به عبارتی دیگر،فرزندان باعث بهترشدن کیفیت زندگی می شوند.منظور ازبهبود کیفیت درزندگی، ارتقای سلامت روان، سلامت عاطفی، سلامت اجتماعی و ارزش‌های معنوی و روحی خانواده است. منظور از کیفیت مطلوب این است که افراد خانواده در شرایط خوب مادی و معنوی باشند و به سعادت و خوشبختی برسند. فرزند آوری یکی از جنبه‌های بهبود کیفیت خانواده هاست. به عقیده بسیاری از جامعه‌شناسان آنقدر مهم بوده که هدف اصلی برای ازدواج در نظر گرفته شده است. در خانواده‌های ایرانی فرزند باعث آبروی خانواده و نماینده پدر و مادر بوده است. از این رو ناباروری در جامعه ما زمینه ساز اختلافات و دعواهای خانوادگی و طلاق است. با این تفاسیر مشخص شد وجود فرزندان در کیفیت زندگی نقش بسزایی دارد. حتی این موضوع در بهبود کیفیت زندگی زوجین نیز اثر دارد. مثلا ممکن است یک زن حوصله رسیدگی به امور خانه را نداشته باشد. یا انگیزه ای برای پختن غذا در زندگی نداشته باشد. اما با وجود فرزند این انگیزه برای او ایجاد می شود. حتی مرد نیز تلاش خود را درزندگی بیشتر می کند.همین انگیزه زندگی کردن عامل بهبود کیفیت زندگی خواهد بود.علاوه بر آن، فرزندان عامل اقتدار پدر ومادر و قوت بازوی پدر ومادر هستند. به گفته امام زین‌العابدین‌(ع): «سعادت مرد داشتن فرزندانی است که درمشکلات به کمک او بشتابند». البته تربیت فرزند باید به گونه ای باشد که در مواقع سختی بتوانند روی کمک اوحساب کنند. نه اینکه در کودکی لوس و ضعیف بار بیایند که حتی در سنین بالا به جای اینکه آنها دست والدین را بگیرند والدین پشتیبان آنها باشند. برای داشتن فرزندانی مقتدر باید روی تربیتشان حساس باشید.