فرمانده گروه 442 مهندسی رزمی ارتش در اهواز از ساخت و تکمیل پل‌های ویران شده در دهستان عنافچه می‌گوید
ارتش به داد مردم رسید
روزهای ابتدایی مهرماه وقتی همه در گیرودار شروع سال تحصیلی جدید بودند، انتشار چند تصویر در خبرگزاری‌های كشورمان از چگونگی تردد دانش‌آموزان شهرستان باوی خوزستان توجه خیلی‌ها را به خودش جلب كرد؛ دانش‌آموزانی كه مجبور بودند برای رسیدن به مدرسه‌هایشان با قایق از عرض كارون خروشان عبور كنند. اما و اگرها پیرامون شرایط تحصیلی این دانش‌آموزان از همین جا شروع شد، بچه‌هایی كه بعد از خراب شدن تنها پل شناوری كه دهستان آنها یعنی عنافچه را به ملاثانی مركز شهرستان باوی متصل می‌كرد، مجبور بودند با قایق از عرض رودخانه عبور می‌كردند . اتفاقی كه وقتی به مهر 98گره خورد و حضور دختران دانش‌آموز در قایق، بالاخره كار خودش را كرد و با گلایه اولیای دانش‌آموزان و مدرسه، تعدادی از مسؤولان استانی و كشوری را برای حل این موضوع به منطقه كشاند و در نهایت با توجه به نیاز مردم منطقه، امیر سرلشكر سیدعبدالرحیم موسوی فرمانده كل ارتش جمهوری اسلامی نسبت به امكان سنجی نصب مجدد پل شناور برای تردد اهالی منطقه مخصوصا دانش‌آموزان عنافچه دستوری صادر كرد.
حالا كه عددهای نشسته روی تن تقویم، بیستمین روز مهر را نشان می‌دهد، برای شما از یك تلاش مثال زدنی برای حل این مشكل می‌نویسیم؛ از مشاركت و حضور فعال نیروهای ارتش برای نصب مجدد پل شناور PNP و برقراری مجدد مسیر رفت و آمد مردم به دوسوی رودخانه، حركتی كه به همت و تلاش بچه‌های گروه 422 مهندسی رزمی نیروی زمینی اهواز اتفاق افتاده است. سرهنگ مراد ملكی، فرمانده گروه 422 مهندسی رزمی اهواز درهمین رابطه به ما می‌گوید: «سال 93 قرار شد ما پل‌های شناور را روی این قسمت از رودخانه كارون روانه كنیم و مسؤولان محترم هم به فاصله شش ماه برای ساخت پل ثابت اقدام كنند، اما از همان زمان تا حالا كه حدود پنج سال می‌گذرد، كار نقل و انتقال و ترابری و عبور و مرور مردم از طریق همین پل شناور انجام شد.»
سرهنگ ملكی در توضیح بیشتر می‌گوید: «این پل‌های شناور، پل‌های تاكتیكی و عملیاتی هستند، در اصطلاح پل‌های هجومی‌اند و برای این‌كه مدام روی آب باشند ساخته نشده‌اند. باید این پل‌ها را روی آب روانه كنید، نیرو عبور كند، بعد سریع جمع كنید، دوباره نگهداری و بازسازی شوند و برای نوبت بعدی روانه آب شوند. اما پل شناور قبلی به دلیل نیاز مردم منطقه از سال 93 روی آب بود تا این‌كه به خاطر بارش‌های زیاد و بالا آمدن آب، چند پهنه پل آسیب رسید و در نهایت ما مجبور به جمع‌آوری بقیه قطعات پل برای بازسازی مجدد شدیم و از روز دوشنبه گذشته هم حسب فرموده فرمانده محترم كل ارتش و فرمانده نیروی زمینی، نسبت به روانه كردن مجدد پل شناور اقدام كردیم تا دوباره عبور و مرور مردم از سر گرفته شود و پل‌جدید با عرض 140 متر كه عرض ورودی رودخانه است با 20 سطح PMP آماده و روانه آب شده است.»
سرهنگ ملكی در ادامه به سابقه گروه422 مهندسی ارتش در دوران دفاع مقدس در ساخت پل‌های شناور اشاره می‌كند و می‌گوید: گروه422 مهندسی ارتش در دوران دفاع مقدس به‌ویژه در عملیات غرورآفرین بیت‌المقدس با استفاده از پل‌های پی‌ام‌پی و شناورهای خود نقشی برجسته را در موفقیت رزمندگان اسلام ایفا كرد و در حالی كه سازنده این پل‌های شناور در كشور خود، تنها 227 متر از این پل آن هم در آب‌های آرام را می‌تواند مورد استفاده قرار بدهد، گروه 422 مهندسی ارتش موفق شد این پل‌های شناور را در آب‌های خروشان رودخانه كارون نصب كند كه این نشان‌دهنده روحیه ایثار و از خودگذشتگی در بین نیروهای ارتش است.»
پل شناور، مُسكن موقت است
با راه‌اندازی مجدد پل شناور، خیال خیلی‌ها در این منطقه راحت شد، از اولیای دانش‌آموزان و معلمان مدرسه گرفته تا مجید موحدیان كه مدیر آموزش و پرورش شهرستان باوی است. موحدیان در همین رابطه به ما می‌گوید: «دهستان عنافچه در سه مسیر طولانی با پراكندگی زیاد دانش‌آموزی تعریف می‌شود و حدود 30 مدرسه و در این دهستان وجود دارد و تعداد كل دانش‌آموزان این دهستان هم حدود 2000 نفر است. از این 2000 نفر حدود 70 دانش‌آموز تصمیم گرفته بودند با وجود این‌كه برای تحصیل آنها مدرسه در منطقه خودشان وجود داشت، به شهر ملاثانی كه مركز شهرستان باوی است، بروند و مشكل از جایی شروع شد كه پل شناور تعریف‌شده روی این رودخانه از بین رفت و دانش‌آموزان برای رفت و آمد مجبور به استفاده از قایق شدند.»
موحدیان البته می‌گوید كه این دانش‌آموزان برای رسیدن به مدرسه‌هایشان می‌توانستد از مینی‌بوس‌هایی كه به‌عنوان سرویس برایشان در نظر گرفته شده بود هم استفاده كنند و از جاده كمربندی خودشان را به ملاثانی برسانند، اما فاصله 35 دقیقه‌ای این مسیر چندان مورد استقبال شان نبود و خیلی‌ها ترجیح می‌دادند در مدت زمان كمتری با قایق از رودخانه عبور كنند.
با این‌كه در جریان رسانه‌ای شدن رفت و آمد این دانش‌آموزان با قایق، بعضی رسانه‌ها از قول مدیران مدارس نوشتند كه حدود 20دانش‌آموز به‌خاطر ترس از غرق شدن ترك تحصیل كرده‌اند، اما موحدیان این موضوع را تكذیب می‌كند و می‌گوید: طبق آمارهایی كه از مدارس داریم با توجه به سال قبل و امسال ما حتی یك مورد ترك تحصیل هم نداشتیم.
مدیر آموزش و پرورش شهرستان باوی با این‌كه از راه اندازی مجدد پل شناور خوشحال است اما می‌گوید كه به این پل شناور نمی‌شود دل خوش كرد: «این پل فقط یك مسكن موقتی برای درد این مردم است و برای رفع مشكل اصلی شان باید پل ثابت در این منطقه احداث شود؛ چراكه اگر سیل دیگری بیاید، باز هم همین سرنوشت در انتظار پل شناور خواهد بود.»
راه‌اندازی پل ثابت به‌زودی
حرف از پل ثابت كه می‌شود ما سراغ منوچهر ورناصری، فرماندار شهرستان باوی می‌رویم؛ مسؤولی كه به ما می‌گوید كلنگ احداث پل ثابت عنافچه تا پایان همین ماه یا اوایل ماه بعدی به زمین خواهد خورد.
ورناصری ادامه می‌دهد: «ساخت پل ثابت الان به مناقصه گذاشته شده و تعدادی از پیمانكارهای داوطلب مثل ماشین‌سازی اراك هم هفته گذشته برای بازدید شرایط منطقه به اینجا آمده بودند و از آنجا كه مرحله اول اعتبارات این پل اعلام شده و به مسكن و شهرسازی ابلاغ اعتبار شده، امیدواریم كار ساخت پل هرچه زودتر شروع شود.»
حكایت این پل ثابت كه زمزمه‌هایش از چند سال پیش در دهستان عنافچه شروع شده، این روزها جدی‌تر از قبل ادامه دارد و ورناصری درباره ضرورت ساختش می‌گوید: «اگر این پل ثابت ساخته شود، دهستان ما كه در شرق كارون است و تقریبا 32 روستا دارد با جمعیتی حدود 13 هزار نفر، یك راه ثابت برای ارتباط با مركز استان پیدا می‌كند. در این مدت هم كه پل شناور از بین رفته بود با این‌كه سختی رفت و آمد دانش‌آموزان پررنگ شد اما خیلی‌ها كه بیمار داشتند و باید خودشان را به بیمارستان می‌رساندند با سختی مواجه شدند و مشكلات زیادی برای مردم منطقه به‌وجود آمد.»
فرماندار شهرستان باوی هم ضمن ابراز خوشحالی از راه‌اندازی دوباره پل‌شناور می‌گوید:« همه ما منتظر بودیم كه این پل نصب شود تا یك نفس راحتی بكشیم چون رفت و آمد مردم به شیوه قبلی واقعا خطرناك بود. مردم مدام با قایق از عرض رودخانه رد می‌شدند و دبی آب در این قسمت از رود كارون واقعا بالاست و می‌توانست برایشان خطرساز باشد. گرچه برای سهولت رفت و آمد مردم یك قایق بزرگ استاندارد 25 نفری هم اضافه شده بود اما نگرانی‌ها پابرجا بود.»
سرهنگ ملكی در توضیح بیشتر می‌گوید: «این پل‌های شناور، پل‌های تاكتیكی و عملیاتی هستند، در اصطلاح پل‌های هجومی‌اند و برای این‌كه مدام روی آب باشند ساخته نشده‌اند. باید این پل‌ها را روی آب روانه كنید، نیرو عبور كند، بعد سریع جمع كنید، دوباره نگهداری و بازسازی شوند و برای نوبت بعدی روانه آب شوند. اما پل شناور قبلی به دلیل نیاز مردم منطقه از سال 93 روی آب بود تا این‌كه به خاطر بارش‌های زیاد و بالا آمدن آب، چند پهنه پل آسیب رسید و در نهایت ما مجبور به جمع‌آوری بقیه قطعات پل برای بازسازی مجدد شدیم و از روز دوشنبه گذشته هم حسب فرموده فرمانده محترم كل ارتش و فرمانده نیروی زمینی، نسبت به روانه كردن مجدد پل شناور اقدام كردیم تا دوباره عبور و مرور مردم از سر گرفته شود و پل‌جدید با عرض 140 متر كه عرض ورودی رودخانه است با 20 سطح PMP آماده و روانه آب شده است.»
سرهنگ ملكی در ادامه به سابقه گروه422 مهندسی ارتش در دوران دفاع مقدس در ساخت پل‌های شناور اشاره می‌كند و می‌گوید: گروه422 مهندسی ارتش در دوران دفاع مقدس به‌ویژه در عملیات غرورآفرین بیت‌المقدس با استفاده از پل‌های پی‌ام‌پی و شناورهای خود نقشی برجسته را در موفقیت رزمندگان اسلام ایفا كرد و در حالی كه سازنده این پل‌های شناور در كشور خود، تنها 227 متر از این پل آن هم در آب‌های آرام را می‌تواند مورد استفاده قرار بدهد، گروه 422 مهندسی ارتش موفق شد این پل‌های شناور را در آب‌های خروشان رودخانه كارون نصب كند كه این نشان‌دهنده روحیه ایثار و از خودگذشتگی در بین نیروهای ارتش است.»
پل شناور، مُسكن موقت است
با راه‌اندازی مجدد پل شناور، خیال خیلی‌ها در این منطقه راحت شد، از اولیای دانش‌آموزان و معلمان مدرسه گرفته تا مجید موحدیان كه مدیر آموزش و پرورش شهرستان باوی است. موحدیان در همین رابطه به ما می‌گوید: «دهستان عنافچه در سه مسیر طولانی با پراكندگی زیاد دانش‌آموزی تعریف می‌شود و حدود 30 مدرسه و در این دهستان وجود دارد و تعداد كل دانش‌آموزان این دهستان هم حدود 2000 نفر است. از این 2000 نفر حدود 70 دانش‌آموز تصمیم گرفته بودند با وجود این‌كه برای تحصیل آنها مدرسه در منطقه خودشان وجود داشت، به شهر ملاثانی كه مركز شهرستان باوی است، بروند و مشكل از جایی شروع شد كه پل شناور تعریف‌شده روی این رودخانه از بین رفت و دانش‌آموزان برای رفت و آمد مجبور به استفاده از قایق شدند.»
موحدیان البته می‌گوید كه این دانش‌آموزان برای رسیدن به مدرسه‌هایشان می‌توانستد از مینی‌بوس‌هایی كه به‌عنوان سرویس برایشان در نظر گرفته شده بود هم استفاده كنند و از جاده كمربندی خودشان را به ملاثانی برسانند، اما فاصله 35 دقیقه‌ای این مسیر چندان مورد استقبال شان نبود و خیلی‌ها ترجیح می‌دادند در مدت زمان كمتری با قایق از رودخانه عبور كنند.
با این‌كه در جریان رسانه‌ای شدن رفت و آمد این دانش‌آموزان با قایق، بعضی رسانه‌ها از قول مدیران مدارس نوشتند كه حدود 20دانش‌آموز به‌خاطر ترس از غرق شدن ترك تحصیل كرده‌اند، اما موحدیان این موضوع را تكذیب می‌كند و می‌گوید: طبق آمارهایی كه از مدارس داریم با توجه به سال قبل و امسال ما حتی یك مورد ترك تحصیل هم نداشتیم.
مدیر آموزش و پرورش شهرستان باوی با این‌كه از راه اندازی مجدد پل شناور خوشحال است اما می‌گوید كه به این پل شناور نمی‌شود دل خوش كرد: «این پل فقط یك مسكن موقتی برای درد این مردم است و برای رفع مشكل اصلی شان باید پل ثابت در این منطقه احداث شود؛ چراكه اگر سیل دیگری بیاید، باز هم همین سرنوشت در انتظار پل شناور خواهد بود.»
راه‌اندازی پل ثابت به‌زودی
حرف از پل ثابت كه می‌شود ما سراغ منوچهر ورناصری، فرماندار شهرستان باوی می‌رویم؛ مسؤولی كه به ما می‌گوید كلنگ احداث پل ثابت عنافچه تا پایان همین ماه یا اوایل ماه بعدی به زمین خواهد خورد.
ورناصری ادامه می‌دهد: «ساخت پل ثابت الان به مناقصه گذاشته شده و تعدادی از پیمانكارهای داوطلب مثل ماشین‌سازی اراك هم هفته گذشته برای بازدید شرایط منطقه به اینجا آمده بودند و از آنجا كه مرحله اول اعتبارات این پل اعلام شده و به مسكن و شهرسازی ابلاغ اعتبار شده، امیدواریم كار ساخت پل هرچه زودتر شروع شود.»
حكایت این پل ثابت كه زمزمه‌هایش از چند سال پیش در دهستان عنافچه شروع شده، این روزها جدی‌تر از قبل ادامه دارد و ورناصری درباره ضرورت ساختش می‌گوید: «اگر این پل ثابت ساخته شود، دهستان ما كه در شرق كارون است و تقریبا 32 روستا دارد با جمعیتی حدود 13 هزار نفر، یك راه ثابت برای ارتباط با مركز استان پیدا می‌كند. در این مدت هم كه پل شناور از بین رفته بود با این‌كه سختی رفت و آمد دانش‌آموزان پررنگ شد اما خیلی‌ها كه بیمار داشتند و باید خودشان را به بیمارستان می‌رساندند با سختی مواجه شدند و مشكلات زیادی برای مردم منطقه به‌وجود آمد.»
فرماندار شهرستان باوی هم ضمن ابراز خوشحالی از راه‌اندازی دوباره پل‌شناور می‌گوید:« همه ما منتظر بودیم كه این پل نصب شود تا یك نفس راحتی بكشیم چون رفت و آمد مردم به شیوه قبلی واقعا خطرناك بود. مردم مدام با قایق از عرض رودخانه رد می‌شدند و دبی آب در این قسمت از رود كارون واقعا بالاست و می‌توانست برایشان خطرساز باشد. گرچه برای سهولت رفت و آمد مردم یك قایق بزرگ استاندارد 25 نفری هم اضافه شده بود اما نگرانی‌ها پابرجا بود.»