گفتوگوی «جامجم» با ریحانه رضی، بازیگر سریال «رحیل»
فراز و فرود شمامه در دل کاخ قجری
وقتی مخاطب از همان سکانس اول بازیاش با آن بهبه گفتنها و ناز و عشوهاش روبهرو میشود، ابتدا تصور میکند با یک نقش ساده و عامیانه طرف است. شمامه به مرور و در فصل اول و دوم رحیل به میان نقشش میخزد تا ثابت کند علاوه بر ژان در تئاتر هیدن، میتواند شخصیتی بدیع و تازه در یک سریال تلویزیونی خلق کند؛ نقشی که از تیپسازی فاصله گرفته و به شخصیت نزدیک میشود.
ریحانه رضی که در سریال «تبوتاب» بیشتر به مخاطبان تلویزیون معرفی شد، این روزها شمامه را با همان ویژگیهای خاص خود روی آنتن برده تا بخشی از پیش بردن قصه رحیل را به دست بگیرد. سریال «رحیل» روایتی از پایان دوران قاجار و ابتدای پهلوی است که دختری به نام مها، تلاش میکند زنان اندرونی را برای برپایی یک تعزیه با خود همراه کند. در واقع نمایشی از یک عاشقانه در دل تاریخ. شمامه در این میان نقش یک زن عامی را بازی میکند که برای بهدست آوردن دل آخرین باقیمانده قاجار به هر دری میزند. از دسیسه کردن با بیتاج و پخش کردن ورد و جادوی او در کاخ تا پایین کشیدن مها و تلاش برای رساندن او به دست یک سرگرد به نام زمان. ریحانه رضی در قامت نقش شمامه، توانسته یک بازی خاص و قابل باور را به نمایش بگذارد که گاهی مخاطب تصور میکند دلش برای این دختر جوان خوشخیال میسوزد. رضی در گفتوگو با جامجم به کاراکتر شمامه اشاره کرده و این نکته را مطرح میکند که چقدر شخصیت شمامه از خودش دورریحانه رضی، بازیگر نقش شمامه در سریال رحیل پیش از این در سریال تب و تاب نقش متفاوتی بازی کرده بود. او حالا در قامت شمامه، یک نقش با ویژگیهای متفاوت از بازی قبلیاش را ارائه کرده است. او درخصوص نقش رحیل به جامجم میگوید: همیشه در انتخابهایم نقشی را قبول میکنم که جای کار داشته باشد. این ناشی از عشق زیاد به کارم است. دوست دارم نقشی بازی کنم که متفاوت بوده یا ویژگی خاصی داشته باشد. در مورد شمامه سریال رحیل هم همینطور بود. من وقتی فیلمنامه را میخوانم، متوجه میشوم کدام نقش برایم جای کار بیشتری دارد. شمامه، کاراکتری بود که میتوانستم قدری با آن کلنجار بروم.
زیستن، بخشی از بازیگری است
این بازیگر عنوان میکند: شمامه از شخصیت خودم خیلی دور بود ،چون بهشدت آدم درونگرایی هستم. گاهی دوستان در پشت صحنه میگفتند این نقش خیلی با تو متفاوت است و میپرسیدند آیا فردی مثل شمامه را دیدهام یا کسی مثل او را در اقوام داشتهام. به هر حال یکی از ارکان بازیگری در تمام جهان، دیدن و زیستن است. یکی از مهمترین تمرینهای بازیگری هم دیدن است، اینکه در جامعه همه را ببینی. شاید در این سالها با آدمهای اینچنینی روبهرو شده باشم و فراموش کردهام. قطعا همه اینها به دیدن و زیستن مربوط است. وقتی فیلمنامه را خواندم، کاراکتر شمامه برایم جذابیت زیادی داشت، کما اینکه خود تهیهکننده هم نظرش این بود که من این نقش را بازی کنم. در دورخوانیها هم برخی جزئیات را به کاراکتر اضافه کردم و درنهایت شمامه به شکل خودش درآمد. وی ادامه میدهد: شمامه از ابتدا پررنگ بود اما در فصل دوم هم ادامه خواهد داشت و سمتوسوی متفاوتی از او را خواهیم دید تا درنهایت به یک جمعبندی از او برسیم. او در مسیر قصه از یک نقطهبهنقطه دیگری که از نگاه خودش والاتر است، میرود تا اتفاقاتی را که میخواهد، رقم بزند. درنهایت هم کاراکتر دچار استحاله میشود.
نمایشی که به چشمهایم آسیب زد
رضی همانقدر که خودش میگوید عاشق کارش است برای هر نقش هم تلاش ویژه و تحسینبرانگیزی میکند. هرچند در نمایش هیدن که این روزها روی صحنه است از تکنیک خاصی برای چشمهایش استفاده میکند. اخیرا هم خبری منتشر شد که نشان میداد این اجراها و نوع بازی او به چشمش آسیب زده است. رضی درخصوص این نقش که کاراکتر یک زن نابیناست، میگوید: درباره آسیب به چشمهایم باید یک پرانتز باز و به چند نکته اشاره کنم. واقعیت این است که تا الان بیشتر از 140و اندی اجرا روی صحنه بردهایم. کاری که در این اجرا با چشمانم میکنم، با تکنیک اتفاق افتاده و سالها تمرین پشت آن است. حتی قبل از اجرا هم تمرین چشم دارم و با همین تکنیک است که توانستهام این همه اجرا را ادامه بدهم و هر شب در دو سئانس ۸۰ دقیقهای روی صحنه باشم. خیلی از مخاطبان میگویند شما چطور میتوانید اینطور کار کنید. این چطور کار کردن به تکنیک و هزار چیز دیگر برمیگردد. در عین حال اضافه کنم که وقتی شما نقش یک زن نابینا را در فیلم سینمایی بازی میکنید، کات میخورد و زمان دارید و مدام با راکورد حالت چشم درگیر نیستید. تصور کنید در دو سئانس 80 دقیقه روی صحنه، راکورد چشم را باید حفظ کنم. حتی وقتی خواب هستم آن را حفظ میکنم تا مخاطب چیزی به غیراز آن را نبیند. برهمین اساس به مرور درزندگی روزمره چشمهایم تار شده و فشار به آن آمده و به همین دلیل نیاز به درمان دارد.
سپیده اشرفی - گروه رسانه