یک اتوبوس شاعرانه

یک اتوبوس شاعرانه

محمدسعید میرزایی، از شاعران شناخته‌شده روزگار ماست که تأثیر مهمی بر جریان غزل معاصر داشته است. هرکس جریان‌های مؤثر بر غزل دهه‌های 70 و 80 را دنبال کند، نقش او در غزل امروز را به‌خوبی می‌داند.

او از شاعران کرمانشاه است و در رشته زبان و ادبیات فارسی تا اخذ مدرک دکترا پیش رفته. میرزایی که در دور نهایی مسابقه سرزمین شعر به عنوان برگزیده انتخاب شد، در یکی از بخش‌های این برنامه، شعری به نام «اتوبوس» خواند. این شعر در حقیقت جاندارپنداری یک موجود بی‌جان، یک اتوبوس قدیمی و کارکرده بود و شاعر با استفاده از تخیل خود، به این وسیله نقلیه، شخصیت انسانی داده است. توصیف این شخصیت خیالی و سرانجام این اتوبوس، غزل اتوبوس را به یک شعر خواندنی تبدیل کرده است.

فصل دوم «سرزمین شعر» در حال ساخت است
علیرضا قزوه، شاعر و داور مسابقه «سرزمین شعر» که از شبکه چهار سیما پخش شد، گفت: سرزمین شعر برنامه‌ای است که در ادامه جشنواره بین‌المللی شعر فجر تعریف شده است. قزوه تصریح کرد: هدف از این برنامه بیشتر علاقه‌مند کردن مردم با ادبیات و شعر بود که بسیار مورد توجه مردم قرار گرفت و دوستان از روند آن راضی هستند. همچنین شعر‌هایی که در این برنامه خوانده شد در فضای نوروز و ماه رمضان بود و تعطیلات نوروز کمک کرد که این برنامه بهتر دیده شود. وی ادامه داد: برنامه سرزمین شعر با ۶۴ شاعر و حضور حدود ۳۰ نفر عوامل از مدیران و سرگروه‌ها و داوران و تهیه‌کننده که همگی شاعر هستند، اجرا شد. این اولین باری است که متولیان برنامه‌ای همگی شاعر هستند و یک کار ادبی فاخر انجام شد. قزوه افزود: این برنامه در آینده استمرار خواهد داشت و در حال حاضر در حال ساخت فصل دوم هستیم که به امید خدا در یکی دو ماه آینده پخش می‌شود. وی ادامه داد: ممکن است با شاعران فارسی‌زبان برنامه را شروع کنیم یا با زبان‌ها و قومیت‌های مختلف، اینها موضوعاتی است که در آینده مشخص خواهد شد. احتمال دارد با توجه به موضوعات جدید، تغییراتی در داوران نیز انجام شود اما قطعا داوران خبره‌ای در این راستا انتخاب خواهند شد. 

آرامگاه استاد سخن
عکسی که می‌بینید، قدیمی‌ترین عکسی است که از آرامگاه سعدی در دست بوده و متعلق به دوران قاجار. بنای فعلی این آرامگاه، از کاخ چهل‌ستون الهام گرفته‌ شده و تلفیقی از معماری قدیمی و مدرن ایرانی ا‌ست. معمار آن محسن فروغی است که طرح بنا را با همکاری علی‌اکبر صادق اجرا کرده است. این بنا در اردیبهشت 1331 افتتاح شد. ساختمان آرامگاه با 257 مترمربع زیربنا، از یک ایوان با هشت ستون و یک تالار بلند تشکیل‌ شده که مزار سعدی در نقطه تقاطع آنها قرار دارد. سنگ قبر سعدی در وسط این عمارت قرار دارد و در چهار ضلع آن کتیبه‌هایی کاشی‌کاری‌شده مزین به اشعار سعدی دیده می‌شود. متن کتیبه‌ها از گلستان، بوستان، بدایع و طیبات سعدی انتخاب و به خط «ابراهیم ابوذری» نوشته شده است.