وقتی تاندون عضله ساق پا آسیب ببیند
یکی از آسیبهای شایع در کسانی که طولانیمدت میدوند یا در بسکتبالیستها، التهاب و سایش تاندون عضلات خارجی ساق پاست. این عضلات که بهآنها عضلات نازک نی هم گفته میشود، در کسانی که سابقه پیچخوردگی مچ پا را دارند یا کسانی که مچ پای ضعیفی دارند، بسیار آسیبپذیرند و تاندون آنها دچار کشیدگی، سایش یا التهاب میشود.
از این رو تکمیل درمان و ادامه فیزیوتراپی بهدنبال پیچخوردگیهای مچ پا تا بهبود کامل اهمیت زیادی دارد. تاندون، بافت نواریشکلی است که انتهای عضله را بهاستخوان متصل میکند. یک درد مبهم و عمقی و پخش در ناحیه بیرونی مچ پا که با تحرک بدتر میشود و با استراحت بهبود مییابد، نشاندهنده این اختلال است. حساسیت بهلمس در ناحیه پشت قوزک خارجی مچ پا و افزایش درد هنگام فشردن سینه پا به زمین برای قدمبرداشتن از علائم آسیب تاندون عضلات پرونئال است.
همچنین هنگام راهرفتن در سراشیبی که پا به سمت داخل و مچ به سمت خارج میچرخد، درد بیمار افزایش مییابد. عملکرد این عضلات چرخاندن پا به سمت بیرون و حرکتدادن مچ و پنجه بهسمت پایین است. عضلات خارج ساق، نقش مهمی در ایجاد توازن مچ و پا دارند و ثبات و قوام مناسبی را برای این مفاصل فراهم میکنند.
در فعالیتهای تکراری مانند پیادهرویها و دویدنهای طولانی، تاندون این عضلات بیش از حد کار میکند و بهویژه در صورتی که پا در وضعیت مناسبی با زمین برخورد نکند، استرس دوچندان بر آن وارد میشود. برای مثال اگر پا هنگام دویدن، مدام از ناحیه خارجی با زمین برخورد کند، عضلات و تاندون آنها باید سختتر کار کند تا ثبات مفاصل مچ و پا را حفظ کند. کار بیش از حد تاندون این عضلات در چنین مواقعی باعث ضخیمترشدن، بزرگترشدن و احتمالا متورمشدن آن میشود. فیزیوتراپیستها با طراحی تمرینهای تقویتکننده عضلات ساق و کاهش فشار از روی تاندون این عضلات با روشهای نوارپیچی و تجویز کفش مناسب بهبهبود التهاب و ترمیم تاندون عضلات خارج ساق کمک شایانی میکنند. تکنیکهای درمان دستی برای آزادسازی بافتهای کوتاهشده و چسبیده بههم و افزایش دامنه حرکت مفاصل مختلف مچ و پا و بهبود گردش خون در این ناحیه از اقدامات مؤثر فیزیوتراپی در این آسیب بهشمار میرود. پس از کاهش درد و التهاب افزودن تمرینهای عملکردی نظیر راهرفتن و دویدن در سربالایی و پله میتواند سرعت بازگرداندن او به زندگی عادی را بیشتر کرده و از تکرار آسیب برای او جلوگیری کند.