عملی که بی‌پاسخ نمی‌ماند

عملی که بی‌پاسخ نمی‌ماند

حمله رژیم صهیونیستی به سفارت ایران در دمشق نشان‌ از هراس اسرائیل نسبت به سفر اخیر رهبران مقاومت فلسطین به تهران دارد.

سفر آقایان اسماعیل هنیه و زیاد نخاله، پیام بسیار واضحی برای رژیم صهیونیستی و آمریکا داشت و آن پیام این بود که مقاومت فلسطین، قصد امتیازدهی ندارد، درپی تداوم رویارویی با اسرائیل است و نمی‌خواهد در برابر فشار‌ها تسلیم شود. درواقع رهبران فلسطینی با این اقدام، نارضایتی خود را نسبت به قبول آتش‌بس موقت اعلام کردند.در چند هفته اخیر و قبل از سفر رهبران مقاومت فلسطین به تهران، فشار‌های بسیار زیادی را از سوی دولت‌های میانجی در جریان مذاکرات بین اسرائیل و حماس داشتیم. در این عرصه مصر و قطر بسیار تلاش می‌کردند تا به نیرو‌های حماس بقبولانند که در جریان گفت‌وگو‌ها راضی به دادن امتیازات بیشتر به رژیم صهیونیستی شوند. برابر با خبر‌ها، دولت‌های میانجی درصدد بودند تا شرایط را برای پذیرش حماس در قبال برقراری یک آتش‌بس موقت شش‌هفته‌ای مهیا کنند و در ازای آن، حدود ۴۰ نفر از صهیونیست‌های دربند آزاد و با تعدادی از زندانیان فلسطینی تبادل شوند اما حماس موضع خود را در این زمینه به صورت قاطع اعلام کرد. برابر با نظر مقاومت فلسطین، جنگ غزه باید به اتمام برسد و متعاقب آن مذاکرات صورت گیرد.به نظر می‌رسد که در جریان عدم پذیرش شرایط مذاکرات و موضوع قبول برقراری آتش‌بس موقت، حماس درپی تاثیرگذاری ایران بود که حاضر به دادن امتیازات نشد و نمی‌خواهد به‌رغم فشار‌های مصر و قطر زیربار پذیرش آتش‌بس موقت دوم برود و با سفر به تهران، حماس و نیرو‌های جهاد اسلامی این پیام روشن را به مصر، قطر و رژیم صهیونیستی دادند که اگر حتی دولت‌های میانجی فشاری را به مقاومت فلسطین بیاورند، جمهوری اسلامی همچنان از آنان حمایت می‌کند و سیاست خود در این قبال را ادامه می‌دهد.از این رو، فضایی که برای موضوع مذاکرات و پذیرش آتش‌بس موقت شکل گرفته بود تا حدود زیادی کمرنگ شد و این حمله رژیم صهیونیستی پاسخی به مسأله تقویت جبهه مقاومت است؛ بنابراین به نظر می‌رسد که ایران به تلاش‌های خود برای تداوم یکپارچگی در بین اعضای جبهه مقاومت ادامه و نسبت به هرگونه امتیازدهی فلسطینی‌ها واکنش نشان می‌دهد.البته بعد از حمله هفتم اکتبر و عملیات طوفان‌الاقصی، رژیم صهیونیستی درصدد انتقام‌گیری از دولت‌ها و جبهه مقاومت بود و در سراسر منطقه تلاش می‌کرد تا مواضع آنها را هدف قرار بدهد. ترور‌های قبلی که اسرائیلی‌ها انجام داده بودند نیز نشان‌دهنده همین موضوع بود و حاکی از آن که رژیم صهیونیستی قصد بازکردن مرز‌های جدیدی از جبهه‌های جنگی ندارد بلکه اقدامات تروریستی اسرائیل درواقع به معنای انتقام‌گیری از عملیات هفتم اکتبر است. البته طبیعتا حمله به سفارت یک کشور به معنای تقابل آشکارتری است که قطعا باید اقداماتی در این‌خصوص انجام شود و نمی‌توان انتظار داشت که این عمل بی‌پاسخ بماند. مضاف بر این، مواضعی که بعد از انجام این عمل تروریستی ازجمله از سوی وزیر خارجه کشورمان اتخاذ شده و همین‌طور برگزاری جلسه ویژه اعضای شورای امنیت سازمان ملل، حاکی از این است که جمهوری اسلامی می‌خواهد نسبت به این اقدام واکنش نشان دهد و نمی‌خواهد به‌راحتی از کنار این موضوع عبور کند.

منصور براتی / کارشناس حوزه روابط بین‌الملل