چهره‌ها
مشت آهنین
اغلب افراد احتمالا مایک تایسون یا همان مایک آهنین را با گازگرفتن گوش حریفش و کندن بخشی از آن به یاد بیاورند؛ اتفاقی که فارغ از محرومیت‌های ایجاد شده برای او البته باعث شهرت فراگیر او در جهان شد. اما بی‌انصافی است شهرت این بوکسور نابغه را به این اتفاق عجیب گره بزنیم. می‌توانیم مبارزه جادویی او را با حریف نامدارش یعنی مایکل اسپینکز را به یاد بیاوریم که تنها 91ثانیه طول کشید و اولین شکست او را رقم زد و البته ۲۰میلیون دلار جایزه مسابقه را برد. او با ۸۸درصد پیروزی با ناک‌اوت، در فهرست ۱۰۰مشت‌زن برتر تاریخ به انتخاب مجله رینگ در رده شانزدهم قرار گرفته است اما اظهارنظر تازه او باعث شده دوباره سروکله او در رسانه‌ها باز شود. او در مصاحبه‌ای با یک پادکست درباره دیدگاهش نسبت به امنیت مالی، تاثیر پول بر خوشبختی و این‌که چه اندازه عمر خواهد کرد، حرف زده است. او گفته «البته همه ما یک روز می‌میریم ولی وقتی در آینه به خودم نگاه می‌کنم و آن لکه‌های کوچک را روی صورتم می‌بینم، می‌گویم وای، تاریخ انقضای من نزدیک است، واقعا به‌زودی می‌میرم.»
محرمانه‌ها در زباله‌دانی
به نظر می‌رسد حواس‌پرتی سیاستمداران تنها محدود به جو بایدن نیست. گاف‌های اساسی دیپلمات‌ها دارد شبیه فیلم‌های وودی آلن می‌شود و بیش از آن‌که باعث تعجب شود، موجبات خنده را برای شهروندان فراهم کرده است. نمونه‌اش همین آقای اولاف شولتس، صدراعظم کشور آلمان که به نوعی پلیس این کشور را کلافه کرده است، تازه‌ترین دسته‌گل آقای شولتز در گزارش مجله اشپیگل آمده، این مجله نوشته صدراعظم آلمان و همسرش بارها اسناد محرمانه‌ای را به داخل سطل‌های زباله انداخته‌اند که بعدا توسط همسایگانشان پیدا شده است. در این گزارش آمده ساکنان منزلی در مرکز پوتسدام که اولاف شولتس، صدراعظم آلمان و همسرش بریتا ارنست ساکن آن هستند، اسناد محرمانه‌ای را در سطل زباله یافته‌اند، همسر شولتس وزیر آموزش در ایالت برندنبورگ است. این روزنامه همچنین نوشته به عنوان مثال پس از نشست گروه هفت که ژوئن سال جاری میلادی در بایرن برگزار شد، کاغذی با عکس‌ها و مشخصات مختصری از سران کشورها و دولت‌ها در سطل زباله یافت شد. به عنوان مثال در این اسناد آمده همسر ماریو دراگی، نخست‌وزیر مستعفی ایتالیا، از حضور در انظار عمومی اجتناب می‌کند. گرچه چنین اطلاعاتی در دسترس مردم است اما وزارت خارجه آلمان آنها را اسناد محرمانه طبقه‌بندی کرده که فقط برای استفاده رسمی است و نباید در اختیار عموم قرار گیرد و دور ریختن آنها هم باید در چارچوب قوانین باشد. به این ترتیب که عملیات امحاء باید به گونه‌ای باشد که بازیابی محتوای اسناد را غیرممکن کند. اشپیگل همچنین از صدراعظم آلمان و همسرش خواسته تا در این باره توضیح دهند اما هنوز پاسخی از سوی آنها دریافت نکرده است.
ویروس جهل
جهل و نادانی تاوانی دارد، هر قدر هم جاهلان در برابر آگاهی ایستادگی کنند، تفاوتی ندارد و بالاخره روزی تاوان این دافعه در برابر آگاهی را خواهند داد. حالا یک وزیر هندی روی تخت بیمارستان دارد تاوان اصرار به جهالتش را می‌پردازد. ماجرا به اعتراض مردم محلی در حاشیه رودخانه‌ای مقدس در ایالت پنجاب هندوستان برمی‌گردد. آنها سال‌های سال است که دارند به آلوده بودن آب این رودخانه به فاضلاب هشدار می‌دهند و گلایه از این دارند که مسئولان محلی توجهی به این موضوع ندارند. افزایش شیوع بیماری‌ها میان این مردم حالا باعث شده این اعتراض‌ها بالا بگیرد اما واکنش طرف مقابل جالب توجه بوده است. در برابر این گلایه آقای باگوانت مان، وزیر ارشد پنجاب سوار بر قایقی روی این رودخانه جلوی دوربین‌های فیلمبرداری لیوانی در دست گرفت و از آب رودخانه نوشید. این کار به واسطه اطمینان‌بخشی مردم محلی برای سلامت این آب بود. این اقدام به نظر می‌رسد نارضایتی‌های عمومی در ارتباط با آلودگی آب را کاهش دهد اما خیلی زود کار وزیر هندی به بیمارستان کشید و ورق برگشت. وضعیت او آن‌قدر بغرنج شده که حالا خبر آمده او خیلی زود به بیمارستان مجهزی در دهلی‌نو فرستاده خواهد شد. تازه‌ترین گزارش پزشکان نشان از این دارد که آقای «مان» دچار عفونت شده و باید توسط یک تیم چند رشته‌ای تحت درمان قرار گیرد. ویدئوی نوشیدن آب رودخانه مقدس توسط او حالا بارها توسط کاربران هندی بازنشر شده و بسیاری از آنها این راهکار وزیر هندی را مصداقی بر راهکارهای دیگر سیاستمداران هندی دانسته‌اند و باور دارند تصمیم‌گیران همچنان از مشکلات مردم هند بی‌خبرند.
کمدی، مرده است
کمدین‌ها و طنازها همواره در زمره افرادی بوده‌اند که بیشترین زیان‌ها را از حکومت‌ها دیده‌اند. اساسا طنز جایی شکل می‌گیرد که با خط قرمزهای عده‌ای بازی می‌کند و حالا هم یک کمدین مشهور بریتانیایی لرزه به تن بسیاری انداخته، چرا که قرار است برنامه تازه «جیمی کار» درباره حوادث 11سپتامبر باشد. اما جیمی کار کمدین بریتانیایی اساسا به استندآپ‌های بی‌رحمانه‌اش شناخته می‌شود و به همین دلیل مخالفان تندرو و البته موافقان دوآتشه هم دارد. هرقدر او کودکی سختی داشته، مرگ مادر در نوجوانی‌اش و رابطه تیره و تارش با پدر، بازداشت پدرش به واسطه خشونت علیه برادرشو.... اما آینده درخشانی پیدا کرده است. فهرست برنامه‌های او بیشتر از آن است که بتوان به آن حتی اشاره کرد اما شهرت جیمی کار را باید در اجرای استندآپ‌های تند و تیزش بدانیم. او سال 2006 توانست جایزه کمدی سال را به واسطه اجرای بهترین استندآپ کمدی دریافت کند و در یک نظرسنجی رسمی منتشر شده در آبزرور به عنوان یکی از 50 کمدین محبوب این کشور را دریافت کرد. اما رویه کاری او از سال 2012 تغییر کرد، رویه‌ای که حالا او را به این مدل می‌شناسند، او آن سال با اجرای یک استندآپ کمدی در رابطه با مربیان نگهدارنده کودکان سندرم داون حسابی سروصدا به پا کرد. چرا که جیمی کار هیچ حد و مرزی در شوخی‌هایش در این رابطه رعایت نکرد و به نوعی وقیحانه به این موضوع پرداخت. برنامه‌ای که بسیار مورد انتقاد قرار گرفت اما عجیب این‌که همین موضوع نه‌تنها باعث عقب‌نشینی او شد که آن را به نوعی به عنوان یک روش اجرای کمدی انتخاب کرد. این‌که هیچ محدوده اخلاقی و سیاسی برای کارهایش تعیین نکند. جوک‌هایش در ارتباط با کوتوله‌ها، افرادچاق و البته شهروندان دچار معلولیت ادامه این رویه بود. حالا جیمی کار قرار است با ساختن یک کمدی جنجالی درباره حملات تروریستی گروه القاعده به آمریکا در تاریخ ۱۱سپتامبر ۲۰۰۱، بار دیگر بینندگان نتفلیکس را شوکه کند. این برنامه تنها چند ماه پس از آن ساخته می‌شود که کمدین ۴۹ساله، مشترکان نتفلیکس را حیرت‌زده کرد و با هولوکاست و کشته شدن یهودی‌ها جوک ساخته بود. رئیس شبکه پخش‌کننده این کمدی البته در مصاحبه‌ای گفته است «من از حقوق کمدین‌ها برای هر نوع شوخی دفاع می‌کنم. اگر نتوانند این کار بکنند یعنی کمدی مرده است.»
اغلب افراد احتمالا مایک تایسون یا همان مایک آهنین را با گازگرفتن گوش حریفش و کندن بخشی از آن به یاد بیاورند؛ اتفاقی که فارغ از محرومیت‌های ایجاد شده برای او البته باعث شهرت فراگیر او در جهان شد. اما بی‌انصافی است شهرت این بوکسور نابغه را به این اتفاق عجیب گره بزنیم. می‌توانیم مبارزه جادویی او را با حریف نامدارش یعنی مایکل اسپینکز را به یاد بیاوریم که تنها 91ثانیه طول کشید و اولین شکست او را رقم زد و البته ۲۰میلیون دلار جایزه مسابقه را برد. او با ۸۸درصد پیروزی با ناک‌اوت، در فهرست ۱۰۰مشت‌زن برتر تاریخ به انتخاب مجله رینگ در رده شانزدهم قرار گرفته است اما اظهارنظر تازه او باعث شده دوباره سروکله او در رسانه‌ها باز شود. او در مصاحبه‌ای با یک پادکست درباره دیدگاهش نسبت به امنیت مالی، تاثیر پول بر خوشبختی و این‌که چه اندازه عمر خواهد کرد، حرف زده است. او گفته «البته همه ما یک روز می‌میریم ولی وقتی در آینه به خودم نگاه می‌کنم و آن لکه‌های کوچک را روی صورتم می‌بینم، می‌گویم وای، تاریخ انقضای من نزدیک است، واقعا به‌زودی می‌میرم.»
محرمانه‌ها در زباله‌دانی
به نظر می‌رسد حواس‌پرتی سیاستمداران تنها محدود به جو بایدن نیست. گاف‌های اساسی دیپلمات‌ها دارد شبیه فیلم‌های وودی آلن می‌شود و بیش از آن‌که باعث تعجب شود، موجبات خنده را برای شهروندان فراهم کرده است. نمونه‌اش همین آقای اولاف شولتس، صدراعظم کشور آلمان که به نوعی پلیس این کشور را کلافه کرده است، تازه‌ترین دسته‌گل آقای شولتز در گزارش مجله اشپیگل آمده، این مجله نوشته صدراعظم آلمان و همسرش بارها اسناد محرمانه‌ای را به داخل سطل‌های زباله انداخته‌اند که بعدا توسط همسایگانشان پیدا شده است. در این گزارش آمده ساکنان منزلی در مرکز پوتسدام که اولاف شولتس، صدراعظم آلمان و همسرش بریتا ارنست ساکن آن هستند، اسناد محرمانه‌ای را در سطل زباله یافته‌اند، همسر شولتس وزیر آموزش در ایالت برندنبورگ است. این روزنامه همچنین نوشته به عنوان مثال پس از نشست گروه هفت که ژوئن سال جاری میلادی در بایرن برگزار شد، کاغذی با عکس‌ها و مشخصات مختصری از سران کشورها و دولت‌ها در سطل زباله یافت شد. به عنوان مثال در این اسناد آمده همسر ماریو دراگی، نخست‌وزیر مستعفی ایتالیا، از حضور در انظار عمومی اجتناب می‌کند. گرچه چنین اطلاعاتی در دسترس مردم است اما وزارت خارجه آلمان آنها را اسناد محرمانه طبقه‌بندی کرده که فقط برای استفاده رسمی است و نباید در اختیار عموم قرار گیرد و دور ریختن آنها هم باید در چارچوب قوانین باشد. به این ترتیب که عملیات امحاء باید به گونه‌ای باشد که بازیابی محتوای اسناد را غیرممکن کند. اشپیگل همچنین از صدراعظم آلمان و همسرش خواسته تا در این باره توضیح دهند اما هنوز پاسخی از سوی آنها دریافت نکرده است.
ویروس جهل
جهل و نادانی تاوانی دارد، هر قدر هم جاهلان در برابر آگاهی ایستادگی کنند، تفاوتی ندارد و بالاخره روزی تاوان این دافعه در برابر آگاهی را خواهند داد. حالا یک وزیر هندی روی تخت بیمارستان دارد تاوان اصرار به جهالتش را می‌پردازد. ماجرا به اعتراض مردم محلی در حاشیه رودخانه‌ای مقدس در ایالت پنجاب هندوستان برمی‌گردد. آنها سال‌های سال است که دارند به آلوده بودن آب این رودخانه به فاضلاب هشدار می‌دهند و گلایه از این دارند که مسئولان محلی توجهی به این موضوع ندارند. افزایش شیوع بیماری‌ها میان این مردم حالا باعث شده این اعتراض‌ها بالا بگیرد اما واکنش طرف مقابل جالب توجه بوده است. در برابر این گلایه آقای باگوانت مان، وزیر ارشد پنجاب سوار بر قایقی روی این رودخانه جلوی دوربین‌های فیلمبرداری لیوانی در دست گرفت و از آب رودخانه نوشید. این کار به واسطه اطمینان‌بخشی مردم محلی برای سلامت این آب بود. این اقدام به نظر می‌رسد نارضایتی‌های عمومی در ارتباط با آلودگی آب را کاهش دهد اما خیلی زود کار وزیر هندی به بیمارستان کشید و ورق برگشت. وضعیت او آن‌قدر بغرنج شده که حالا خبر آمده او خیلی زود به بیمارستان مجهزی در دهلی‌نو فرستاده خواهد شد. تازه‌ترین گزارش پزشکان نشان از این دارد که آقای «مان» دچار عفونت شده و باید توسط یک تیم چند رشته‌ای تحت درمان قرار گیرد. ویدئوی نوشیدن آب رودخانه مقدس توسط او حالا بارها توسط کاربران هندی بازنشر شده و بسیاری از آنها این راهکار وزیر هندی را مصداقی بر راهکارهای دیگر سیاستمداران هندی دانسته‌اند و باور دارند تصمیم‌گیران همچنان از مشکلات مردم هند بی‌خبرند.
کمدی، مرده است
کمدین‌ها و طنازها همواره در زمره افرادی بوده‌اند که بیشترین زیان‌ها را از حکومت‌ها دیده‌اند. اساسا طنز جایی شکل می‌گیرد که با خط قرمزهای عده‌ای بازی می‌کند و حالا هم یک کمدین مشهور بریتانیایی لرزه به تن بسیاری انداخته، چرا که قرار است برنامه تازه «جیمی کار» درباره حوادث 11سپتامبر باشد. اما جیمی کار کمدین بریتانیایی اساسا به استندآپ‌های بی‌رحمانه‌اش شناخته می‌شود و به همین دلیل مخالفان تندرو و البته موافقان دوآتشه هم دارد. هرقدر او کودکی سختی داشته، مرگ مادر در نوجوانی‌اش و رابطه تیره و تارش با پدر، بازداشت پدرش به واسطه خشونت علیه برادرشو.... اما آینده درخشانی پیدا کرده است. فهرست برنامه‌های او بیشتر از آن است که بتوان به آن حتی اشاره کرد اما شهرت جیمی کار را باید در اجرای استندآپ‌های تند و تیزش بدانیم. او سال 2006 توانست جایزه کمدی سال را به واسطه اجرای بهترین استندآپ کمدی دریافت کند و در یک نظرسنجی رسمی منتشر شده در آبزرور به عنوان یکی از 50 کمدین محبوب این کشور را دریافت کرد. اما رویه کاری او از سال 2012 تغییر کرد، رویه‌ای که حالا او را به این مدل می‌شناسند، او آن سال با اجرای یک استندآپ کمدی در رابطه با مربیان نگهدارنده کودکان سندرم داون حسابی سروصدا به پا کرد. چرا که جیمی کار هیچ حد و مرزی در شوخی‌هایش در این رابطه رعایت نکرد و به نوعی وقیحانه به این موضوع پرداخت. برنامه‌ای که بسیار مورد انتقاد قرار گرفت اما عجیب این‌که همین موضوع نه‌تنها باعث عقب‌نشینی او شد که آن را به نوعی به عنوان یک روش اجرای کمدی انتخاب کرد. این‌که هیچ محدوده اخلاقی و سیاسی برای کارهایش تعیین نکند. جوک‌هایش در ارتباط با کوتوله‌ها، افرادچاق و البته شهروندان دچار معلولیت ادامه این رویه بود. حالا جیمی کار قرار است با ساختن یک کمدی جنجالی درباره حملات تروریستی گروه القاعده به آمریکا در تاریخ ۱۱سپتامبر ۲۰۰۱، بار دیگر بینندگان نتفلیکس را شوکه کند. این برنامه تنها چند ماه پس از آن ساخته می‌شود که کمدین ۴۹ساله، مشترکان نتفلیکس را حیرت‌زده کرد و با هولوکاست و کشته شدن یهودی‌ها جوک ساخته بود. رئیس شبکه پخش‌کننده این کمدی البته در مصاحبه‌ای گفته است «من از حقوق کمدین‌ها برای هر نوع شوخی دفاع می‌کنم. اگر نتوانند این کار بکنند یعنی کمدی مرده است.»
