افشای چهره وابسته سیاستمداران کره‌ای

افشای چهره وابسته سیاستمداران کره‌ای

لی‌جونگ جائه، فیلمساز جنجالی یک سال اخیر کره‌جنوبی که با «بازی مرکب» خود، حیرت جهانی را برانگیخت، می‌گوید فیلم نوآر تازه‌اش «شکار» هم حال و هوایی شبیه این مجموعه دارد و به بررسی مسائل اجتماعی و سیاسی کشورش می‌پردازد. از این نظر، این درام تلخ با نگاهی انتقادی به مشکلات و مسائل روز کره، لحنی ضد سرمایه‌داری خواهدداشت. شکار، اولین ساخته سینمایی لی‌جونگ جائه است که به دنبال موفقیت کلان مجموعه بازی مرکب در این کشور آسیایی تولید شده‌ است.

درام تلخ سیاسی این فیلمساز با نگاهی به ژانر جاسوسی، داستانی تعلیقی را به تصویر می‌کشد و درباره موضوعات مهم جامعه کره، تبلیغات پرسروصدای سیاسی، دروغ‌پراکنی‌های سیاسی و اجتماعی و تقلب‌ها و دستکاری‌های سیاسی و دولتی صحبت می‌کند. به گفته فیلمساز:« داستان فیلم حدود 40سال قبل یعنی اوایل دهه 80 میلادی رخ می‌دهد. در آن زمان سیاستمدارانی که چندان هم سالم نبودند و وابستگی شدیدی به آمریکایی‌ها داشتند، کنترل رسانه‌های گروهی در اختیارشان بود. با این کار، آنها تبادل اطلاعات و اخبار را در اختیار خود داشتند و با کنترل اخبار به انتشار اخبار جعلی و دروغین اقدام می‌کردند.»
 انتقاد از سیاستمداران فاسد
لی‌جونگ جائه با انتقاد از سیاستمداران کره‌ای که همواره تحت سلطه و تأثیر آمریکایی‌ها هستند، گفته‌است: «امروزه با دسترسی به شیوه‌های مختلف اطلاع‌رسانی، دیگر خبری از آن نوع دروغ‌پردازی‌ها نیست و مردم اوضاعی شبیه آن زمان را تجربه نمی‌کنند. با این حال، هنوز سیاستمداران سرمایه‌دار وابسته زیادی هستند که تلاش دارند با کسب قدرت، به همان شیوه گذشته اخبار جعلی منتشر کنند. آنها که روابط نزدیکی با سرمایه‌داران آمریکایی دارند، می‌خواهند با پروپاگاندا همچنان کنترل اخبار را در دست خود داشته‌باشند.»
لی توضیح می‌دهد مضمون تبلیغات سیاسی ارتجاعی و انتشار اخبار جعلی توسط سیاستمداران فاسد از جمله موضوعات بسیار مهمی ‌بوده که همیشه می‌خواسته فیلمی‌درباره‌شان بسازد. او ادامه می‌دهد:« متاسفانه چند فیلمنامه‌نویس را که دعوت به همکاری کردم، به اندازه خود من حساس نبودند و نتوانستند آنچه را که من می‌خواهم، ارائه کنند. به ناچار خودم به تنهایی کار را دنبال کردم. برایم خیلی مهم بود توضیح بدهم هنوز هم بخش‌هایی از مردم هستند که به دنبال اخبار جعلی می‌روند و فریب آنها را می‌خورند. با این فیلم، به دنبال گفت‌وگو و مباحثه بین مردم کره با محافل جهانی بوده‌ام و احساسم این است که وجوه مشترکی بین همه ما وجود دارد و با مشکلات و مصائب مشترکی روبه‌رو هستیم.»/ ورایتی

کیکاووس زیاری - گروه فرهنگ و هنر