیماران انجام میشود. یک فیزیوتراپیست میتواند با ارزیابی دقیق ساختارهای درگیر در بدن از تکنیکهای درمان دستی برای بهبود روند ترمیم و اصلاح اختلالات وضعیتی بافتهای آسیبدیده استفاده کند.
دست فیزیوتراپیست همچون ابزاری تشخیصی میتواند با لمس دمای پوست، رطوبت، سفتی بافت و میزان و نوع محدودیت حرکت، آسیب و علت آن را تشخیصداده و درمان کند. درمانهای دستی در فیزیوتراپی شامل روشها و رویکردهای متعددی است که ازجمله آنها میتوان به متحرکسازی مفاصل، عضلات و اعصاب، آزادسازی عضلانی-غشایی، تکنیکهای انرژی ماهیچهای، دستکاری مفاصل و متحرکسازی همراه با حرکتدادن مفاصل اشاره کرد. فیزیوتراپیست با استفاده از منوالتراپی میتواند اختلالات مفاصل و عضلات را معاینه و ارزیابی کند، دامنه حرکتی مفاصل را افزایش دهد، درد بیمار را تسکین دهد و روند ترمیم بافتی و بهبود بیمار را سرعت ببخشد. هم ماساژ و هم منوالتراپی یا درمان دستی میتوانند بهعنوان بخشی از یک برنامه درمانی برای بهبود و ارتقای سطح سلامت و آمادگی جسمانی فرد مورد استفاده قرار بگیرند؛ هرچند سطح آموزش و مهارت مورد نیاز در انجام درمان دستی بسیار جامعتر و تخصصیتر است. فیزیوتراپیستها ارائهدهندگان خدمات بهداشتی و درمانی با تحصیلات عالی دانشگاهی در علومپزشکی هستند که در دوران تحصیل خود دورههای آموزشی گسترده و متعددی را در زمینه معاینه، ارزیابی، اصلاح و درمان آسیبهای اسکلتی و عضلانی پشت سر میگذارند. درمان دستی در واقع یک رویکرد ساختارمند برای ارائه فیزیوتراپی در یک چارچوب زیستی-روانی-اجتماعی است. گرچه ابتدا توجیههای مکانیکی برای بیان مکانیسمهای اثر درماندستی موردتوجه بود اما بهمرور شواهد بهدست آمده از مطالعات نشان داد تأثیر بر فیزیولوژی
عصبی و شرایط روحی روانی هم در مؤثربودن منوالتراپی بسیار مهم است.