پس از جنایات متعدد، ددمنشانه و فراموش‌نشدنی صرب‌ها علیه مسلمانان بوسنیایی، نیروهای تحت امر قصاب بالکان «راتکو ملادیچ» در تاریخ 11جولای ۱۹۹۵ مصادف با ۲۰تیر۱۳۷۴ به یکی از بزرگ‌ترین شهرهای شرق این کشور به نام سربرنیتسا که از مدتی پیش پذیرای شمار زیادی از مهاجران مسلمان این کشور بود حمله و در شرایطی که این شهر از سوی سازمان ملل متحد به عنوان منطقه امن اعلام شده بود بیش از 8000نفر از مسلمانان بوسنی و هرزگوین را در این شهر قتل‌عام کردند. جنایتی که از آن به عنوان بزرگ‌ترین نسل‌کشی در اروپا بعد از جنگ جهانی دوم یاد می‌شود. نکته‌ای که این جنایت هولناک را تأسف‌آورتر می‌کند این است که این جنایت پیش چشم به اصطلاح کلاه آبی‌های هلندی سازمان ملل و با تکیه بر انفعال این سازمان و سکوت ننگ‌آور کشورهای اروپایی و آمریکا که مدعیانه سنگ حقوق بشر را به سینه می‌زنند در قلب اروپا به وقوع پیوست. هرسال مردم بوسنی و هرزگوین به همراه مهمانانی از سراسر جهان سه روز قبل از سالگرد این فاجعه بشری گرد هم می‌آیند و با همراهی جمعی از خانواده شهدا و بازماندگان این حادثه به شکل نمادین مسیری ۱۱۰کیلومتری تا شهر سربرنیتسا را راهپیمایی و با حضور در قبرستان پوتوچاری در حومه سربرنیتسا که محل تدفین شهدای تفحص شده این جنایت است به مقام شهدای این نسل‌کشی ادای احترام می‌کنند. این حرکت ارزشمند مردمی که هر ساله بین روزهای8تا11جولای برگزار می‌شود با عنوان راهپیمایی صلح «مارش‌میرا» شناخته می‌شود و چشم آزادیخواهان در سراسر جهان را به خود جلب می‌کند.