
سندرم ترس دولت یهود بلای جان صهیونیستها
بازی جدید صهیونیستها و فاز تهدیدی نخستوزیر این رژیم علیه کشورمان، واقعیت این رژیم در برخورداری از سلاح هستهای و آمادگی برای استفاده از آن را آشکار کرده است، دقیقا در سکوت جامعه جهانی و درحالیکه رسانههای آمریکایی و اروپایی تلاش میکنند برنامه صلحآمیز هستهای کشورمان را نظامی و جنگآفرین نشان دهند، تلآویو آخته به میدان آمده و بهصراحت ایران را تهدید هستهای میکند، رویکردی که با اعتراض رسمی ایران در سازمان ملل هم مواجه شد.
نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی در سخنرانی خود در ۲۲سپتامبر۲۰۲۳ در هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تهدیدهای صریحی مبنی بر استفاده ازسلاح هستهای علیه یک کشور مستقل عضو سازمان ملل متحد مطرح و تاکیدکرده بود که بیش از هر چیز - مهمتر از همه - ایران باید با یک تهدید هستهای معتبر روبهرو شود. تا زمانی که من نخستوزیر اسرائیل هستم، تمام تلاشم را برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای انجام خواهم داد. این تهدیدات درحالی است که استفاده یا حتی تهدید صرف به استفاده از سلاحهای هستهای، صرفنظر از شرایط، توسط هر فردی، در هر زمان و هر مکان، نقض آشکار قوانین بینالمللی و بهویژه ماده۲ بند۴ منشور سازمان ملل متحد است. نکته مهمتر اینکه داشتن زرادخانه سلاحهای کشتار جمعی در کنار تسلیحات پیشرفته، چنین رویکردی توسط نتانیاهو را غیرقابل باور کرده و نشان میدهد او چطور در پارادایم جنگ روانی علیه تهران قرار گرفته است.
به هرحال این موضعگیری جنگطلبانه در سازمان ملل بلافاصله توسط دفتر نتانیاهو تکذیب شد و آنها بهصراحت عقبنشینی کردند اما این فاز تهاجمی از جانب تهران بیپاسخ نمانده است. از یکطرف نمایندهدائم ایران در سازمان ملل نامهای به رئیس دورهای شورای امنیت نوشت و از سوی دیگر سپاهپاسداران ماهوارهای را به فضا پرتاب کرد که نمادمهمی ازقدرت علمی واطلاعاتی کشورمان بود به طور مثال در بخشی از نامه رسمی ایران به شورای امنیت، ناظر به آخرین مورد تهدید هشداردهنده نخستوزیر رژیم صهیونیستی تاکید شده بود: ما خواستار پاسخی قوی از سوی جامعه بینالملل در سطح وسیع هستیم و شورای امنیت سازمان ملل متحد مسئولیت ویژهای برای محکوم کردن قاطعانه و صریح اظهارات بیملاحظه و خطرناک رژیم اسرائیل دارد. هرچند فاز دوگانه سازمان ملل و موضع متحدان رژیم صهیونیستی در شورای امنیت مانع از پاسخ بازدارنده جامعه جهانی به گستاخی این رژیم میشود ولی با این وجود جامعه جهانی اکنون بهخوبی چهره واقعی اسرائیل را میبیند که نه یک قربانی، بلکه خود عامل بیثباتی، جنگ و تهدید در سطح جهان است. اما فرامتن حمله عصبی این رژیم به ایران چیست؟
محاصره صهیونیستها از هر طرف چه در داخل مرزهای۱۹۴۸و چه در نواحی کرانه باختری و جنین برای آنها فرسایشی شده است، از طرف دیگر هم نزدیکی صفحات ایران و عربستان در کریدور جدید منطقه، فضای بهشدت محدودکنندهای برای این رژیم خلق کرده که طرحهایی همچون آبراهام را برای عادیسازی با اعراب، یکسره بیاثر کرده است و در کنار تمام اینها 46هفته التهاب و ناآرامی در خیابانهای تلآویو مقامات اسرائیلی را به مرز فروپاشی رسانده است. در حقیقت ناپرهیزی مقامات اسرائیل در تهدید هستهای ایران، نشاندهنده اوج ترس این رژیم است که خود را گرفتار بحران داخلی و انزوای بینالمللی میبیند. دولت نتانیاهو میخواهد هرطور که شده، حصار انزوای منطقهای را شکسته و با دشمنتراشی خارجی، بر فروپاشی داخلی خود سرپوش بگذارد.
این در حالی است که صهیونیستها هرچه بیشتر بر تهدید ایران تاکید کرده و برای نزدیکی به اعراب تلاش میکنند، بیشتر خود را در سطح بینالمللی منفور میکنند و در باتلاق انزوا و بحران داخلی فرومیروند، چراکه گدایی رابطه از اعراب، نتیجهای جز بیآبرویی برای صهیونیستها نداشته و تهدید هستهای ایران هم جهان را متوجه خطر هستهای رژیم اشغالگر قدس میکند. بنابراین، سندرم ترس وتهدید که از سال۱۹۴۸همزاد این رژیم بوده، اکنون هم صهیونیستها را بیش ازگذشته درگیر تنش خواهد کرد و این امر هر شنبه در خیابانهای تلآویو متبلور است. با این حال شورای امنیت سازمان ملل متحد مسئولیت ویژهای برای محکوم کردن قاطعانه و صریح اظهارات بیملاحظه و خطرناک رژیمصهیونیستی دارد و حفظ نظم بینالمللی و حفاظت از انسانیت جمعی، مستلزم اقدام قاطع در پاسخ به چنین تهدیداتی است.
به هرحال این موضعگیری جنگطلبانه در سازمان ملل بلافاصله توسط دفتر نتانیاهو تکذیب شد و آنها بهصراحت عقبنشینی کردند اما این فاز تهاجمی از جانب تهران بیپاسخ نمانده است. از یکطرف نمایندهدائم ایران در سازمان ملل نامهای به رئیس دورهای شورای امنیت نوشت و از سوی دیگر سپاهپاسداران ماهوارهای را به فضا پرتاب کرد که نمادمهمی ازقدرت علمی واطلاعاتی کشورمان بود به طور مثال در بخشی از نامه رسمی ایران به شورای امنیت، ناظر به آخرین مورد تهدید هشداردهنده نخستوزیر رژیم صهیونیستی تاکید شده بود: ما خواستار پاسخی قوی از سوی جامعه بینالملل در سطح وسیع هستیم و شورای امنیت سازمان ملل متحد مسئولیت ویژهای برای محکوم کردن قاطعانه و صریح اظهارات بیملاحظه و خطرناک رژیم اسرائیل دارد. هرچند فاز دوگانه سازمان ملل و موضع متحدان رژیم صهیونیستی در شورای امنیت مانع از پاسخ بازدارنده جامعه جهانی به گستاخی این رژیم میشود ولی با این وجود جامعه جهانی اکنون بهخوبی چهره واقعی اسرائیل را میبیند که نه یک قربانی، بلکه خود عامل بیثباتی، جنگ و تهدید در سطح جهان است. اما فرامتن حمله عصبی این رژیم به ایران چیست؟
محاصره صهیونیستها از هر طرف چه در داخل مرزهای۱۹۴۸و چه در نواحی کرانه باختری و جنین برای آنها فرسایشی شده است، از طرف دیگر هم نزدیکی صفحات ایران و عربستان در کریدور جدید منطقه، فضای بهشدت محدودکنندهای برای این رژیم خلق کرده که طرحهایی همچون آبراهام را برای عادیسازی با اعراب، یکسره بیاثر کرده است و در کنار تمام اینها 46هفته التهاب و ناآرامی در خیابانهای تلآویو مقامات اسرائیلی را به مرز فروپاشی رسانده است. در حقیقت ناپرهیزی مقامات اسرائیل در تهدید هستهای ایران، نشاندهنده اوج ترس این رژیم است که خود را گرفتار بحران داخلی و انزوای بینالمللی میبیند. دولت نتانیاهو میخواهد هرطور که شده، حصار انزوای منطقهای را شکسته و با دشمنتراشی خارجی، بر فروپاشی داخلی خود سرپوش بگذارد.
این در حالی است که صهیونیستها هرچه بیشتر بر تهدید ایران تاکید کرده و برای نزدیکی به اعراب تلاش میکنند، بیشتر خود را در سطح بینالمللی منفور میکنند و در باتلاق انزوا و بحران داخلی فرومیروند، چراکه گدایی رابطه از اعراب، نتیجهای جز بیآبرویی برای صهیونیستها نداشته و تهدید هستهای ایران هم جهان را متوجه خطر هستهای رژیم اشغالگر قدس میکند. بنابراین، سندرم ترس وتهدید که از سال۱۹۴۸همزاد این رژیم بوده، اکنون هم صهیونیستها را بیش ازگذشته درگیر تنش خواهد کرد و این امر هر شنبه در خیابانهای تلآویو متبلور است. با این حال شورای امنیت سازمان ملل متحد مسئولیت ویژهای برای محکوم کردن قاطعانه و صریح اظهارات بیملاحظه و خطرناک رژیمصهیونیستی دارد و حفظ نظم بینالمللی و حفاظت از انسانیت جمعی، مستلزم اقدام قاطع در پاسخ به چنین تهدیداتی است.