دکتر احمدوند معتقد است تولید به‌مثابه ستون‌فقرات کشور است. او با اشاره به این‌که کشورهایی که در طول دهه‌‌های گذشته و حتی بیشتر از چندین دهه رشد کردند، مقوله‌ تولید در آنها موضوع محوری است، گفت: «رهبر انقلاب در طول این سال‌ها اسامی‌ای را انتخاب کردند تا خط فکری کل جامعه را روی آن موضوع متمرکز کنند که مسأله‌ تولید محوریت دارد. در طول چند سال گذشته، این شعار به‌عنوان اصلی‌ترین شعار سال انتخاب شده؛ بنابراین می‌شود گفت که محوریت رشد، تولید است. حالا این تولید می‌تواند در قالب سنتی انجام شود. مثل آن چیزی که تا قبل از انقلاب صنعتی در دنیا متعارف بود و انجام می‌شد. بیشتر از چند دهه‌ گذشته، موضوع تولید صنعتی در دنیا آمده و بر تولید سنتی غلبه کرده که عمدتا همین تولید محصولات کشاورزی بوده است. آن کشورهایی که زودتر از بقیه وارد فضای تولید صنعتی شدند، فاصله‌ خود را به‌طور معناداری با بقیه‌ دنیا زیاد کردند. این باعث شد که آنها چندین پله جلوتر قرار گیرند. باقی کشورها هم اگر کاری انجام می‌دهند عملا در زمین آن کشورهایی است که پیشرو بودند.» او درخصوص وضعیت دیگر کشورهای جهان در زمینه اقتصاد دانش‌بنیان گفت: «در دنیا یک‌سری کشورهای سنتی پیشرو داریم که اینها در یکی دو سده گذشته با همین نگاه مبتنی بر علوم و فناوری‌های روز آن زمان توانستند خودشان را از بقیه جلو بیندازند و بقیه کشورهای دنیا عملا بازیگرهای زمین این کشورها شدند. از این طرف، ما یک‌سری کشورهایی داریم که در طول پنج شش دهه‌ گذشته حرکت جدی روی توسعه علمی شروع کردند و الان نشانه‌هایش کامل آشکار است و آن کشورهای پیشرو سنتی که عموما غربی هستند را از گردونه‌ رقابت خارج می‌کنند. خیلی‌ها آمریکا و اروپا را کشورهای پیشرو می‌دانند.» او اضافه کرد: «در چند دهه گذشته، چین و کره‌‌جنوبی به‌عنوان نمونه‌های بارز و مطرح از کشورهایی که تولیدات سطح پایین داشتند، از آن سطح شروع کردند و الان خودشان را دائم در مؤلفه‌های علمی از حرکت در مرز علم گرفته تا تولید محصولات نوآورانه و مبتنی بر فناوری‌های مدرن ارتقا می‌دهند. الان محصولات‌شان در خیلی از حوزه‌ها با محصولات همان کشورهای غربی رقابت می‌کند و روند و سیری که از نظر اقتصادی دیده می‌شود این است که کاملا دارند آن کشورهای غربی را از گردونه‌ رقابت خارج می‌کنند.
اینها هیچ‌کدامش خالی از مؤلفه‌ علم‌وفناوری نیست؛ یعنی اگر به همین کشورهایی که من عرض کردم نگاه کنید، اگر مؤلفه‌ علوم و فناوری‌های نوین را از اینها خارج کنید، دیگر چیزی برای رشدشان باقی نمی‌ماند. آن کشورهایی که وابسته ماندند هرچند که تعاملات سیاسی‌شان با غرب تعاملات خوبی بوده، اما مصرف‌کننده مانده‌اند و با کوچک‌ترین تنش یا تکانه‌ خارجی از دور خارج می‌شوند و نمی‌توانند ایستادگی کنند.»