بازنشستگی در قانون

بازنشستگی در قانون

درگذشته طبق قانون کار، کارمند با داشتن 55سال و 25سال سابقه خدمت می‌توانست بازنشسته شود و امکان بازنشستگی برای کسانی که حداقل دو شرط مزبور را دارا نبودند، وجود نداشت، سن بازنشستگی اجباری نیز 70سال بوده است. در سال 1309 شرط سنی حذف شد و کارمند می‌توانست با داشتن 20سال سابقه خدمت متوالی یا 25سال خدمت متناوب مشروط به این‌که 20سال آن‌ را متصدی باشد بدون توجه به سن، بازنشسته شود. 

قانون فوق‌الذکر یک‌بار در سال1308 و بار دیگر در سال 1324 و سپس در سال1337 شمسی تغییرات بنیادی و اساسی کرد و بالاخره در تاریخ 1345.3.3 قانون استخدام کشوری فعلی جایگزین قانون گذشته شد و فصل هشتم قانون اخیرالذکر نیز که اختصاص به مقررات بازنشستگی و وظیفه دارد از سال1345 تاکنون چند بار دچار تغییرات گوناگون شده است. اصلاحات متعدد این قانون اکثر مواد آن‌ را از صورت اولیه خارج ساخته و در جهت تامین آینده کارکنان دولت ارتقا داده است. درعین‌حال برخی از دستگاه‌های دولتی نیز بنابر شرایط‌خاص خود دارای مقررات خاصی در این زمینه جهت کارکنان خود شده‌اند (بانک‌ها، صداوسیما و ...). در جهت تامین آینده کارکنان بخش خصوصی نیز صرف‌نظر از تسهیلاتی که در ابتدا در جهت خطرات ناشی از حوادث کار در نظر گرفته شد، به مرور برقراری مستمری‌های بازنشستگی، ازکارافتادگی و فوت غیرناشی‌از کار نیز با مشارکت کارفرمایان مد نظر قرار گرفت.