دست‌های پشت پرده واردات
محمد‌شفیع ملک‌زاده
رئیس نظام صنفی کشاورزی کشور
معتقدم میزان خرید تضمینی گندم در سال‌جاری نسبت به سال گذشته با افزایشی به مراتب بیشتر از 20درصد روبه‌رو خواهد شد چون عواملی در سال گذشته به این موضوع دامن زد؛ در ابتدا نرخ پایین خرید تضمینی گندم که از سوی شورای اقتصاد تعیین شد و نرخ نهاده‌های کشاورزی از جمله کود و سم به شدت گران شده بود به طوری که در برخی از این نهاده‌ها تا 700 درصد شاهد رشد قیمتی بودیم. با این حال سطح زیرکشت گندم در سال جاری به دلیل ناامیدی کشاورزان از افزایش قیمت خرید تضمینی گندم کاسته شد؛ از طرف دیگر به دلیل این‌که ارز 4200 تومانی از نهاده‌های کشاورزی حذف شد قیمت کود فسفاته و پتاسه 7 برابر شده و کشاورزان نقدینگی لازم را نیز برای تامین این مواد نداشتند و قید کشت گندم را زدند. خشکسالی و کاهش 48 تا 50 درصدی بارندگی در کشور نیز یکی دیگر از دلایلی بود که میزان تولید گندم در کشور را تحت تاثیر خود قرار داد، به طوری که بسیاری از مزارع آبی نیز با مشکل روبه‌رو شده و میزان تولید بسیاری از مزارع دیم نیز صفر بوده است. پیش‌بینی می‌شود در سال جاری 5/5 تا 6 میلیون تن گندم در کشور خریداری شود که این میزان با توجه به مصرف 11 میلیون تنی کشور کم است بنابراین واردات گندم باید صورت گیرد و چیزی بین 3 تا 5 میلیون تن نیز گندم باید برای ذخایر استراتژیک کشور برداشت شود، بنابراین به نظر می‌رسد دولت باید 8 میلیون تن گندم در سال جاری وارد کند. قیمت گندم در بازارهای جهانی افزایش پیدا کرده است به همین دلیل قیمت هر کیلو گرم گندم وارداتی از خرید تا تخلیه 10هزار تومان برای دولت تمام می‌شود که این میزان دو برابر خرید تضمینی گندم از کشاورزان داخلی است. تشکل‌های مختلف با توجه به اختلافات ارزی و گرانی نهاده‌های کشاورزی اعتراضات زیادی به قیمت خرید تضمینی گندم داشتند تا واردات صورت نگیرد ولی این موضوع توسط شورای اقتصاد پذیرفته نشد که جای بسی تامل دارد، چون خود این دولتمردان مطمئن بودند که با کاهش تولید روبه‌رو خواهیم شد ولی باز هم از کشاورزان داخلی حمایت نکرده و می‌خواستند واردات صورت گیرد. مشخص است دستانی در کار بوده تا واردات صورت گیرد و خودکفایی گندم در کشور صورت نگیرد و تولید داخل به حداقل برسد تا واردات صورت گیرد و منافع آنها تامین شود. وقتی اشتغال‌زایی در کشور به مشکل برخورده است، تولید داخلی باید سرلوحه امور ما قرار گیرد و وابستگی به واردات را باید در کشور کاهش دهیم. باید دولت توجه ویژه‌ای به تولید گندم در کشور می‌کرد تا خودکفایی در کشور به دلیل سیاست‌های غلط از بین نمی‌رفت.
رئیس نظام صنفی کشاورزی کشور
معتقدم میزان خرید تضمینی گندم در سال‌جاری نسبت به سال گذشته با افزایشی به مراتب بیشتر از 20درصد روبه‌رو خواهد شد چون عواملی در سال گذشته به این موضوع دامن زد؛ در ابتدا نرخ پایین خرید تضمینی گندم که از سوی شورای اقتصاد تعیین شد و نرخ نهاده‌های کشاورزی از جمله کود و سم به شدت گران شده بود به طوری که در برخی از این نهاده‌ها تا 700 درصد شاهد رشد قیمتی بودیم. با این حال سطح زیرکشت گندم در سال جاری به دلیل ناامیدی کشاورزان از افزایش قیمت خرید تضمینی گندم کاسته شد؛ از طرف دیگر به دلیل این‌که ارز 4200 تومانی از نهاده‌های کشاورزی حذف شد قیمت کود فسفاته و پتاسه 7 برابر شده و کشاورزان نقدینگی لازم را نیز برای تامین این مواد نداشتند و قید کشت گندم را زدند. خشکسالی و کاهش 48 تا 50 درصدی بارندگی در کشور نیز یکی دیگر از دلایلی بود که میزان تولید گندم در کشور را تحت تاثیر خود قرار داد، به طوری که بسیاری از مزارع آبی نیز با مشکل روبه‌رو شده و میزان تولید بسیاری از مزارع دیم نیز صفر بوده است. پیش‌بینی می‌شود در سال جاری 5/5 تا 6 میلیون تن گندم در کشور خریداری شود که این میزان با توجه به مصرف 11 میلیون تنی کشور کم است بنابراین واردات گندم باید صورت گیرد و چیزی بین 3 تا 5 میلیون تن نیز گندم باید برای ذخایر استراتژیک کشور برداشت شود، بنابراین به نظر می‌رسد دولت باید 8 میلیون تن گندم در سال جاری وارد کند. قیمت گندم در بازارهای جهانی افزایش پیدا کرده است به همین دلیل قیمت هر کیلو گرم گندم وارداتی از خرید تا تخلیه 10هزار تومان برای دولت تمام می‌شود که این میزان دو برابر خرید تضمینی گندم از کشاورزان داخلی است. تشکل‌های مختلف با توجه به اختلافات ارزی و گرانی نهاده‌های کشاورزی اعتراضات زیادی به قیمت خرید تضمینی گندم داشتند تا واردات صورت نگیرد ولی این موضوع توسط شورای اقتصاد پذیرفته نشد که جای بسی تامل دارد، چون خود این دولتمردان مطمئن بودند که با کاهش تولید روبه‌رو خواهیم شد ولی باز هم از کشاورزان داخلی حمایت نکرده و می‌خواستند واردات صورت گیرد. مشخص است دستانی در کار بوده تا واردات صورت گیرد و خودکفایی گندم در کشور صورت نگیرد و تولید داخل به حداقل برسد تا واردات صورت گیرد و منافع آنها تامین شود. وقتی اشتغال‌زایی در کشور به مشکل برخورده است، تولید داخلی باید سرلوحه امور ما قرار گیرد و وابستگی به واردات را باید در کشور کاهش دهیم. باید دولت توجه ویژه‌ای به تولید گندم در کشور می‌کرد تا خودکفایی در کشور به دلیل سیاست‌های غلط از بین نمی‌رفت.
