مروری بر وضعیت بارسلونا که بدترین روزهایش طی 20 سال اخیر را تجربه میکند
بارسای ویران
« پایان رکورد 13 فصل صدرنشینی بارسلونا در پایان مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا » و « باخت بارسا پس از 38 بازی خانگی در لیگ قهرمانان ». این دو خبر که بعد از باخت سهشنبه شب بارسا مقابل یوونتوس در هفته پایانی لیگ قهرمانان در رسانهها دست به دست شد، تنها گوشهای از اتفاقات تلخ و فاجعهباری است که طی چند ماه گذشته در باشگاه کاتالانی اتفاق افتاده است. هواداران این تیم نمیدانند برای شکل گرفتن این روزها، مدیریت پر عیب و ایراد روسای باشگاه را مقصر بدانند یا رونالد کومانی که هنوز نتوانسته کوچکترین تغییر تاکتیکی در تیم ایجاد کند.
وقتی به عملکرد بارسا در لالیگا نگاه میاندازیم، اوضاع فاجعه بارتر از آن چیزی شده که کمتر کسی فکرش را میکرد. با باخت هفته پیش در خانه کادیز، بارسا حالا بعد از 10 هفته فقط 14 امتیاز کسب کرده که این بدترین شروع آنها طی 32 سال گذشته محسوب میشود.
شاید اگر اوضاع در این تیم عادی و معمولی بود، کومان باید حالا چمدانهایش را میبست و به کشورش هلند بر میگشت. اما بعد از استعفای چند ماه پیش جوزپ بارتومئو از ریاست باشگاه و رفتن تمام اعضای هیاتمدیره، کارلس بوسکتس تا انتخابات ماه ژانویه رئیس بارسلوناست و طبق قانون این باشگاه حق اخراج کومان را ندارد.
حقیقت تلخ این که اگر آن موقع هم هیاتمدیره جدید بیاید و حکم به اخراج کومان بدهد، باز نمیتوان آینده روشنی برای این بارسا متصور بود.
مشکلات مالی
یکی از انتقاداتی که به نحوه مدیریت بارتومئو وارد میشد، هزینههای بیبرنامه او در باشگاه بود. به عنوان مثال او سال گذشته 327 میلیون دلار برای خرید بازیکنان جدید هزینه کرد، اما این خریدها به قدری ناکارآمد بود که بعد از چند ماه فهرست بلند بالایی از مصدومان در کلینیک پزشکی بارسا
دیده میشد. در همان روزها بود که مارتین برایتویت دانمارکی از لگانس خریده شد، بازیکنی که هنوز مشخص نشده بر اساس چه متر و معیاری به جمع بارساییها اضافه شد.
مسی، در پایان خط؟
به دلیل وجود همین شرایط است که برخی رسانههای اسپانیایی میگویند اصلا بعید نیست که در همین نقلوانتقالات زمستانی، مسی بار دیگر درخواست جداییاش را مطرح کند. در حالی که بعضی سعی میکنند تا حدودی مسی را به بیانگیزگی و نداشتن نشاط قبلی متهم کنند، اما آمار میگوید این مساله کاملا غیرمنصفانه است. در همین بازی مقابل یووه، کاپیتان بارسا 11 شوت زد که 7 تای آن در چارچوب بود. 125 لمس توپ داشت و در 19 نبرد تن به تن شرکت کرد که این آمار از تمام بازیکنان بارسا در آن
90 دقیقه بالاتر بود.
در بازی با کادیز هم، تقریبا چنین شرایطی وجود داشت. بارسا در آن دیدار با مالکیت 82درصدی توپ، 21 شوت به سمت دروازه حریفش شلیک کرد که 10 شوت از طرف مسی بود. این مساله به خوبی نشان میدهد که بار مسؤولیت تیم بیش از همیشه روی دوش مسی است. تفاوت این دفعه با دفعات گذشته، نبود یک برنامه تاکتیکی مشخص از سوی کومان است.
در بازیهایی از این فصل که بارسا به دنبال گلزنی بوده همچون بازی مقابل کادیز، کومان از گریژمان، مسی و برایتویت در خط حمله استفاده میکند. پشت سر اینها و در فاصله بسیار کمی، ترینکائو، پیانیچ و دمبله بازی میکنند. همین تراکم در یک سوم زمین حریف عملا هر گونه خلاقیتی را از مسی میگیرد. قبل از شروع بازی بارسا و یووه، باز هم بحث مقایسه رونالدو و مسی در میان فوتبال دوستان مطرح شد. بعد از دو گلی که رونالدو زد و مسی ناکام ماند، عملا طرفداران CR7 دست بالا را داشتند.
اما در جواب آنها میتوان همین یک جمله را بیان کرد: مسی در یک تیم رو به افول تحت هدایت کومان بازی میکند و رونالدو در تیمی است که با پیرلو روزبهروز در حال بهتر شدناست.
بحران کرونا
بارسا گرچه یکی از بزرگترین باشگاههای فوتبال در دنیاست اما طی چند فصل اخیر همواره با مشکلات مالی روبهرو بوده است. این تیم بالاترین دستمزد را در دنیای فوتبال به بازیکنانش میپردازد؛ برای مثال فقط به مسی سالانه 36 میلیون دلار داده میشود. در این میان، شیوع ویروس کرونا مشکلی بر دیگر مشکلات این تیم اضافه کرد تا جایی که اعضای تیم بعد از چند دور مذاکره، با کاهش دستمزدهای خود در سال 2020 موافقت کردند.
شاید اگر اوضاع در این تیم عادی و معمولی بود، کومان باید حالا چمدانهایش را میبست و به کشورش هلند بر میگشت. اما بعد از استعفای چند ماه پیش جوزپ بارتومئو از ریاست باشگاه و رفتن تمام اعضای هیاتمدیره، کارلس بوسکتس تا انتخابات ماه ژانویه رئیس بارسلوناست و طبق قانون این باشگاه حق اخراج کومان را ندارد.
حقیقت تلخ این که اگر آن موقع هم هیاتمدیره جدید بیاید و حکم به اخراج کومان بدهد، باز نمیتوان آینده روشنی برای این بارسا متصور بود.
مشکلات مالی
یکی از انتقاداتی که به نحوه مدیریت بارتومئو وارد میشد، هزینههای بیبرنامه او در باشگاه بود. به عنوان مثال او سال گذشته 327 میلیون دلار برای خرید بازیکنان جدید هزینه کرد، اما این خریدها به قدری ناکارآمد بود که بعد از چند ماه فهرست بلند بالایی از مصدومان در کلینیک پزشکی بارسا
دیده میشد. در همان روزها بود که مارتین برایتویت دانمارکی از لگانس خریده شد، بازیکنی که هنوز مشخص نشده بر اساس چه متر و معیاری به جمع بارساییها اضافه شد.
مسی، در پایان خط؟
به دلیل وجود همین شرایط است که برخی رسانههای اسپانیایی میگویند اصلا بعید نیست که در همین نقلوانتقالات زمستانی، مسی بار دیگر درخواست جداییاش را مطرح کند. در حالی که بعضی سعی میکنند تا حدودی مسی را به بیانگیزگی و نداشتن نشاط قبلی متهم کنند، اما آمار میگوید این مساله کاملا غیرمنصفانه است. در همین بازی مقابل یووه، کاپیتان بارسا 11 شوت زد که 7 تای آن در چارچوب بود. 125 لمس توپ داشت و در 19 نبرد تن به تن شرکت کرد که این آمار از تمام بازیکنان بارسا در آن
90 دقیقه بالاتر بود.
در بازی با کادیز هم، تقریبا چنین شرایطی وجود داشت. بارسا در آن دیدار با مالکیت 82درصدی توپ، 21 شوت به سمت دروازه حریفش شلیک کرد که 10 شوت از طرف مسی بود. این مساله به خوبی نشان میدهد که بار مسؤولیت تیم بیش از همیشه روی دوش مسی است. تفاوت این دفعه با دفعات گذشته، نبود یک برنامه تاکتیکی مشخص از سوی کومان است.
در بازیهایی از این فصل که بارسا به دنبال گلزنی بوده همچون بازی مقابل کادیز، کومان از گریژمان، مسی و برایتویت در خط حمله استفاده میکند. پشت سر اینها و در فاصله بسیار کمی، ترینکائو، پیانیچ و دمبله بازی میکنند. همین تراکم در یک سوم زمین حریف عملا هر گونه خلاقیتی را از مسی میگیرد. قبل از شروع بازی بارسا و یووه، باز هم بحث مقایسه رونالدو و مسی در میان فوتبال دوستان مطرح شد. بعد از دو گلی که رونالدو زد و مسی ناکام ماند، عملا طرفداران CR7 دست بالا را داشتند.
اما در جواب آنها میتوان همین یک جمله را بیان کرد: مسی در یک تیم رو به افول تحت هدایت کومان بازی میکند و رونالدو در تیمی است که با پیرلو روزبهروز در حال بهتر شدناست.
بحران کرونا
بارسا گرچه یکی از بزرگترین باشگاههای فوتبال در دنیاست اما طی چند فصل اخیر همواره با مشکلات مالی روبهرو بوده است. این تیم بالاترین دستمزد را در دنیای فوتبال به بازیکنانش میپردازد؛ برای مثال فقط به مسی سالانه 36 میلیون دلار داده میشود. در این میان، شیوع ویروس کرونا مشکلی بر دیگر مشکلات این تیم اضافه کرد تا جایی که اعضای تیم بعد از چند دور مذاکره، با کاهش دستمزدهای خود در سال 2020 موافقت کردند.