سواد یک استثناست!

سواد یک استثناست!

«در ستایش بی‌سوادی» کتابی بسیار کم‌حجم که مجموع چهارمقاله‌اش ۱۵۲صفحه در قطع پالتویی است؛ اماهر چهار مقاله بسیار خواندنی و مهم‌ است. پر بیراه نیست اگر بگویم برای بسیاری از مخاطبان دیدگاه‌های این نویسنده غیرقابل‌پیش‌بینی و از همین جهت بسیار اثرگذار است تا جایی که می‌توان مدعی ‌شد از تاثیرگذارترین کتاب‌های زندگی بسیاری می‌تواند باشد.

مقاله اول درمورد پدیده‌ مهم بی‌سوادی صحبت می‌کند اما منظور او از بی‌سوادی چیست؟ آیا منظورش خواندن و نوشتن است؟ یا کمی بیشتر از آن، آگاهی و آشنایی با ابزارهای مدرن و دیجیتال مانند رایانه و گوشی‌های هوشمند و...؟ پاسخ منفی است، هیچ‌کدام. او به شکاف عمیقی در این بین اشاره می‌کند: فرهنگ و ادبیات. «آیا می‌شود از کلام مکتوب چشم پوشید؟» پرسش این است و هر که به طرح آن بپردازد، ناچار باید از بی‌سوادی وبی‌سوادان سخن بگوید. منتها اشکال قضیه این است که هر وقت سخن از انسان بی‌سواد پیش می‌آید، خود او حضور ندارد. بی‌سواد آفتابی نمی‌شود و به حاصل گفت‌وگوی ماهم اعتنایی ندارد و آن را به سکوت برگزار می‌کند. ازهر سه نفر ساکن سیاره ما، یک نفر بدون هنر خواندن و نوشتن روزگارش را سر می‌کند. مجموع این انسان‌ها حدود ۸۵۰ میلیون نفرند و شمارشان مسلما افزایش هم می‌یابد. این آماری حیرت‌آور و در عین‌حال گمراه‌کننده است، زیرا نسل انسان فقط شامل زندگان و ناآمدگان نمی‌شود، بلکه مردگان و رفتگان را هم باید جزوی از آن دانست.

نویسنده: انسنس برگر
مترجم: محمود حدادی
نشر: ماهی
سال انتشار: 1400