ما به‌دنبال یک ساختار یا هدف باید به‌درستی دست به روشنگری بزنیم. معلوم است که ما در ایران اجازه نداریم مستقیم نیرو به منطقه وارد کنیم، ولی می‌توانیم به‌عنوان یک امت ازمردم غزه حمایت کنیم. اگر چنین نکنیم که تعریف ما ازقرارگرفتن در کنار مظلوم و باور به ایستادگی دربرابرظالم خراب می‌شود.حوادث امت‌ها ونیروها رایکی می‌کند واگر مقاومت  برای همگان به‌درستی تبیین و تعریف شده بود، می‌توانست امت اسلامی را به امتی واحد بدل کند.مانند اتفاقی که در جنگ‌های صلیبی رخ داد.اگر اجازه دهیم ظلم اتفاق بیفتد، باز کاروان زینبی دیگری به اسارت خواهد رفت، باز حسینی دیگر سربریده خواهدشد وبازهم ناجوانمردانه سر سیاوشی دیگر. به همین جهت است که دموکراسی به میدان می‌آید چون می‌داند مقاومت به دنبال چیست و دربرابرظلم هرگز سکوت نمی‌کند و با آگاهی نسبت به این موضع، اجازه نمی‌دهند بازمعنای واقعی مقاومت برای همگان به درستی ترجمه وفهم شود.مدام راست را دروغ و دروغ را راست می‌کنند تا در نهایت بگویند دیدید مقاومتی‌ها تروریست بودند! 
وقایعی که درجریان مقاومت رخ می‌دهد به اندازه کافی باردراماتیک وموضوع برای پرداخت دراماتیک دارد، با وجود چنین ویژگی‌ای در مقاومت به نظر می‌رسد درایت لازم و تبیین کافی در بین مدیران وکارفرمایان فرهنگی کشور وجود ندارد.برای همین تولید سینمایی در این زمینه به اندازه‌ای که خوراک در این وقایع وجود دارد، دیده نمی‌شود. نبایدعلت کمبود تولیدات رادراین زمینه در بین سینماگران و هنرمندان جست‌وجو کنیم. مطلقا در این زمینه مقصر اصلی کارفرمایان فرهنگی هستندکه به اندازه کافی در زمینه موضوعات مربوط به مقاومت آگاه نیستند. مافیلمسازان زیادی داریم که اگرمفاهیم مورد بحث ومعنای واقعی مقاومت را بفهمند،حتما با این ارزش‌ها همراه خواهند شدودست به تولید اثر می‌زنند.چه بسا همین حالا نیزبسیاری از هنرمندان این مهم رامی‌دانند. درواقع زمانی که مدیران فهم درستی ازمقوله مقاومت داشته باشند، افرادی که درسطوح پایین‌تر ازآنها هستند، ناخودآگاه دست به تولید اثربااین موضوع می‌زنند. 

داریوش یاری - کارگردان