
با نوزاد خود چگونه رفتار کنیم؟
برخورد با نوزاد و توجه به نیازهای احساسی و جسمی او از اهمیت زیادی برخوردار است. نوزادان در ماههای اول زندگی بیشتر به تماس فیزیکی، احساس امنیت و محبت نیاز دارند تا بتوانند به خوبی رشد کنند.
چند نکته کلیدی در برخورد با نوزاد وجود دارد: تماس فیزیکی و محبت: نوزادان از لمس و تماس با والدین خود احساس آرامش میکنند، بنابراین در آغوش گرفتن، بغلکردن و نوازشهای ملایم، احساس امنیت و محبت را به نوزاد منتقل میکند. این ارتباط فیزیکی باعث تقویت رابطه عاطفی میان والدین و کودک میشود. توجه به نیازهای بدنی: نوزادان در این مرحله از زندگی نیاز به تغذیه منظم، خواب کافی و تعویض پوشک دارند. والدین باید به این نیازها توجه داشته باشند تا نوزاد احساس راحتی کند. عدم برآوردهشدن این نیازها میتواند باعث بیقراری و ناراحتی نوزاد شود.صحبتکردن با نوزاد: حتی اگر نوزاد نتواند به شما پاسخ دهد، صحبتکردن با او باعث تقویت مهارتهای زبانی و عاطفی کودک میشود. صدای شما برای او آرامشبخش است و بهتدریج به یادگیری زبان کمک میکند.
توجه به زبان بدن: نوزادان هنوز قادر به بیان احساسات خود از طریق کلمات نیستند، بنابراین والدین باید به زبان بدن و سیگنالهای غیرکلامی کودک توجه کنند.
توجه به زبان بدن: نوزادان هنوز قادر به بیان احساسات خود از طریق کلمات نیستند، بنابراین والدین باید به زبان بدن و سیگنالهای غیرکلامی کودک توجه کنند.