«این که آنها آتش‌بس یکطرفه اعلام کنند و تجاوزها و کشتارهایشان متوقف شود، خوب بوده  اما کافی نیست. مساله اصلی قدس است.» این جملات را ریاض مالکی، وزیر خارجه فلسطین در سازمان ملل متحد گفته است. رژیم‌اشغالگر قدس بالاخره پس از 11روز حملات مداوم، حملات هوایی و موشکباران مناطق مسکونی غزه و کشتار مردم غیرنظامی و کودکان، آتش‌بس اعلام کرد. حالا دوباره مردم غزه مانده‌اند و خرابه‌هایی که دیگر برایشان خانه نمی‌شود. مردم غزه مانده‌اند و جنازه‌هایی که دیگر برایشان پدر، مادر، خواهر و برادر نمی‌شوند.
در این حدود دو هفته‌ای که هوای فلسطین ملتهب‌تر از گذشته بود، احتمالا مطالب مختلفی را درباره این جنگ نابرابر خوانده، شنیده و دیده‌اید. اما حالا که کم‌کم دارد آتش جنگ می‌خوابد، بد نیست از زاویه متفاوت‌تری به این درگیری نگاه کنیم.
ایالات متحده آمریکا به عنوان بزرگ‌ترین حامی رژیم‌صهیونیستی همیشه پشت جنایات این رژیم بوده و هیچ‌وقت مثل دیگر هم‌پیاله‌هایش سعی نکرده لااقل در ظاهر بعضی جنایات علنی رژیم‌اشغالگر را محکوم کند.
وظیفه تأمین تجهیزات نظامی این برادر کوچک‌تر زورگو هم همیشه به عهده برادر بزرگ‌تر قلدرتر از خودش بوده است. سامانه گنبد آهنین رژیم‌اشغالگر متشکل از سامانه‌های پدافند موشکی متفاوتی است؛ از راکت‌های پدافندی کوچک تا سامانه پاتریوت که همه‌شان از ایالات متحده آمریکا خریده می‌شود و برحسب نوع موشک شلیک شده به مقابله با آن شلیک می‌شوند.
طی این 11روز درگیری حدود 3500راکت توسط شاخه نظامی حماس از نوار غزه به سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک شد. راکت‌هایی که از لوله‌های جوشکاری شده ساخته شده و قدرت تخریبی زیادی ندارند اما همین که می‌توانند گنبد آهنین را شکست بدهند و خودشان را به 250کیلومتر آن‌طرف‌تر از مرز غزه برسانند، یعنی پوزه رژیم‌اشغالگر را به خاک مالیده‌اند. ساخت هر کدام از این راکت‌ها حدود 500دلار هزینه برمی‌دارد و داخل محاصره صد درصدی غزه به دست همان مردم در محاصره ساخته می‌شود.
در مقابل این راکت‌ها، رژیم‌اشغالگر از نوعی سامانه ضدراکت استفاده می‌کند که  هزینه ساخت هر کدام از این راکت‌ها را حدود 40هزار دلار برآورد کرده‌اند. یعنی در حداقلی‌ترین حالت ممکن، رژیم‌اشغالگر 3500راکت 40هزار دلاری را خرج گنبد آهنینش کرده است. این را بگذارید کنار بیش از 1000حمله هوایی و صدها موشکی که از سرزمین‌های اشغالی به غزه شلیک شده و قیمتی بسیار بیشتر از این اعداد دارد.
اما اگر فقط هزینه‌ای که صرف گنبد آهنین شده را حساب کنیم به قرار 3500راکت 40هزار دلاری، به عدد 140میلیون دلار می‌رسیم. یعنی رژیم اشغالگر فقط برای بازسازی گنبد آهنین (منهای موشک‌ها و بمب‌های هوایی) باید مبلغ 140میلیون دلار به آمریکا بپردازد. حالا به نظر شما برنده این همه کشتار و جنایات چه کسی است؟