تودهنی رهبر ارکستر ایرانی به بازجوییهای مجری بیبیسی
دیروز مطلبی درباره علی رهبری، رهبر مشهور ارکستر ایرانی نوشتیم که در سطح جهان، نامدار است. یکی از اقدامات علی رهبری همچنان که در آن مطلب نوشتیم، شکستن تحریم بیدلیل هنرمندان روسیه و اجرای موسیقی در شهر سنپترزبورگ روسیه است.
علی رهبری با این اقدام عصبانیت نهادهای رسانهای وابسته به غرب را باعث شد و شبکه بیبیسی فارسی در برنامهای به گفتوگو با این هنرمند پرداخت و مجری این شبکه با لحنی بازجویانه از وی درباره شکستن تحریم روسیه سؤال کرد.
رهبری در پاسخ به این اظهارات مجری بیبیسی گفت: موزیسینها هیچکدام تحریم نشدهاند و به فرض هم که تحریم میشدند، من چنین تحریمی را نمیپذیرفتم، چون من از آن دسته افرادی هستم که هیچ نوع تحریمی را قبول ندارم و معتقدم تحریم برای یک موزیسین و هنرمند، به نوعی شکنجه است.
مجری بیبیسی فارسی برای اینکه رهبری را تحت تأثیر قرار دهد، به او میگوید: شما چند سال پیش به شهر خملنیسکی اوکراین رفتید و آنجا اجرا داشتید. آیا وقتی در شهر سنپترزبوگ حضور داشتید، به خملنیسکی فکر کردید؟ رهبری در پاسخ به این سؤال میگوید: من سیاستمدار نیستم و زندگیام به هیچ سیاستمداری وابسته نیست و به اینکه کجا بروم و کجا نروم، فکر نمیکنم.
مجری مجدد از رهبری میپرسد شما به خملنیسکی رفتید و خاطره خوبی هم ساختهاید اما امروز این شهر مورد حمله روسهاست. شما برای مردم این شهر، شهرداری آن شهر و کسانی که شما را دعوت کردهاند چه پاسخی دارید؟
رهبری در جواب، پاسخ محکم و قاطعی به مجری بیبیسی فارسی میدهد و میگوید: میگویم از هر جنگی و از هر بمبی که ریخته میشود، رنج میبرم اما اگر قرار بود به عنوان یک موزیسین کسی را تحریم کنم باید اغلب موزیسینها و هنرمندان کشوری را که شما در آن زندگی میکنید، یعنی انگلستان را تحریم کنم.
وی افزود: من باید هنرمندان انگلستان را وقتی انگلیسیها در افغانستان با این احتمال که بن لادن آنجاست، بمب روی سر مردم میانداختند، تحریم میکردم یا وقتی آقای جورج بوش به همراهی آقای تونی بلر، بغداد را بمباران کردند، میبایست موزیسینهای آمریکایی را تحریم میکردم یا اصلا تمام فیلمهای هالیوود را تحریم میکردم، چراکه آمریکاییها روی هیروشیما بمب اتم انداختهاند. کسی نمیتواند مرا مجبور کند!
رهبری در پاسخ به این اظهارات مجری بیبیسی گفت: موزیسینها هیچکدام تحریم نشدهاند و به فرض هم که تحریم میشدند، من چنین تحریمی را نمیپذیرفتم، چون من از آن دسته افرادی هستم که هیچ نوع تحریمی را قبول ندارم و معتقدم تحریم برای یک موزیسین و هنرمند، به نوعی شکنجه است.
مجری بیبیسی فارسی برای اینکه رهبری را تحت تأثیر قرار دهد، به او میگوید: شما چند سال پیش به شهر خملنیسکی اوکراین رفتید و آنجا اجرا داشتید. آیا وقتی در شهر سنپترزبوگ حضور داشتید، به خملنیسکی فکر کردید؟ رهبری در پاسخ به این سؤال میگوید: من سیاستمدار نیستم و زندگیام به هیچ سیاستمداری وابسته نیست و به اینکه کجا بروم و کجا نروم، فکر نمیکنم.
مجری مجدد از رهبری میپرسد شما به خملنیسکی رفتید و خاطره خوبی هم ساختهاید اما امروز این شهر مورد حمله روسهاست. شما برای مردم این شهر، شهرداری آن شهر و کسانی که شما را دعوت کردهاند چه پاسخی دارید؟
رهبری در جواب، پاسخ محکم و قاطعی به مجری بیبیسی فارسی میدهد و میگوید: میگویم از هر جنگی و از هر بمبی که ریخته میشود، رنج میبرم اما اگر قرار بود به عنوان یک موزیسین کسی را تحریم کنم باید اغلب موزیسینها و هنرمندان کشوری را که شما در آن زندگی میکنید، یعنی انگلستان را تحریم کنم.
وی افزود: من باید هنرمندان انگلستان را وقتی انگلیسیها در افغانستان با این احتمال که بن لادن آنجاست، بمب روی سر مردم میانداختند، تحریم میکردم یا وقتی آقای جورج بوش به همراهی آقای تونی بلر، بغداد را بمباران کردند، میبایست موزیسینهای آمریکایی را تحریم میکردم یا اصلا تمام فیلمهای هالیوود را تحریم میکردم، چراکه آمریکاییها روی هیروشیما بمب اتم انداختهاند. کسی نمیتواند مرا مجبور کند!