جرجان یکی از بلاد معتبر در دوره‌های سامانیان، آل‌زیار و سلجوقیان در استان گلستان امروزی بوده که بر اثر حملات مغول‌ها در حدود 800 سال پیش از بین رفته و امروزه خبری ازآن نیست، اما آثاری مثل سفال جرجان در کاوش ها از این شهر به دست آمده که میراث فرهنگی گلستان درصدد احیای آن است و در این زمینه برنامه ریزی هایی را برای ایجاد خانه سفال جرجان و تجهیز کارگاه سفالگری آغاز کرده است.  
میراث آریا در گزارشی آورده قدمت سفال شهر باستانی جرجان به دوره ساسانی و قرون اولیه اسلامی برمی‌گردد. بررسی آثار به دست آماده از بخش‌هایی از جرجان قدیم، نوید یک فضای بسیار پیشرفته کارگاهی و تنوع تکنیکی در حوزه سفالگری را می‌دهد و از سفال این شهر تاریخی که خرابه‌های آن اکنون در سه کیلومتری غرب شهر گنبدکاووس محل کاوش و مطالعه باستان‌شناسان است به‌عنوان گنجینه‌ای خفته در خاک با قدمتی کهن نام‌برده می‌شود.
به گفته عبدالمجید نورتقانی، مدیر پایگاه شهر باستانی جرجان، این شهر باستانی را می‌توان در زمره شهرهای صنعتی قلمداد کرد که در سطح منطقه‌ای با شهرهای نیشابور، ری و آمل رقابت داشته که دلیل این امر رشد فزاینده کارگاه‌های آجرپزی، سفالگری، فلزکاری و شیشه‌گری بوده که در کاوش‌های باستان‌شناسی کشف‌شده است.
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گنبدکاووس در خصوص احیای این هنر می گوید: از هنرمندان متخصص و صاحب‌نظر این رشته دعوت کردیم با حضور در خانه سفال جرجان روی فنون این صنعت‌ کار کنند.
مریم آق آتابای می افزاید: ایجاد سایت موزه در شهر باستانی جرجان در جوار امامزاده یحیی بن زید (ع) و راه‌اندازی کوره‌های سفال‌پزی اکتشافی در باستان‌شناسی‌های انجام‌شده در این سایت موزه می‌تواند برای جذب گردشگر مؤثر باشد و همچنین زمینه حضور سفالگران حرفه‌ای برای انجام کارهای پژوهشی را فراهم کند.