سبک‌زندگی سمی
فقط شده لقلقه زبان و ادا و اطوار شبه‌روشنفکرانه برای تفاخر انسانیت توسط برخی. مدام می‌گویند «قضاوت نکن!»، «ما چه می‌دونیم چی بوده» و «ما در جایگاهی نیستیم که قضاوت کنیم؛ به ما چه.» اما این جملات شیک، فقط وقتی که آنچه آنها دوست ندارند زیر سؤال برود، مورد پرسش واقع می‌شود.
یعنی مثلا اگر فردی بگوید: «کاش فلانی با سگ‌هایش، آرامش و نظافت آپارتمان را بر هم نمی‌زد.»، احتمالا باید منتظر شنیدن جملات فوق‌الذکر، از این جنس افراد باشید، اما وقتی در یک نقطه از کشور، اتفاقی رخ می‌دهد، گرچه اطلاعات کاملی از ابعاد ماجرا ندارد، شروع می‌کند به صدور قضاوت‌های قطعی و بروز احساساتش و هر آنچه هم به ماجرا ربطی ندارد، به آن الصاق می‌کند.
سبک زندگی اسلامی نمی‌گوید هرگز قضاوت نکنید، بلکه تأکید دارد بر عدم تجسس در مسائل خصوصی افراد و همین اسلام، تأکید دارد بر مراقبت از رفتارها و امر به معروف و نهی از منکر در ساحت اجتماعی.
این امر و نهی، می‌تواند انتقاد به فلان سیاست‌گذاری یا مسئول در فلان ساحت کشور باشد و ایضا می‌تواند ناظر به رعایت هنجارها و قوانین زندگی اجتماعی برای زندگی سالم‌تر مردم کنار یکدیگر باشد. ولی اغلب ما، در این مسیر، یک اصل را کامل رعایت نمی‌کنیم.
امام علی (ع) می‌فرمایند: لا یحْمِلَ هذَا الْعَلَمَ اِلَّا اَهْلُ الْبَصَرِ وَ الْصَّبْرِ وَالْعِلْمِ بِمَواضِعِ الْحَقِّ؛ این پرچم را تنها کسانی می‌توانند بر دوش بگیرند که اهل بینش، پایداری و آگاه به مواضع حق باشند.
معمولا توجه نمی‌کنیم این حدیث، فقط کاربرد سیاسی ندارد، بلکه اتفاقا فراگیر و یک سلوک شخصیتی و سبک زندگی است. سبک زندگی صبورانه، بصیرانه و عاقلانه که عاقبت‌به‌خیری دنیا و زندگی عزتمندانه یک مسلمان را تضمین می‌کند. یعنی در دوران انبوه اخبار دروغ و راستی که حتی ناخواسته در معرض آن قرار می‌گیریم، باید تا حصول کامل و جامع اطلاعات مورد نیاز، صبور باشیم و بعد از دریافت هم، با بصیرت و در نظر گرفتن ابعاد پیش و پس پرده، به تحلیل و قضاوتی برسیم، اما جماعت اهل گفتمان «نه! قضاوت نکن!»، ناگهان می‌شوند عجولان و سبقت‌گیرندگان در قضاوت‌های خام و بیرحمانه؛ آنها معتقد نیستند که نباید قضاوت کنیم، بلکه دوست دارند، فقط خودشان قضاوت و افراد و دنیای اطرافشان را محکوم کنند. اما حتی در کنار این نوع جوزدگان احساسی (سانتیمانتالیست‌ها)، تو صبور باش و بصیر.
احسان رستگار - معاون ضمائم
سبک زندگی اسلامی نمی‌گوید هرگز قضاوت نکنید، بلکه تأکید دارد بر عدم تجسس در مسائل خصوصی افراد و همین اسلام، تأکید دارد بر مراقبت از رفتارها و امر به معروف و نهی از منکر در ساحت اجتماعی.
این امر و نهی، می‌تواند انتقاد به فلان سیاست‌گذاری یا مسئول در فلان ساحت کشور باشد و ایضا می‌تواند ناظر به رعایت هنجارها و قوانین زندگی اجتماعی برای زندگی سالم‌تر مردم کنار یکدیگر باشد. ولی اغلب ما، در این مسیر، یک اصل را کامل رعایت نمی‌کنیم.
امام علی (ع) می‌فرمایند: لا یحْمِلَ هذَا الْعَلَمَ اِلَّا اَهْلُ الْبَصَرِ وَ الْصَّبْرِ وَالْعِلْمِ بِمَواضِعِ الْحَقِّ؛ این پرچم را تنها کسانی می‌توانند بر دوش بگیرند که اهل بینش، پایداری و آگاه به مواضع حق باشند.
معمولا توجه نمی‌کنیم این حدیث، فقط کاربرد سیاسی ندارد، بلکه اتفاقا فراگیر و یک سلوک شخصیتی و سبک زندگی است. سبک زندگی صبورانه، بصیرانه و عاقلانه که عاقبت‌به‌خیری دنیا و زندگی عزتمندانه یک مسلمان را تضمین می‌کند. یعنی در دوران انبوه اخبار دروغ و راستی که حتی ناخواسته در معرض آن قرار می‌گیریم، باید تا حصول کامل و جامع اطلاعات مورد نیاز، صبور باشیم و بعد از دریافت هم، با بصیرت و در نظر گرفتن ابعاد پیش و پس پرده، به تحلیل و قضاوتی برسیم، اما جماعت اهل گفتمان «نه! قضاوت نکن!»، ناگهان می‌شوند عجولان و سبقت‌گیرندگان در قضاوت‌های خام و بیرحمانه؛ آنها معتقد نیستند که نباید قضاوت کنیم، بلکه دوست دارند، فقط خودشان قضاوت و افراد و دنیای اطرافشان را محکوم کنند. اما حتی در کنار این نوع جوزدگان احساسی (سانتیمانتالیست‌ها)، تو صبور باش و بصیر.
احسان رستگار - معاون ضمائم
