تاملی در خدمت سربازی
اجباری‌بودن خدمت‌سربازی موافقان و مخالفانی دارد همان‌گونه که فروش خدمت‌سربازی موافقان و مخالفانی دارد. من جزو مخالفان فروش سربازی هستم و آن را مگر در شرایط بسیار خاص، منطقی نمی‌دانم. حالا اگر قرار باشد خدمت‌سربازی را به غایبان بفروشیم، علاوه بر غیرمنطقی‌بودن، بی‌عدالتی مضاعف نیز پیش می‌آید زیرا به گفته نیروهای‌مسلح، کشورمان با کمبود سرباز مواجه است و وقتی سربازی را می‌فروشیم در واقع افرادی که قانونمند‌بوده و داوطلبانه به خدمت آمده‌اند باید غیبت غایبان را جبران کنند در حالی که از هیچ امتیازی بهره‌مند نمی‌شوند.
پس اگر قرار است تعادل و عدالت داشته باشیم باید در ازای امتیازی که به غایبان داده‌ایم امتیازی هم به دیگران بدهیم؛ البته شاید گفته شود که به سربازان حقوق پرداخت می‌شود ولی آیا واقعا حقوق‌های پرداختی ما به‌ازای خرید سربازی است که عده‌ای از آن بهره‌مند می‌شوند؟
در کشور ما وقتی بحث فروش سربازی مطرح می‌شود هرچند سعی شود این موضوع آرایش‌داده و گفته شود که برای حل مشکل غایبان این کار انجام می‌شود ولی واقعیت این است که بیش از 60درصد افراد غایب جزو سه دهک اقتصادی پایین جامعه هستند و این افرد اصلا امکان خرید سربازی را ندارند حتی سال‌های 94تا98 که قیمت خرید سربازی برای افراد زیردیپلم 10میلیون تومان بود بخش زیادی از غایبان نتوانستند به خرید اقدام کنند و فقط 20درصد از 2500هزار غایب موفق به خرید خدمت و دریافت کارت معافیت شدند.
متاسفانه نگاه برخی مسوولان به سربازی در کشورما نگاه درآمدی است و در عین این که باور دارند سرباز یک نیروی ارزان‌قیمت است که می‌توان در جهت منافع کشور از او استفاده کرد به سرباز به چشم منبع درآمد هم نگاه می‌شود که این موضوع ریشه بحث فروش سربازی در برهه‌های مختلف است.
به اعتقاد من در موضوع سربازی اگر بخواهیم منصفانه عمل کنیم باید به‌عنوان یک راهکار ابتدایی، مدت
آن را کم کنیم تا غایبان به‌آمدن تشویق شوند. طبق آمارهای موجود، سالانه حدود 300هزار مشمول به خدمت اعزام می‌شوند درحالی که سه‌میلیون نفر غایب می‌شوند که اگر مدت خدمت سربازی را کم کنیم تا 10سال می‌توان سرباز موردنیاز را از غایبان تامین کرد پس باید برنامه‌ای طراحی شود که غایبان به خدمت ترغیب شوند و افرادی هم که به خدمت می‌آیند احساس کنند که دارند امتیازی دریافت می‌کنند.
پس اگر قرار است تعادل و عدالت داشته باشیم باید در ازای امتیازی که به غایبان داده‌ایم امتیازی هم به دیگران بدهیم؛ البته شاید گفته شود که به سربازان حقوق پرداخت می‌شود ولی آیا واقعا حقوق‌های پرداختی ما به‌ازای خرید سربازی است که عده‌ای از آن بهره‌مند می‌شوند؟
در کشور ما وقتی بحث فروش سربازی مطرح می‌شود هرچند سعی شود این موضوع آرایش‌داده و گفته شود که برای حل مشکل غایبان این کار انجام می‌شود ولی واقعیت این است که بیش از 60درصد افراد غایب جزو سه دهک اقتصادی پایین جامعه هستند و این افرد اصلا امکان خرید سربازی را ندارند حتی سال‌های 94تا98 که قیمت خرید سربازی برای افراد زیردیپلم 10میلیون تومان بود بخش زیادی از غایبان نتوانستند به خرید اقدام کنند و فقط 20درصد از 2500هزار غایب موفق به خرید خدمت و دریافت کارت معافیت شدند.
متاسفانه نگاه برخی مسوولان به سربازی در کشورما نگاه درآمدی است و در عین این که باور دارند سرباز یک نیروی ارزان‌قیمت است که می‌توان در جهت منافع کشور از او استفاده کرد به سرباز به چشم منبع درآمد هم نگاه می‌شود که این موضوع ریشه بحث فروش سربازی در برهه‌های مختلف است.
به اعتقاد من در موضوع سربازی اگر بخواهیم منصفانه عمل کنیم باید به‌عنوان یک راهکار ابتدایی، مدت
آن را کم کنیم تا غایبان به‌آمدن تشویق شوند. طبق آمارهای موجود، سالانه حدود 300هزار مشمول به خدمت اعزام می‌شوند درحالی که سه‌میلیون نفر غایب می‌شوند که اگر مدت خدمت سربازی را کم کنیم تا 10سال می‌توان سرباز موردنیاز را از غایبان تامین کرد پس باید برنامه‌ای طراحی شود که غایبان به خدمت ترغیب شوند و افرادی هم که به خدمت می‌آیند احساس کنند که دارند امتیازی دریافت می‌کنند.
