فیوز برنامه ششم پرید
برق قطع و زندگی روزمره‌مان مختل می‌شود، بیماران‌مان در مراکز درمانی اسیر می‌شوند، کسب و کارمان می‌خوابد، صنایع‌مان فلج می‌شوند و ضرر می‌کنند؛ اینها و بیشتر همه به این علت نیست که ما مردمی مُصرفیم که برق را بیش از حد مصرف می‌کنیم بلکه به این علت است که تولیدمان خیلی کمتر از آنی است که
نیاز داریم.
در واقع دولت مقصر است، دولت‌ها مقصرند و سال‌هاست کم‌کاری شده و زیرساخت‌های تامین برق به قدر کافی ایجاد نشده‌است. گرچه سخنگوی صنعت‌برق از مردم می‌خواهد دمای کولرهای گازی را به جای 18 روی 25 درجه تنظیم کنند تا از این طریق 5000مگاوات برق صرفه‌جویی شود یا از آنها می‌خواهد با نصب سایه‌بان روی کولرهای آبی 2000مگاوات برق کمتر مصرف کنند، ولی حتی اگر این اعداد درست و دقیق هم باشد مردم نهایتا قادر به صرفه‌جویی7000مگاوات برق هستند در حالی که می‌دانیم کمبود برق در کشور برای امسال حداقل 11هزار مگاوات است.
اینجاست که وظیفه وزارت‌نیرو گل‌درشت می‌شود و به چشم می‌آید، اینجاست که ما مردم به عنوان یک مطالبه باید بپرسیم کجاست نیروگاه‌های جدید که برق بیشتری تولید کند و ما را از مخمصه بی‌برقی نجات دهد؟
با این که سخنگوی صنعت‌برق کشور در توجیه خاموشی‌های اخیر و این که چرا نیروگاه‌های جدید ساخته نمی‌شود، گفته «ساخت نیروگاه زمانبر است و ساخت‌شان ۲۰۰ هزار میلیارد تومان سرمایه می‌خواهد» نه کمبود وقت پذیرفتنی است و نه تعلل در تامین منابع مالی مورد نیاز؛ چرا که هم زمان کافی در اختیار هر دولتی است و هم منابع مالی برای انجام
امور زیربنایی.
به تکلیف قانونی هم که باشد برنامه‌ششم توسعه که همه عمر دولت دوازدهم با اجرای آن همزمان بوده، دولت را مکلف به تولید برق جدید کرده؛ هر سال 5000مگاوات برق از منابع تازه. در واقع دولت مکلف بوده در عرض پنج سال 25هزار مگاوات برق جدید تولید کند که اگر به این تکلیف پایبند بود، اکنون نه تنها بحث کمبود 11هزار مگاوات برق مطرح نمی‌شد بلکه 14هزار مگاوات برق مازاد نیز وجود داشت.
هادی بیگی‌نژاد، عضو هیأت‌رئیسه کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی معتقد است دولت از این تکلیف قانونی عقب است و به جای تولید 5000مگاوات برق جدید هر سال فقط 2500مگاوات تولید جدید داشته‌است.
او به فارس می‌گوید:«با این که باید در طول برنامه ششم توسعه 25 هزار مگاوات برق جدید تولید می‌کردیم اما فقط 12هزار و 500مگاوات برق جدید تولید شده، این درحالی است که در این برنامه مقرر شده باید از انرژی‌های تجدیدپذیر هم برق تولید کنیم ولی در تولید برق جدید در مجموع 50درصد عقب‌ماندگی داریم.»
این عضو کمیسیون انرژی مجلس با این وصف آینده روشنی را برای صنعت‌برق کشور متصور نیست و می‌گوید:« در10 تا 15سال آینده اگر مدیریت برق نداشته‌باشیم یعنی نیروگاه نسازیم و برق جدید تولید نکنیم، دچار مشکل خواهیم‌شد.»
او حتی یک پیش‌بینی ناخوشایند برای گاز کشور هم دارد که به صنعت‌برق نیز مربوط است:«ما در چهار تا پنج سال آینده قطعا شاهد افت گاز خواهیم‌بود این در حالی است که ما از گاز در نیروگاه‌های برق استفاده می‌کنیم و در آن صورت برق تولیدی کم خواهدشد و به نظر می‌رسد با شیوه فعلی در چند سال آینده واردکننده گاز و برق خواهیم‌شد درحالی که باید از هم اکنون پیش‌بینی‌ها و پیشگیری‌های لازم را انجام دهیم.»
البته اگر تدبیر و جدیتی باشد و نسبت به این آینده تلخ، بی‌حسی و بی‌اعتنایی در مسؤولان وجود نداشته‌باشد، قطعا با سرافکندگی واردکننده گاز و برق نخواهیم‌شد چرا که این اتفاق ربط مستقیمی با غرور و اقتدار‌ملی درسطح بین‌الملل و رضایتمندی در داخل دارد، دو سرمایه‌ای که هر دولتی به آن نیاز دارد.
نیاز داریم.
در واقع دولت مقصر است، دولت‌ها مقصرند و سال‌هاست کم‌کاری شده و زیرساخت‌های تامین برق به قدر کافی ایجاد نشده‌است. گرچه سخنگوی صنعت‌برق از مردم می‌خواهد دمای کولرهای گازی را به جای 18 روی 25 درجه تنظیم کنند تا از این طریق 5000مگاوات برق صرفه‌جویی شود یا از آنها می‌خواهد با نصب سایه‌بان روی کولرهای آبی 2000مگاوات برق کمتر مصرف کنند، ولی حتی اگر این اعداد درست و دقیق هم باشد مردم نهایتا قادر به صرفه‌جویی7000مگاوات برق هستند در حالی که می‌دانیم کمبود برق در کشور برای امسال حداقل 11هزار مگاوات است.
اینجاست که وظیفه وزارت‌نیرو گل‌درشت می‌شود و به چشم می‌آید، اینجاست که ما مردم به عنوان یک مطالبه باید بپرسیم کجاست نیروگاه‌های جدید که برق بیشتری تولید کند و ما را از مخمصه بی‌برقی نجات دهد؟
با این که سخنگوی صنعت‌برق کشور در توجیه خاموشی‌های اخیر و این که چرا نیروگاه‌های جدید ساخته نمی‌شود، گفته «ساخت نیروگاه زمانبر است و ساخت‌شان ۲۰۰ هزار میلیارد تومان سرمایه می‌خواهد» نه کمبود وقت پذیرفتنی است و نه تعلل در تامین منابع مالی مورد نیاز؛ چرا که هم زمان کافی در اختیار هر دولتی است و هم منابع مالی برای انجام
امور زیربنایی.
به تکلیف قانونی هم که باشد برنامه‌ششم توسعه که همه عمر دولت دوازدهم با اجرای آن همزمان بوده، دولت را مکلف به تولید برق جدید کرده؛ هر سال 5000مگاوات برق از منابع تازه. در واقع دولت مکلف بوده در عرض پنج سال 25هزار مگاوات برق جدید تولید کند که اگر به این تکلیف پایبند بود، اکنون نه تنها بحث کمبود 11هزار مگاوات برق مطرح نمی‌شد بلکه 14هزار مگاوات برق مازاد نیز وجود داشت.
هادی بیگی‌نژاد، عضو هیأت‌رئیسه کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی معتقد است دولت از این تکلیف قانونی عقب است و به جای تولید 5000مگاوات برق جدید هر سال فقط 2500مگاوات تولید جدید داشته‌است.
او به فارس می‌گوید:«با این که باید در طول برنامه ششم توسعه 25 هزار مگاوات برق جدید تولید می‌کردیم اما فقط 12هزار و 500مگاوات برق جدید تولید شده، این درحالی است که در این برنامه مقرر شده باید از انرژی‌های تجدیدپذیر هم برق تولید کنیم ولی در تولید برق جدید در مجموع 50درصد عقب‌ماندگی داریم.»
این عضو کمیسیون انرژی مجلس با این وصف آینده روشنی را برای صنعت‌برق کشور متصور نیست و می‌گوید:« در10 تا 15سال آینده اگر مدیریت برق نداشته‌باشیم یعنی نیروگاه نسازیم و برق جدید تولید نکنیم، دچار مشکل خواهیم‌شد.»
او حتی یک پیش‌بینی ناخوشایند برای گاز کشور هم دارد که به صنعت‌برق نیز مربوط است:«ما در چهار تا پنج سال آینده قطعا شاهد افت گاز خواهیم‌بود این در حالی است که ما از گاز در نیروگاه‌های برق استفاده می‌کنیم و در آن صورت برق تولیدی کم خواهدشد و به نظر می‌رسد با شیوه فعلی در چند سال آینده واردکننده گاز و برق خواهیم‌شد درحالی که باید از هم اکنون پیش‌بینی‌ها و پیشگیری‌های لازم را انجام دهیم.»
البته اگر تدبیر و جدیتی باشد و نسبت به این آینده تلخ، بی‌حسی و بی‌اعتنایی در مسؤولان وجود نداشته‌باشد، قطعا با سرافکندگی واردکننده گاز و برق نخواهیم‌شد چرا که این اتفاق ربط مستقیمی با غرور و اقتدار‌ملی درسطح بین‌الملل و رضایتمندی در داخل دارد، دو سرمایه‌ای که هر دولتی به آن نیاز دارد.
