مولوی جلال‌الدین در مثنوی معنوی‌اش شعری دارد که گوشه‌ای از آن می‌گوید:
آن یکی خر داشت پالانش نبود
یافت پالان گرگ خر را در ربود
کوزه بودش آب می‌نامد به دست
آب را چون یافت خود کوزه شکست
حالا حکایت مردم افغانستان است که در گذر از حکومت قبلی به حکومت فعلی درگیر مسائل و مشکلات کوچک و بزرگ بسیاری شده‌اند. مردم افغانستان در دولتی که زیر پرچم آمریکایی‌ها سعی می‌کرد امنیتش را حفظ کند و خودش را روی پا نگه‌دارد، چیزهایی داشتند که غالبا از غرب می‌رسید. فرصت‌های شغلی که داشت روز به روز بیشتر می‌شد اما رگ سرمایه‌گذارش افغانستانی نبود. بازارهایی که روز به روز رونق می‌گرفتند با اجناسی که غالبا از خارج می‌رسید و افغانستانی نبود. پول در گردش افتاده‌بود اما در سیستمی که گویا غالب چرخ‌دنده‌هایش  مهر «ساخت افغانستان» نداشت. کسب و کار رونقی نسبی داشت و مردم کم‌و بیش از پس نان شب‌شان برمی‌آمدند اما امنیت به مویی بند بود که گاهی با کوچک‌ترین حرکت گروه‌های مختلف پاره می‌شد و خواب مردم افغانستان را می‌آشفت و رنگ آرامش را از شب و روزشان می‌گرفت.
حالا اما با روی کار آمدن حکومت جدید اوضاع فرق کرده‌است. اگر چه اخیرا انفجاری در مسجد شیعیان قندوز اتفاق افتاد که داغی تازه و بزرگ بر دل شیعیان و مردم افغانستان گذاشت، امنیت اما بیش از حکومت قبلی در شهرها، خیابان‌ها و کوچه‌ها احساس می‌شود. حالا مردم احساس امنیت می‌کنند و این را تمام خبرنگارانی که پای‌شان را در جمع‌های مردمی در افغانستان گذاشته‌اند تصدیق می‌کنند. این را که مردم در جمع‌ها و گعده‌هایشان مدام صحبت این را می‌کنند که این روزها امنیت به زندگی‌شان برگشته و دیگر نگران این نیستند که صبح که فرزندشان از خانه بیرون می‌رود، بعد از ظهر با صدای انفجاری خبرش به خانه برگردد.
حالا اما مساله دیگری روی خودش را نشان داده‌است. غم نان؛ حالا کسب و کار مردم افغانستان به نسبت گذشته از رونق افتاده و گردش پول و چرخه بازار
روز به روز کندتر می‌شود.
 کارشناسان دلیل این اتفاق را هم چیزهای مختلفی بیان می‌کنند. از ترس بعضی کاسب‌ها از راه انداختن مجدد کسب و کارشان گرفته تا روشن نبودن آینده برای بسیاری از صاحبان مشاغل و در نتیجه سر کار برنگشتن‌شان و تا مهاجرت تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران و صاحبان مشاغل بزرگ.
حالا این میان، قطع شدن سطل‌های آبی را که خارجی‌ها در این چاه می‌ریختند هم به این مشکلات اضافه کنید.
حالا گزارش‌های خبرنگارانی که زندگی این روزهای افغانستان را روایت می‌کنند، می‌گوید مردم دارند همه سعی‌شان را می‌کنند گرد و خاک جابه‌جایی حکومت را از روی میز دکان‌ها بزدایند و چرخ کسب و کار و بازار را دوباره به حرکت درآورند. حتی شده به قیمت فروش وسایل خانه‌شان، بازار را به حرکت بیندازند.