مشکل تجهیزاتی دانشآموزان قابلحل است
یادداشت: احمدحسین فلاحی نماینده مجلس
براساس آخرین آمار اعلامی از سوی وزارت آموزشوپرورش، حدود دومیلیون و 700هزار دانشآموز در سال تحصیلی جدید به تلفنهمراه هوشمند و اینترنت دسترسی نداشته و نمیتوانند از کلاسها و آموزشمجازی استفاده کنند. این در حالی است که جمعیت این دانشآموزان در سال تحصیلی گذشته حدود سهمیلیون نفر بود و در یکسال اخیر فقط مشکل حدود 300هزار نفر از آنها مرتفعشده و به ابزارهای آموزشی دسترسی پیدا کردهاند.
شخصا بر این باورم که چرایی حلنشدن ریشهای این مشکل را میتوان در سوءمدیریت نظامآموزشی کشور جستوجو کرد؛ مشکلی که به بازماندن بسیاری از دانشآموزان از تحصیل منجر شده در حالی که راهکارهای واضح و در عینحال قابلدسترسی برای بازگرداندن این دانشآموزان به چرخه تحصیل وجود دارد.
طبق آمار رسمی وزارت آموزشوپرورش اکنون حدود 93هزار کلاس زیر 15نفر در کشور وجود دارد؛ کلاسهایی که لازم است موقعیت آنها بررسی و مشخص شود در کدام مناطق کشور و در چه شرایطی قرار دارند. آنوقت است که احتمالا نتیجه این بررسیها چنین خواهد بود که بسیاری از دانشآموزانی که در این کلاسها حضور دارند، همان کسانی هستند که به ابزارهای ارتباطی هوشمند و اینترنت دسترسی ندارند.
پس طبیعتا یکی از راههای مختلنشدن آموزش این گروه از دانشآموزان این است که با رعایت پروتکلهایبهداشتی در مدارس و کلاسهای درس حضوری حاضر شوند آن هم نه به شیوهای که اکنون مدارس بازگشاییشده و نصفهونیمه فعالیت میکنند بلکه حضوری تماموقت مثل آنچه که پیش از شیوع کرونا وجود داشت.
اما یکی دیگر از مسائلی که میتواند به کاهش تعداد دانشآموزان بازمانده از تحصیل کمک کند و آنها را به چرخه تحصیل و از آن مهمتر، تحصیل باکیفیت برگرداند، غلبه خودباوری بر خودباختگی در متولیان آموزش کشور است که متاسفانه در دولت قبل وجود نداشت. واقعیت این است که ما میتوانیم با تولید تبلتهای داخلی، نیاز جمعیت قابلتوجهی از دانشآموزان محروم را برطرف کنیم. این درحالی است که در سال تحصیلی گذشته و در جلسهای که با مسوولان مربوطه در کمیسیون آموزش مجلس داشتیم، عنوان کردیم آیا توانمندی تولید سهمیلیون تبلت ایرانی را داریم که پاسخ منفی گرفتیم؛ در حالی که در ارتباطهای بعدیمان با تولیدکنندههای داخلی به این نتیجه رسیدیم که این توانایی وجود دارد اما کسی تا به حال از آنها چنین درخواستی نکرده است.
حالا و با گذشت سهماه از شروع سالتحصیلی و تداوم آموزشهای حضوری و مجازی در حالی این مسائل دوباره مطرح میشود که برای حل این مشکل، فقط به بازوانی برای اجراییکردن راهکارهای پیشنهادی احتیاج داریم تا قدماصلی برای بازگرداندن دانشآموزان دورمانده از تحصیل برداشته شود.