در ستایش دستنوشتهها
در دنیای امروز همهچیز تحتتاثیر فناوری تغییر کردهاست. دیگر خبری از نامه نوشتن روی کاغذهای خطدار، دفترچههای خاطرات یا دفتر حساب و کتاب روزانه نیست. حتی یادداشتهای سادهای چون خریدهای روزمره نیز به جای نوشته شدن روی کاغذ در تلفنهای هوشمند ذخیره میشود.
البته نباید فراموش کرد که مظاهر مدرنیته دوستداشتنی و صد البته مهم است؛ پیشرفتهای عظیم در بهداشت عمومی و کشف داروهای مورد نیاز بیماران، انواع فناوریهایی که زندگی را روز به روز برایمان راحتتر میکنند و بهبود فرهنگ عمومی و نزدیکی ملتهای مختلف به یکدیگر، جوامع انسانی را متحول کرده و این چیز خوبی است. از طرفی تایپ کردن و فایلهای دیجیتالی در جلوگیری از هدر رفتن کاغذ و نجات جنگلها از نابودی نیز بسیار عالی است اما زمانی که به طور عاقلانه از کاغذ و قلم استفاده شود، فواید بیشماری نصیبتان میکند. دستنوشتهها، مجموعهای از مزایای تقویتکننده مغز را ارائه میدهد که نباید به خاطر فناوری از دست برود. در اینجا به برخی از فواید نوشتن با دست پرداخته میشود:
بهبود یادگیری و تمرکز
حسی که با تشکیل حروف روی کاغذ حاصل میشود، با ضربهزدن روی دکمههای پلاستیکی از بین میرود. از آنجا که فناوری به طور فزایندهای دنیا را خودکارتر میکند، انسانها در معرض خطر از دست دادن آنچه فکر میکنند و مینویسند هستند. حس لامسهای که در دنیای واقعی وجود دارد، به تمرکز در تفکر میانجامد. نبودن هیچ پیشنهاد تصحیح خودکار دستور زبان یا ظرفیت هوش مصنوعی برای هدایت افکار به فردی که فقط خودش است و قلم و کاغذش، کمک میکند تمرکز بیشتری داشته باشد.مطالعهای که توسط انجمن علوم روانشناسی منتشر شد، نشان داد یادداشتبرداری با دست، نه با لپتاپ یا هر وسیله هوشمند دیگر، درک را بهبود میبخشد و به این نتیجه رسید که «تمایل افراد به یادداشتبرداری با وسایل هوشمند و رونویسی کلمه به کلمه سخنرانیها به جای پردازش اطلاعات و قالببندی مجدد آن به زبان خودشان، برای یادگیری مضر است.»
تقویت رشد مغز
نوشتن دستی، مشوقی برای رشد مغز است. گزارشی در سایکولوژی تودی منتشر شده که اهمیت یادگیری خوشنویسی را برای رشد مغز توصیف میکند که طی انجام آن، مغز تخصصهای عملکردی را توسعه میدهد و همزمان عملکرد حسی، کنترل حرکات و تفکر را یکپارچه میکند. تصویربرداری مغزی نشان میدهد مغز انسان هنگام یادگیری خوشنویسی چقدر درگیر میشود. برای نوشتن کلمات خوش و خوانا، کنترل حرکتی ظریف روی انگشتان لازم است. فرد باید کاملا متمرکز باشد و به این فکر کند چه حرکتی را چگونه انجام دهد. برای بهبود دستخط باید تمرین کرد که برای تقویت مغز مفید است. مطالعات تصویربرداری مغزی نشان میدهد خوشنویسی مناطقی از مغز را فعال میکند که کار با صفحه کلید آن مناطق را فعال یا حتی تحریک هم نمیکند.
بهبود مهارت نوشتاری
تحقیقات نشان میدهد دانشآموزانی که با قلم انشاء مینویسند، بیشتر از کسانی که از صفحه کلید استفاده میکنند، مینویسند. آنها همچنین جملات را سریع و کاملتر مینویسند. دبورا اسپیر، یک درمانگر دانشگاهی به واشنگتن پست میگوید تمرین خوشنویسی بخش جداییناپذیر کار او با دانشآموزانی است که نارساخوانی دارند. از آنجا که در خوشنویسی تمام حروف شکسته از یک خط پایه شروع میشوند و با توجه به این که قلم بهصورت روان روی کاغذ حرکت میکند، یادگیری خوشنویسی برای دانشآموزانی که ناتوان در خواندن هستند و در تشخیص صحیح کلمات مشکل دارند، آسانتر است. وال استریت ژورنال گزارشی از تحقیقاتی ارائه میکند که نشان میدهد نوشتن دستی با درگیر کردن مهارتهای حرکتی ظریف، حافظه و موارد دیگر به عنوان یک تمرین شناختی خوب برای مغز افراد سالمند عمل میکند.
کمک به دستیابی به اهداف
دکتر جردن پیترسون، پژوهشگر درباره فهرستهای دستنویس و دستیابی به اهداف، به فوربس میگوید: «به نظر میرسد نوشتن، که شکلی رسمی از تفکر است، به افراد کمک میکند اطلاعاتی از تجربیات خود به دست آورند. این اطلاعات به آنها کمک میکند ادراکات، اعمال، افکار و احساسات خود را هدایت کنند. در نتیجه با مشخص کردن اهداف، احساسات مثبت را بهبود میبخشد، که این با حرکت به سمت اهداف مهم همراه است.» دکتر مارک سیفر، گرافولوژیست و کارشناس دستخط، میگوید نوشتن یک جمله آرامشبخش نوعی «گرافوتراپی» (خط درمانی) است. نوشتن یک جمله مثبت مانند «من امروز مفیدتر خواهمبود» به خصوص برای کسانی که مشکل توجه دارند، فرد را آرام میکند و مغز را دوباره آماده میسازد.
بهبود یادگیری و تمرکز
حسی که با تشکیل حروف روی کاغذ حاصل میشود، با ضربهزدن روی دکمههای پلاستیکی از بین میرود. از آنجا که فناوری به طور فزایندهای دنیا را خودکارتر میکند، انسانها در معرض خطر از دست دادن آنچه فکر میکنند و مینویسند هستند. حس لامسهای که در دنیای واقعی وجود دارد، به تمرکز در تفکر میانجامد. نبودن هیچ پیشنهاد تصحیح خودکار دستور زبان یا ظرفیت هوش مصنوعی برای هدایت افکار به فردی که فقط خودش است و قلم و کاغذش، کمک میکند تمرکز بیشتری داشته باشد.مطالعهای که توسط انجمن علوم روانشناسی منتشر شد، نشان داد یادداشتبرداری با دست، نه با لپتاپ یا هر وسیله هوشمند دیگر، درک را بهبود میبخشد و به این نتیجه رسید که «تمایل افراد به یادداشتبرداری با وسایل هوشمند و رونویسی کلمه به کلمه سخنرانیها به جای پردازش اطلاعات و قالببندی مجدد آن به زبان خودشان، برای یادگیری مضر است.»
تقویت رشد مغز
نوشتن دستی، مشوقی برای رشد مغز است. گزارشی در سایکولوژی تودی منتشر شده که اهمیت یادگیری خوشنویسی را برای رشد مغز توصیف میکند که طی انجام آن، مغز تخصصهای عملکردی را توسعه میدهد و همزمان عملکرد حسی، کنترل حرکات و تفکر را یکپارچه میکند. تصویربرداری مغزی نشان میدهد مغز انسان هنگام یادگیری خوشنویسی چقدر درگیر میشود. برای نوشتن کلمات خوش و خوانا، کنترل حرکتی ظریف روی انگشتان لازم است. فرد باید کاملا متمرکز باشد و به این فکر کند چه حرکتی را چگونه انجام دهد. برای بهبود دستخط باید تمرین کرد که برای تقویت مغز مفید است. مطالعات تصویربرداری مغزی نشان میدهد خوشنویسی مناطقی از مغز را فعال میکند که کار با صفحه کلید آن مناطق را فعال یا حتی تحریک هم نمیکند.
بهبود مهارت نوشتاری
تحقیقات نشان میدهد دانشآموزانی که با قلم انشاء مینویسند، بیشتر از کسانی که از صفحه کلید استفاده میکنند، مینویسند. آنها همچنین جملات را سریع و کاملتر مینویسند. دبورا اسپیر، یک درمانگر دانشگاهی به واشنگتن پست میگوید تمرین خوشنویسی بخش جداییناپذیر کار او با دانشآموزانی است که نارساخوانی دارند. از آنجا که در خوشنویسی تمام حروف شکسته از یک خط پایه شروع میشوند و با توجه به این که قلم بهصورت روان روی کاغذ حرکت میکند، یادگیری خوشنویسی برای دانشآموزانی که ناتوان در خواندن هستند و در تشخیص صحیح کلمات مشکل دارند، آسانتر است. وال استریت ژورنال گزارشی از تحقیقاتی ارائه میکند که نشان میدهد نوشتن دستی با درگیر کردن مهارتهای حرکتی ظریف، حافظه و موارد دیگر به عنوان یک تمرین شناختی خوب برای مغز افراد سالمند عمل میکند.
کمک به دستیابی به اهداف
دکتر جردن پیترسون، پژوهشگر درباره فهرستهای دستنویس و دستیابی به اهداف، به فوربس میگوید: «به نظر میرسد نوشتن، که شکلی رسمی از تفکر است، به افراد کمک میکند اطلاعاتی از تجربیات خود به دست آورند. این اطلاعات به آنها کمک میکند ادراکات، اعمال، افکار و احساسات خود را هدایت کنند. در نتیجه با مشخص کردن اهداف، احساسات مثبت را بهبود میبخشد، که این با حرکت به سمت اهداف مهم همراه است.» دکتر مارک سیفر، گرافولوژیست و کارشناس دستخط، میگوید نوشتن یک جمله آرامشبخش نوعی «گرافوتراپی» (خط درمانی) است. نوشتن یک جمله مثبت مانند «من امروز مفیدتر خواهمبود» به خصوص برای کسانی که مشکل توجه دارند، فرد را آرام میکند و مغز را دوباره آماده میسازد.