گفتوگو با پروین داداشزاده ، گوینده باسابقه آذربایجانی
اینجا مادر رادیو هستم
برنامه خانواده را اغلب آذربایجانیهای پا به سن گذاشته میشناسند؛ برنامهای که حوالی ساعت 10صبح از رادیو شنیده میشد و گویندگی آن را پروین داداشزاده بر عهده داشت. این برنامه در دهه 60 و 70حتی دهه 80 محبوبیتی خاص پیدا کرده بود و فراتر از یک برنامه عادی رادیویی توانست باخانوادهها ارتباط بسیار خوبی برقرار کند. این گوینده پیشکسوت با این برنامه به شهرتی کشوری رسید. وی درکمتر از چند سال عنوان گویندگی ارشد رادیو را از آن خود کرد که با هنرمندانی ملی چون مریم ریاضی همدوره شد. وی سال1344 و در 14سالگی گویندگی را آغاز و بیش از 40سال به عنوان گوینده ثابت رادیو مشغول فعالیت شد. با پروین داداشزاده از فعالیتها و خاطرات خود در این رادیو به گفتوگو نشستیم.
از آغاز فعالیت خود در رادیو بگویید.
فعالیتم را قبل از انقلاب در رادیو تبریز آغاز کردم و ابتدا به صورت فارسی گویندگی میکردم، اما مسؤولان رادیو گفتند گوینده آذری زبان نیاز داریم و در 14سالگی و در کمتر از دو هفته شیوه اجرای برنامه به زبان آذری را یاد گرفتم.
چه برنامههای شاخصی قبل از انقلاب اجرا کردید ؟
تقریبا در بیشتر برنامههای آذری زبان رادیو حضور داشتم و برنامههای کارگران، پیکان بیست سوالی که به صورت زنده برگزار میشد از جمله برنامههای شاخصی بود که اجرا کردهام.
فعالیت فرهنگی و هنری قبل از انقلاب با شرایط خاصی روبهرو بود و گاه انتقاداتی به هنرمندان وارد میشد و محدودیتهایی وجود داشت. برای شما به عنوان یک بانوی فرهنگی شرایط چگونه بود؟
خوشبختانه خانواده همراهی خوبی با من داشتند و با وجود سن کم، مراقبت زیادی داشتند تا فعالیتهای فرهنگی سالمی داشته باشم و خوشبختانه توانستم درکنار هنرمندان بزرگ، تجربههای خوبی کسب کنم.
فعالیتهای شما بعد از انقلاب در رادیو به چه صورتی تداوم یافت؟
مهمترین برنامهای که بعد از انقلاب اجرا کردم، خانواده بود که با استقبال زیادی از سوی مردم مواجه شد. ما در این برنامه توانستیم در کنار هنرمندان نامی چون آقای وطنپرست کارهای مهمی انجام دهیم. مادران و فرزندان زیادی از طریق این برنامه به هم رسیدند و مشکلات خانوادگی زیادی را حل کردیم و خوشحالم که در بدترین شرایط حتی زیر بمبارانهای بعثی در کنار مردم بودیم. علاوه بر این، برنامههای متعدد رادیویی از جمله شعارهای انقلابی را به مردم منتقل میکردیم و پس از همکاری با هنرمندانی چون آقایان طاهری، وطنپرست، سلطانی و شهری در سال77 زمان بازنشستگی من فرا رسید اما به اصرار مردم در کمتر از یک هفته به رادیو بازگشتم و به صورت حقالزحمهای پنجسال دیگر در رادیو به گویندگی پرداختم.
از موفقیتها و درخششهای خود در سطح ملی و استانی هم بگویید.
در اولین جشنواره تولیدات صداوسیما مقام اول گویندگی را در سطح کشور به دست آوردم. در بین دوستان و همکارانم در مرکز به مادر رادیو مشهورم.
رابطهتان با فضای مجازی چگونه است؟
به حضور در فضای مجازی اعتقادی ندارم و با این فضا هم آشنا نیستم. گوشی مناسب استفاده از اینترنت هم ندارم و با گوشی سادهای که دارم تماسهای ضروری خود را برقرار میکنم. البته این را هم بگویم که از نظر اجتماعی و حضور در میان مردم بسیار فعال هستم و به این فعالبودن افتخار میکنم.
پس با مردم و مخاطبان خودتان قطع ارتباط کردهاید.
نهخیر. من با مردم هستم و همانگونه که روز خداحافظی از رادیو گفتم در کنار مخاطبان هستم و تلاشم را برای حل مشکلات آنها بهکار میگیرم.
رمز موفقیت در رادیو چیست؟
من در اجرای برنامه کاملا سعی میکردم زبان بدنم نیز مرا همراهی کند تا بتوانم پیامم را بهتر و ملموستر به مردم برسانم.
آیا مردم کوچه و بازار شما را میشناسند با توجه به اینکه نزدیک به 17سال از بازنشستگی شما میگذرد؟
بله، در خیابان و تاکسی و جاهای دیگر مردم اظهار لطف دارند و البته بیشتر به واسطه صدایم مرا میشناسند چون 40سال با مردم بودهام و به این همراهی افتخار میکنم. مردم هنوز از من میخواهند در رادیو فعالیت کنم چون معتقدند همان صدا را دارم، اما شرایطم برای ادامه کار مهیا نیست.
آیا در زمینه آموزشی هم فعال هستید؟
بله، در دورههای آموزشی که در صداوسیما، انجمن سینمای جوان و دیگر بخشها برگزار میشود شرکت میکنم و علاوه بر این، هر هنرجویی که به من مراجعه کند را آموزش میدهم، حتی به صورت تلفنی هم مشاوره لازم را میدهم و معتقدم جوانان مستعدی در استان وجود دارند که میتوانند در زمینه گویندگی هم فعالیت خوبی داشته باشند.
فعالیتم را قبل از انقلاب در رادیو تبریز آغاز کردم و ابتدا به صورت فارسی گویندگی میکردم، اما مسؤولان رادیو گفتند گوینده آذری زبان نیاز داریم و در 14سالگی و در کمتر از دو هفته شیوه اجرای برنامه به زبان آذری را یاد گرفتم.
چه برنامههای شاخصی قبل از انقلاب اجرا کردید ؟
تقریبا در بیشتر برنامههای آذری زبان رادیو حضور داشتم و برنامههای کارگران، پیکان بیست سوالی که به صورت زنده برگزار میشد از جمله برنامههای شاخصی بود که اجرا کردهام.
فعالیت فرهنگی و هنری قبل از انقلاب با شرایط خاصی روبهرو بود و گاه انتقاداتی به هنرمندان وارد میشد و محدودیتهایی وجود داشت. برای شما به عنوان یک بانوی فرهنگی شرایط چگونه بود؟
خوشبختانه خانواده همراهی خوبی با من داشتند و با وجود سن کم، مراقبت زیادی داشتند تا فعالیتهای فرهنگی سالمی داشته باشم و خوشبختانه توانستم درکنار هنرمندان بزرگ، تجربههای خوبی کسب کنم.
فعالیتهای شما بعد از انقلاب در رادیو به چه صورتی تداوم یافت؟
مهمترین برنامهای که بعد از انقلاب اجرا کردم، خانواده بود که با استقبال زیادی از سوی مردم مواجه شد. ما در این برنامه توانستیم در کنار هنرمندان نامی چون آقای وطنپرست کارهای مهمی انجام دهیم. مادران و فرزندان زیادی از طریق این برنامه به هم رسیدند و مشکلات خانوادگی زیادی را حل کردیم و خوشحالم که در بدترین شرایط حتی زیر بمبارانهای بعثی در کنار مردم بودیم. علاوه بر این، برنامههای متعدد رادیویی از جمله شعارهای انقلابی را به مردم منتقل میکردیم و پس از همکاری با هنرمندانی چون آقایان طاهری، وطنپرست، سلطانی و شهری در سال77 زمان بازنشستگی من فرا رسید اما به اصرار مردم در کمتر از یک هفته به رادیو بازگشتم و به صورت حقالزحمهای پنجسال دیگر در رادیو به گویندگی پرداختم.
از موفقیتها و درخششهای خود در سطح ملی و استانی هم بگویید.
در اولین جشنواره تولیدات صداوسیما مقام اول گویندگی را در سطح کشور به دست آوردم. در بین دوستان و همکارانم در مرکز به مادر رادیو مشهورم.
رابطهتان با فضای مجازی چگونه است؟
به حضور در فضای مجازی اعتقادی ندارم و با این فضا هم آشنا نیستم. گوشی مناسب استفاده از اینترنت هم ندارم و با گوشی سادهای که دارم تماسهای ضروری خود را برقرار میکنم. البته این را هم بگویم که از نظر اجتماعی و حضور در میان مردم بسیار فعال هستم و به این فعالبودن افتخار میکنم.
پس با مردم و مخاطبان خودتان قطع ارتباط کردهاید.
نهخیر. من با مردم هستم و همانگونه که روز خداحافظی از رادیو گفتم در کنار مخاطبان هستم و تلاشم را برای حل مشکلات آنها بهکار میگیرم.
رمز موفقیت در رادیو چیست؟
من در اجرای برنامه کاملا سعی میکردم زبان بدنم نیز مرا همراهی کند تا بتوانم پیامم را بهتر و ملموستر به مردم برسانم.
آیا مردم کوچه و بازار شما را میشناسند با توجه به اینکه نزدیک به 17سال از بازنشستگی شما میگذرد؟
بله، در خیابان و تاکسی و جاهای دیگر مردم اظهار لطف دارند و البته بیشتر به واسطه صدایم مرا میشناسند چون 40سال با مردم بودهام و به این همراهی افتخار میکنم. مردم هنوز از من میخواهند در رادیو فعالیت کنم چون معتقدند همان صدا را دارم، اما شرایطم برای ادامه کار مهیا نیست.
آیا در زمینه آموزشی هم فعال هستید؟
بله، در دورههای آموزشی که در صداوسیما، انجمن سینمای جوان و دیگر بخشها برگزار میشود شرکت میکنم و علاوه بر این، هر هنرجویی که به من مراجعه کند را آموزش میدهم، حتی به صورت تلفنی هم مشاوره لازم را میدهم و معتقدم جوانان مستعدی در استان وجود دارند که میتوانند در زمینه گویندگی هم فعالیت خوبی داشته باشند.