مرگ طبیعت زیر خروارها وعده زبالهای
خیلی سخت نیست که بدانیم چقدر زباله در مازندران تولید میشود. یک جستوجوی کوتاه نشان میدهد روزانه حدود 3000 تن و در زمان تعطیلات و اوج مسافرتها حدود 7000 تن زباله روزانه در این استان تولید و جمعآوری میشود.
زبالههایی که چون برنامهای برای بازیافت یا سوزاندن آنها وجود ندارد حالا بیش از 30کوه عظیم متعفن در این منطقه سرسبز بهوجود آوردهاند.کوههایی که خود تولیدکننده شیرابههایی هستند که زمین و موجودات روی آن را هر لحظه آلوده و آلودهتر کرده و از بین میبرند. از جمله عوامل بهوجود آمدن چنین شرایط سختی برای مازندران و تبدیل زبالههایش به بحران که حل آن از عزم ملی هم خارج شده را باید در سوءمدیریتها و بیتدبیریها دید. مدیرانی که فقط از پشت میز وعده میدهند و هرگز برنامه و اقدام عملی ندارند.
بهعنوان مثال نیروگاه زبالهسوز نوشهر که نخستین نیروگاه زبالهسوز کشور بود در سال۱۳۹۰ در زمینی به مساحت ۲هکتار در منطقه «پلنگ چال» با هدف امحای ۲۰۰تن زبالههای تولیدی شهرستانهای نوشهر، چالوس و کلاردشت و تولید ۳ مگاوات برق در ساعت، کلنگزنی شد و آنطور که مسئولان وقت وعده دادند باید در عرض دو سال به بهرهبرداری میرسید. اما این پروژه هم مانند هزاران طرح و پروژه دیگر هرگز در زمان مقرر آماده نشد و سالهای 95، 97 و 98 زمانهای بعدی برای افتتاح اعلام شد.
نهایتا در آذرماه سال 99 بود که فرماندار نوشهر اعلام کرد: «بهرهبرداری رسمی از نیروگاه زبالهسوز این شهرستان با حضور ویدئو کنفرانسی رئیسجمهور آغاز میشود.»
با اینکه رئیسجمهور بدون دیدن نیروگاه آن را افتتاح کرد اما در میزان آمادگی این مرکز برای ارائه خدمات همین بس که در خرداد ماه امسال معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار مازندران با اشاره به نیمهکاره بودن نیروگاه زبالهسوز نوشهر گفت: «این پروژه بزرگ تا دو ماه آینده تکمیل میشود و 7/2مگاوات برق تولید میکند.»
دردهای مازندران به نوشهر ختم نمیشود و شهرستان ساحلی بابلسر نیز وضعیت بهتری نسبت به دیگر شهرها ندارد.زباله در این شهرستان از حدود ۴۰ سال پیش تاکنون در کنار ساحل و مکانی بین پارکینگ ۷ و ۸ دفن میشود.
در گذشته که این مکان برای دفن زباله انتخاب شده بود، محلی در خارج از شهر و حاشیه محسوب میشد، ولی در سالهای اخیر و با افزایش جمعیت و پیشرفت شهر، وارد بافت شهری شده و به همین دلیل مجتمعهای عظیمی در اطراف آن ساخته شده است. کمی آن طرفتر یعنی با نگاهی اجمالی به سه شهر پلسفید، زیراب و شیرگاه به خوبی میتوان مشاهده کرد که مسئولان شهری در تفکیک زباله بسیار ضعیف عمل کرده و هرگز برنامهای مدون و جامع برای این امر نداشتهاند. مسئولان مدعی میشوند رفع مشکلات پسماند جزو اولویتهای آنهاست و چند روز پیش وقتی رئیس سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور سفری به مازندران داشت، گفت: «برای پرداخت اعتبار در راستای رفع معضل پسماند استانهای شمال کشور مشکلی نداریم.»پس اگر اینطور است چرا وضعیت پسماند به این مرحله بحرانی رسیده و حتی یک مرکز به صورت فنی و پیشرفته وجود ندارد!
رضا نقیلو - گروه ایران
بهعنوان مثال نیروگاه زبالهسوز نوشهر که نخستین نیروگاه زبالهسوز کشور بود در سال۱۳۹۰ در زمینی به مساحت ۲هکتار در منطقه «پلنگ چال» با هدف امحای ۲۰۰تن زبالههای تولیدی شهرستانهای نوشهر، چالوس و کلاردشت و تولید ۳ مگاوات برق در ساعت، کلنگزنی شد و آنطور که مسئولان وقت وعده دادند باید در عرض دو سال به بهرهبرداری میرسید. اما این پروژه هم مانند هزاران طرح و پروژه دیگر هرگز در زمان مقرر آماده نشد و سالهای 95، 97 و 98 زمانهای بعدی برای افتتاح اعلام شد.
نهایتا در آذرماه سال 99 بود که فرماندار نوشهر اعلام کرد: «بهرهبرداری رسمی از نیروگاه زبالهسوز این شهرستان با حضور ویدئو کنفرانسی رئیسجمهور آغاز میشود.»
با اینکه رئیسجمهور بدون دیدن نیروگاه آن را افتتاح کرد اما در میزان آمادگی این مرکز برای ارائه خدمات همین بس که در خرداد ماه امسال معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار مازندران با اشاره به نیمهکاره بودن نیروگاه زبالهسوز نوشهر گفت: «این پروژه بزرگ تا دو ماه آینده تکمیل میشود و 7/2مگاوات برق تولید میکند.»
دردهای مازندران به نوشهر ختم نمیشود و شهرستان ساحلی بابلسر نیز وضعیت بهتری نسبت به دیگر شهرها ندارد.زباله در این شهرستان از حدود ۴۰ سال پیش تاکنون در کنار ساحل و مکانی بین پارکینگ ۷ و ۸ دفن میشود.
در گذشته که این مکان برای دفن زباله انتخاب شده بود، محلی در خارج از شهر و حاشیه محسوب میشد، ولی در سالهای اخیر و با افزایش جمعیت و پیشرفت شهر، وارد بافت شهری شده و به همین دلیل مجتمعهای عظیمی در اطراف آن ساخته شده است. کمی آن طرفتر یعنی با نگاهی اجمالی به سه شهر پلسفید، زیراب و شیرگاه به خوبی میتوان مشاهده کرد که مسئولان شهری در تفکیک زباله بسیار ضعیف عمل کرده و هرگز برنامهای مدون و جامع برای این امر نداشتهاند. مسئولان مدعی میشوند رفع مشکلات پسماند جزو اولویتهای آنهاست و چند روز پیش وقتی رئیس سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور سفری به مازندران داشت، گفت: «برای پرداخت اعتبار در راستای رفع معضل پسماند استانهای شمال کشور مشکلی نداریم.»پس اگر اینطور است چرا وضعیت پسماند به این مرحله بحرانی رسیده و حتی یک مرکز به صورت فنی و پیشرفته وجود ندارد!
رضا نقیلو - گروه ایران