ورود انسان به دوره‌ای خاص از سبک زندگی که با تکنولوژی و اطلاعات تغذیه می‌شود و فضای معروف به «فضای مجازی» که قسمتی لاینفک از طریق زیست او است؛ توانست ساختارهای اجتماعی ادوار قبل را با تغییر و تحولات اساسی روبه‌رو کند که از جمله آن، توجه گسترده و بی‌رویه و اعتیاد گونه به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی است.در واقع اگر مبالغه و غلو نباشد؛ بخش مهم و تاثیر‌گذار بر فکر و اندیشه و تفکر انسان منتقل شده است به فضای مجازی و تا حدود زیادی می‌توان گفت که انسان دیگر «فکر‌» نمی‌کند و مصرف‌‌کننده تفکر تولیدکنندگان محتوا در فضای مجازی است.روند پر شتاب نیاز انسان به اطلاعات و زوایای سرگرم‌کننده کسب اطلاعات در هر حوزه‌ای که همراه با جذابیت‌های بصری و لذت‌های ذائقه‌ای است؛ اساس زیست را به ورطه‌ای از مجهولات و عدم نیازهای واقعی پیوند زده که می‌تواند یک بحران و زنگ خطر برای جامعه بشری باشد.گر چه امروز با پدیده چند وجهی فضای مجازی انس داریم و دل بریدن از آن امری محال به نظر می‌رسد؛ اما در آینده و به‌طور قطع با توجه به گستره دانش انسان، از این مرحله نیز عبور خواهیم کرد؛ ای بسا که به راحتی از دوران انتقال اخبار و اطلاعات توسط دود یا انسان به رسانه‌ها رسیدیم، به دوران روزنامه و بعد از آن به رادیو و تلویزیون و ماهواره و ...همه این دوران‌ها، چالش‌های مخصوص خود را دارند و جذابیت‌هایی که خاطره‌ساز شدند و گذشتند؛ اما با این حال دوران رادیو و شنیدن صدای انسان یا موسیقی و اخبار از رادیو، هنوز که هنوز است لذت و جذابیتی دارد که نمی‌توان از آن گذشت. با شنیدن عوامل اجرا در رادیو می‌توان درک کرد که گویا دلبستگی و تعلق به رادیو و جذابیت‌های آن نه برای شنوندگان، بلکه حتی برای تولید‌کنندگان آن برنامه‌های رادیویی هم‌ حسی عمیق از تعلق و دلبستگی را به همراه دارد که وقتی به داخل استودیوهای تولید برنامه گام می‌گذارند، زندگی اصلی آنها شروع می‌شود. برای مثال کافی است در یکی از بحران‌های ترافیکی تمام‌نشدنی پایتخت یا کلانشهرها گیر افتاده باشید؛ آنگاه خواهید دید که رادیو می‌تواند چه حس آرامش‌بخشی برای شما بیافریند و با وجود انواع رسانه‌ها و فضای مجازی و حتی تصاویر «زندگی گونه» بیرون از ماشین، این رادیو است که تحمل و تفکر و تخیل و بودن در لحظه را به شما هدیه می‌دهد.تعارف که نداریم! موسیقی امروز تا حدود زیادی از فخامت و وزانت پیشینش فرو افتاده، چه کلاسیک و سنتی باشد و چه پاپ و مدرن، به نحوی تکراری شده‌اند و دیگر آن میل گذشته برای شنیدن موسیقی در داخل خودرو وجود ندارد؛ اما اگر شناخت کوچکی از شبکه‌های رادیویی وجود داشته باشد؛ لذت شنیدن را با وجوه مختلف هنری می‌توان از طریق رادیو درک کرد.با همه این توصیفات، در وانفسای رسیدن به روزهای پایانی سال گذشته، رادیو خودروی بنده(نگارنده) خراب شد و من که انس و الفتی عمیق با رادیو در زمان‌های ترافیک داشتم؛ چند روزی از شنیدن رادیو محروم شدم. لحظه‌های مواجهه با ترافیک دقیقا در خلأ امواج رادیویی، به‌ویژه «رادیو نمایش» لحظه‌هایی بود که به طور قابل حس و البته دردناکی، تاثیر -نبود امواج رادیو و صدای گویندگان را -بر حالات روحی و رفتاری من گذاشت و وابستگی‌ام به رادیو را به رخ من کشید.این اتفاق و خرابی رادیوی خودروی من، پیام ملموسی از حقیقت وابستگی به رسانه تاثیر‌گذاری چون رادیو و نقش موثر آن را نشان داد که می‌توان با انتخاب رسانه مناسب در لحظه‌های خاص از زندگی، لحظات شیرین و واقعی را رقم زد و می‌توان گفت: گر‌چه شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی به شدت حضور دارند و  هستند؛ اما! رادیو، هنوز هم «رادیو» است.

عزیزا... محمدی - گروه رسانه