گزارش جامجم از نشست خبری نمایشی که با حضور دستفروشهای مترو و تحت تاثیر تیراندازی در تئاتر شهر قرار گرفت
خواب آشفته شهر با تئاتر
نشست خبری و مراسم رونمایی پوستر نمایش «عاشقانههای خیابان» با حضور شهرام گیلآبادی؛ كارگردان اثر، ابراهیم حقیقی؛ طراح گرافیك نمایش، الهام پاوهنژاد و رضا یزدانی؛ از اعضای گروه بازیگران، اكبر رجبی مشهود؛ مدیرعامل جمعیت «طلوع بینشانها» و مژگان علیشاهی، مدیر «خونه مادری» در سالن امیرخانی خانه هنرمندان برگزار شد.
شهرام گیلآبادی، كارگردان عاشقانههای خیابان در ابتدای صحبتهای خود گفت: متاسفم كه تئاترشهر دچار بیتدبیری شده است. در نتیجه این بیتدبیری نماد نمایش مخدوش میشود. با این تعرضها تئاتر شهر جولانگاهی ناامن برای آدمها شده است. وقتی در مكانی كه برای اجرای نمایش و آگاهیبخشی ایجاد شده، تیراندازی میشود و مردم برای نجات دوستانشان میخواهند درهای تئاتر شهر را بشكنند، یعنی یك جای كار ایراد دارد. امیدوارم تئاتر شهر از بیتدبیری آزاد شود.
ابراهیم حقیقی، طراح گرافیك و پوستر نمایش درباره دلیل حضور خود در گروه اجرایی عاشقانههای خیابان گفت: از سال 1350 كه با حمید سمندریان كار میكردم، فهمیدم كه معنی تئاتر چیست. تئاتر با شو یا سیرك فرق دارد و باید خواب آرام شهروند را آشفته كند و درك بیشتری در مخاطب به وجود بیاورد. باید به ذهنیت ما زخم بزند. خوشبختانه نمایشهای شهرام گیلآبادی در این سمتوسو هستند و افتخار میكنم كه در این گروه هستم و شاهد تلاششان بودم.
رضا یزدانی، بازیگر و خواننده عاشقانههای خیابان درباره تفاوت سیاهنمایی و نشاندادن آسیبهای اجتماعی گفت: افتخار میكنم در كنار شهرام گیلآبادی و سایرین هستم. از سالها پیش در آلبومهایم ترانههای اجتماعی و اعتراضی داشتم و حضور این مسائل در تئاتر را اتفاق خوبی میدانم.
الهام پاوهنژاد، دیگر بازیگر نمایش ضمن اعلام خرسندی از اینكه نشستی شلوغ و پرانرژی برای عاشقانههای خیابان برگزار شده است، گفت: مدتها بود جلسات رسانهای نمایشها با تعداد اندكی خبرنگار و در فضایی نسبتا خموده برگزار میشد. عاشقانههای خیابان اولین همكاری من و شهرام گیلآبادی است و خوشحالم در داستانی عاشقانه بازی میكنم كه تلاش میكند در زیر متن خود، مسائل امروز را بیان كند و تلاش كردیم مشكلات بخشی از جامعه را نشان دهیم.
اكبر رجبی مشهود، درباره جمعیت طلوع بینشانها و اتفاقهایی كه در جامعه ما در جریان است، گفت: یكی از كودكان كار به نام امیرعلی ۸ دقیقه برای همه ما درباره قدرت ماوراییاش داستانسرایی میكند. میگوید میخواهد قوی شود تا انتقام مادرش را بگیرد. اگر به این كودكان آموزش بدهیم و احساس امنیت داشته باشند، انتقام نگرفتن را یاد میگیرند.
مژگان علیشاهی، مدیر خونه مادری درباره اجرای نمایش «عاشقانههای خیابان» گفت: اصلا با تئاتر انس نداشتم اما پریشب دیدم كه این سه زن صدای تمام زنانی هستند كه میشناسم و نتوانسته بودم صدایشان را به گوش كسی برسانم. بیایید ببینید و صدای این زنان باشید بهجای اینكه قضاوتشان كنید. بغض گلوی كودكان كار را گرفته است. آنها را به خونه مادری میآورم تا داد بزنند و شعر بخوانند و خوشحال باشند.
گفتنی است تعدادی از دستفروشهای مترو هم در این مراسم کالاهایشان را فروختند.
شهرام گیلآبادی، كارگردان عاشقانههای خیابان در ابتدای صحبتهای خود گفت: متاسفم كه تئاترشهر دچار بیتدبیری شده است. در نتیجه این بیتدبیری نماد نمایش مخدوش میشود. با این تعرضها تئاتر شهر جولانگاهی ناامن برای آدمها شده است. وقتی در مكانی كه برای اجرای نمایش و آگاهیبخشی ایجاد شده، تیراندازی میشود و مردم برای نجات دوستانشان میخواهند درهای تئاتر شهر را بشكنند، یعنی یك جای كار ایراد دارد. امیدوارم تئاتر شهر از بیتدبیری آزاد شود.
ابراهیم حقیقی، طراح گرافیك و پوستر نمایش درباره دلیل حضور خود در گروه اجرایی عاشقانههای خیابان گفت: از سال 1350 كه با حمید سمندریان كار میكردم، فهمیدم كه معنی تئاتر چیست. تئاتر با شو یا سیرك فرق دارد و باید خواب آرام شهروند را آشفته كند و درك بیشتری در مخاطب به وجود بیاورد. باید به ذهنیت ما زخم بزند. خوشبختانه نمایشهای شهرام گیلآبادی در این سمتوسو هستند و افتخار میكنم كه در این گروه هستم و شاهد تلاششان بودم.
رضا یزدانی، بازیگر و خواننده عاشقانههای خیابان درباره تفاوت سیاهنمایی و نشاندادن آسیبهای اجتماعی گفت: افتخار میكنم در كنار شهرام گیلآبادی و سایرین هستم. از سالها پیش در آلبومهایم ترانههای اجتماعی و اعتراضی داشتم و حضور این مسائل در تئاتر را اتفاق خوبی میدانم.
الهام پاوهنژاد، دیگر بازیگر نمایش ضمن اعلام خرسندی از اینكه نشستی شلوغ و پرانرژی برای عاشقانههای خیابان برگزار شده است، گفت: مدتها بود جلسات رسانهای نمایشها با تعداد اندكی خبرنگار و در فضایی نسبتا خموده برگزار میشد. عاشقانههای خیابان اولین همكاری من و شهرام گیلآبادی است و خوشحالم در داستانی عاشقانه بازی میكنم كه تلاش میكند در زیر متن خود، مسائل امروز را بیان كند و تلاش كردیم مشكلات بخشی از جامعه را نشان دهیم.
اكبر رجبی مشهود، درباره جمعیت طلوع بینشانها و اتفاقهایی كه در جامعه ما در جریان است، گفت: یكی از كودكان كار به نام امیرعلی ۸ دقیقه برای همه ما درباره قدرت ماوراییاش داستانسرایی میكند. میگوید میخواهد قوی شود تا انتقام مادرش را بگیرد. اگر به این كودكان آموزش بدهیم و احساس امنیت داشته باشند، انتقام نگرفتن را یاد میگیرند.
مژگان علیشاهی، مدیر خونه مادری درباره اجرای نمایش «عاشقانههای خیابان» گفت: اصلا با تئاتر انس نداشتم اما پریشب دیدم كه این سه زن صدای تمام زنانی هستند كه میشناسم و نتوانسته بودم صدایشان را به گوش كسی برسانم. بیایید ببینید و صدای این زنان باشید بهجای اینكه قضاوتشان كنید. بغض گلوی كودكان كار را گرفته است. آنها را به خونه مادری میآورم تا داد بزنند و شعر بخوانند و خوشحال باشند.
گفتنی است تعدادی از دستفروشهای مترو هم در این مراسم کالاهایشان را فروختند.
تیتر خبرها