«حساب‌های دریافتنی» در حسابداری به چه معناست؟

«حساب‌های دریافتنی» در حسابداری به چه معناست؟

«حساب‌های دریافتنی» نشان‌دهنده مطالبات واحد تجاری از اشخاص و شرکت‌ها‌ست. این حساب ممکن است از فروش کالا یا ارائه خدمات، پرداخت مساعده، پرداخت وام یا مواردی از این قبیل ایجاد شود. درواقع حساب‌های دریافتنی، مطالباتی هستند که انتظار می‌رود به‌صورت نقد وصول شوند و برای هر شرکتی که کالا یا خدمات خود را به‌صورت اعتباری می‌فروشد، مدیریت حساب‌های دریافتنی یک فعالیت بسیار مهم است.

با توجه به این‌که حساب‌های دریافتنی جزو دارایی‎های واحد اقتصادی است و دارایی‌ها نیز ماهیت بدهکار دارند، از این‌رو ماهیت حساب‌های دریافتنی هم بدهکار خواهد بود.

۱- طبقه‌بندی براساس عامل ایجاد مطالبات:
حساب‌های دریافتنی انواع مختلفی دارد. در صورتی که مطالبات از طریق فعالیت مستمر و اصلی واحد تجاری (فروش کالا یا ارائه خدمات) به‌وجود آمده باشد«حساب‌های دریافتنی تجاری» نامیده می‌شود به‌عنوان مثال مطالبات ناشی از فروش در اتوماتیک در شرکت تولید‌کننده این محصول باید در حساب‌های دریافتنی تجاری ثبت شود.همچنین اگر مطالبات ناشی از عواملی غیر از فعالیت اصلی و مستمر واحد تجاری باشد «حساب‌های دریافتنی غیر‌تجاری» نامیده می‌شود. پرداخت مساعده به پرسنل و پرداخت وام به اشخاص و شرکت‌ها جزو این گروه حساب‌های دریافتنی است.
به مطالباتی که در قبال آنها از بدهکاران اسنادی از قبیل چک و سفته دریافت شود، «اسناد دریافتنی» گفته می‌شود و در صورت عدم دریافت اسناد از بدهکاران به این نوع مطالبات، «حساب‌های دریافتنی» اطلاق می‌شود.مطالبات و اسنادی که زمان وصول آن طی چرخه عملیات عادی شرکت یا یک سال (هرکدام که بیشتر است) باشد در زمره «حساب‌ها و اسناد دریافتنی کوتاه‌مدت» قرار می‌گیرد. در صورتی‌که مطالبات براساس پول رایج کشور باشد در «حساب‌های دریافتنی ریالی» طبقه‌بندی می‌شود. همچنین زمانی که احتمال معقول و منطقی نسبت به وصول مطالبات وجود داشته باشد این حساب‌ها در سرفصل «حساب‌ها و اسناد دریافتنی» ثبت می‌شود.