«بدون بیروت شعری نیست»، این جمله از نزار قبانی را در یكی از مصاحبه‌هایی که انجام داده   خوانده بودم که هیچ‌وقت آن را فراموش نمی‌كنم. دلبستگی او به سرزمین‌های مادری‌اش حتی زمانی كه مجبور به ترك سرزمینش شد، باز هم از یاد آن جدا نشد. او خود را در مصاحبه‌هایش رئیس‌جمهور شعر عرب معرفی می‌كند و اغلب او را با عاشقانه‌هایش می‌شناسیم. زن در اشعار قبانی این شاعر سوری نمود بسیاری دارد و به همین خاطر برداشت‌های عاشقانه از اشعارش در ذهن خوانندگانش نمود ویژه‌ای دارد. اما او در دل عاشقانه‌هایش صدای اعتراض اعراب است. صدای معترض جهانی كه حق آنها توسط زورگویان پایمال شده و او در تك‌تك ابیاتش سعی می‌كند چهره معترض خود را به خواننده نشان دهد. او كه در نشست‌های شعرخوانی‌اش جمعیت موج می‌زده و همین خیل مشتاقان سبب شده نزار قبانی از خاطره‌جمعی نه‌تنها ملت‌های عرب بلكه از خاطره ملت‌های مظلوم پاك نشود، زیرا قبانی صدای مظلومان را به گوش همه رسانده و حنجره آنها بوده است.
اسما خواجه‌زاده، مترجم زبان عربی در گزینشی سعی كرده اشعار سیاسی او را كنار هم قرار دهد و خواننده را فارغ از جهان لطیف عاشقانه‌های نزار و نزاریاتش در برابر سرما گزنده اعتراض قبانی این شاعر اهل سوریه قرار دهد. «گزیده اشعار سیاسی نزار قبانی» در واقع برشی كمتر دیده شده از نزار قبانی است كه خواسته یا ناخواسته درست نشان داده نشده و این كتاب می‌تواند وجهی دیگر از او را برای خواننده نمایش دهد.
صدا در گلویمان خفه شده...
و مهر بر لب‌هایمان خورده...
مردمان ما میان تهی‌اند
و جنون به تنهایی
برای كشورمان تصمیم می‌گیرد
زبان ساده و در عین حال بلیغ نزار قبانی سبب می‌شود خواننده غیرعرب نیز در اغلب موارد اشعار او را درك كند. در واقع قبانی كمتر سعی می‌كند درشت و پیچیده سخن بگوید و همتش را برای زدن حرف دل مخاطب گذاشته است. او برای مخاطبانش ارزش بسیاری قائل است و نظر آنها بر نظر منتقدان ارجحیت بیشتری دارد و بارها تاكید می‌كند كه برای مخاطبش شعر می‌گوید.
به یاد داشته باشید
همیشه به یاد داشته باشید...
که آمریکا - با آن  موقعیتش - خدای عزیز و قادر نیست
و - با آن قدرتش - نمی‌تواند جلوی پرواز  پرندگان را بگیرد 
چه ؛ گلوله‌ای کوچک در دست یک کودک 
که بزرگی را کشته است...
در این كتاب می‌توان تصویری دیگر از نزار قبانی شاعر عاشقانه‌های بیروتی را به تماشا نشست، اشعاری كه در آنها بی‌پرده خواننده با سرمای فریاد روبه‌رو می‌شود.