چند معیار برای شناخت خانواده‌سالم
در سبک‌زندگی ایرانی ــ اسلامی، خانواده در نقطه کانونی قرار دارد. خانواده در واقع همه چیز است و همه خوبی‌ها از آنجا شروع می‌شود اما این بخش ایده‌آل ماجراست چون گاهی خانواده می‌تواند منشأ شکل‌گیری بسیاری از بدی‌ها باشد و آن درست وقتی است که باید از خانواده ناسالم یا نامتعادل حرف بزنیم.البته به جای این که بحث را از این نقطه ناخوشایند آغاز کنیم از معیارهای خانواده سالم خواهیم گفت چون آن‌وقت است که خانواده ناسالم خودبه‌خود شناخته می‌شود.
در یک خانواده سالم و متعادل پیش از هر چیز همه اعضا از سلامت روان بهره‌مندند و کسی از اختلالات روحی و شخصیتی رنج نمی‌برد. در یک خانواده سالم، استبداد و منیت وجود ندارد چون همیشه حرف از ماست و کوشش همه اعضا بر این است که همه با هم و در کنار یکدیگر رشد کنند، بنابراین کسی قربانی دیگری نمی‌شود. در چنین خانواده‌ای قانون محبت و احترام حاکم است و روابط مورب وجود ندارد. خانواده مورب به خانواده‌ای گفته می‌شود که اعضای خانواده در آن خط‌مش‌‌های یکسان و موازی ندارند و هر کسی راه خودش را می‌رود. ناگفته پیداست که در یک خانواده سالم چیزی به‌عنوان خشونت وجود ندارد و هرچه هست همدلی است به‌طوری که اگر مشکلی پیش بیاید به جای بروز اختلاف، همه دست به دست هم می‌دهند تا مشکل را حل کنند. با این توصیفات اگر خانواده‌ای را یافتید که فاقد این ویژگی‌هاست، شک نکنید با خانواده‌ای ناسالم و نامتعادل رو‌به‌رو هستید.
