کرونا چطور آدمها را فقیر کرد؟
بحران کرونا از آن دسته بحرانهایی است که پیش از وقوع، تدابیر و راههای مقابله با آن نه توسط وزارت بهداشت و نه سازمانهای حمایتی پیشبینی نشدهبود. همین اتفاق باعث به وجود آمدن معضلات متعددی برای بسیاری از خانوادههایی که درآمد معمولی دارند شد؛ چرا که با اضافهشدن هزینههای درمان بر هزینههای جاری یک خانواده با درآمد متوسط و از طرف دیگر، گاهی با فوت سرپرستان خانواده از بیماری کرونا، افراد و خانوادههای زیادی نیازمند دریافت خدمات از موسسههای خیریه و سازمانهای حمایتی شدند.
موضوعی که به طور رسمی اعلام شده و سازمانهای متولی اعلام کردهاند این است که بین سالهای 96 تا 99، 30درصد جمعیت کشور نیازمند حمایت از دستگاههای حمایتی شدند. این در شرایطی است که این روزها که خط فقر تا سقف 10میلیون تومان افزایش پیدا کرده این درصد هم بالاتر رفتهاست. همه اینها نشان میدهد کرونا نهتنها سلامت مردم را نشانه گرفت بلکه آسیبهای بزرگی به معیشت اقشار مختلف جامعه وارد کرد. ناگفته نماند که ناتوانی مالی برخی خانوادهها خودش علتی برای به وجود آمدن هزینههای درمان آنها شدهاست چرا که این خانوادهها هزینه چندانی برای وسایل پیشگیری از بیماری مانند تامین ماسک و تهیه مواد ضدعفونیکننده متقبل نمیشوند و همین باعث میشود متحمل هزینههای سرسامآور برای مداوا بشوند.
چیزی که این روزها شخصا و از نزدیک شاهد آن هستم این است که تعداد نیازمندان مراجعهکننده به خیریهها بسیار بالا رفته و تقریبا دو برابر شدهاست؛ افرادی که برای تهیه داروهای گرانقیمت بیماران خود و روند درمانی آنها مجبور به قرضگرفتن از دوست و آشنا شدهاند و حالا بدهیهای سنگینی بر دوششان مانده و با درخواست حمایت از خیریهها میخواهند بار سنگین بدهیهایشان را سبک کنند.
در این میان ابتداییترین راهکارها برای حل مشکلات این دسته از خانوادهها طرحهایی مانند مواسات بود که رهبر انقلاب بسیار روی آن تاکید داشتند. از طرف دیگر پای کار آمدن مردم، گروههای جهادی و توزیع کمکهای مومنانه که توسط بسیج و هلالاحمر و... صورت گرفت هم توانست مسکنی موقت برای این دردها باشد اما مداوای حقیقی و همیشگی چیست؟طبیعتا فارغ از مسکنهای موقت، برای مداوای حقیقی مشکلاتی اینچنینی باید اقتصاد ما بچرخد، اشتغال ایجاد شود و قشر کمدرآمد جامعه به فرصتهای شغلی بیشتری دست پیدا کند؛ موضوعی که وظیفه حاکمیت و دولت است که در جهت ایجاد فرصتهای شغلی و کاهش موانع کسب و کار تلاش کند تا قشرهای مستضعف به شغل دسترسی پیدا کنند و درآمد داشتهباشند. آنوقت است که آنها هم با بروز بحرانهای ناگهانی میتوانند از پس حل مشکلاتشان بربیایند.