همه چیز را باید در کلیت دید. به زعم من، تلویزیون همچنان میراث ماست و یک شبکه رسانه‌ای فراگیر است. باید سعی کرد مخاطبان را به سمت تماشای تلویزیون خودمان سوق دهیم و با برخورد مناسب با بینندگان و تولید آثار درخور توجه و فاخر از ریزش آنها جلوگیری کنیم. این شرایط با گشایش درها و به‌کارگیری متخصصان بیش از پیش فراهم خواهد شد.البته در دوره‌های مختلف بر این مهم تاکید شده و اقدامات قابل‌توجهی هم صورت گرفته است اما امیدوارم در این دوره بیش از گذشته شاهد جذب و به‌کارگیری نیروهای حاذق در ساخت سریال‌های نمایشی و برنامه‌سازی برای تلویزیون باشیم. همچنین آثار برخی از بزرگان تلویزیون که مدت‌هاست کاری نکرده‌اند یا جذب پلتفرم‌ها و شبکه خانگی شده‌اند را در این قاب به تماشا بنشینیم. زیرا به‌ندرت در شبکه‌ نمایش‌خانگی هم شاهد اثری موفق بوده‌ایم.از طرف دیگر می‌توان گفت ساختارهای آکادمیک در این حوزه نیز از نظر کمی رشد کرده‌اند و از نظر کیفی واقعا نیازمند بازبینی هستند. یعنی باید دید این همه دانشکده و دانشگاه و آموزشگاهی که با بیت‎المال در حال فعالیت هستند سالانه چند تکنیسین کاربلد تحویل تلویزیون داده‌اند و اصلا ساختار تلویزیون چقدر امکان استفاده از خروجی ساختار آکادمیک را داشته است. همان‌طور که بیان شد به‌کارگیری نیروهای جوان و تحصیل‌کرده در کنار افراد زبده و باتجربه ترکیب شایسته و کارآمدی را به دست می‌دهد که قطعا نتایج درخورش را روی آنتن شاهد خواهیم بود. تحصیلات مرتبط تنها بخشی از یک کاراکتر حرفه‌ای را می‌سازد و شاید در بعضی موارد شرط لازم باشد اما قطعا کافی نیست. در کار هنری و آن‌هم کار برای تلویزیون که مخاطبان فراگیر و گسترده از طیف‌های مختلف دارد بیش از هر چیز دیگری توانایی حرفه‌ای - هنری است که دارای اهمیت است. نمی‌شود فردی را بدون آن‌که تجربیات لازم داشته باشد به کار گرفت و انتظار تحول و پیشرفت داشت. مدیران و تهیه‌کنندگانی در تلویزیون می‌توانند موفق باشند که بیش از هر چیز دیگر سعی و خطاهای خود را در مدیوم‌های دیگر کرده باشند و وقتی به تلویزیون می‌آیند تازه به دنبال یادگیری و درس‌آموزی نباشند. اگر افراد دارای تجربه کافی در حیطه‌های مختلف تلویزیون به کار گرفته شوند با درصد موفقیت بالاتری کارها پی گرفته خواهد شد و قطعا در جذب مخاطبان بیشتر تاثیرگذار خواهد بود.