همه داروندار بهداشتی و درمانی سیستانی و بلوچستانی‌ها
سیستان و بلوچستان دومین استان پهناور کشور پس از کرمان است که جمعیت رسمی آن حدود دو میلیون و 800هزار نفر است، ولی با حدود 300 تا 400هزار نفر جمیعت مهاجران افغانی بدون شناسنامه بیش از سه میلیون نفر جمعیت دارد.
این‌که این استان با این مساحت و جمعیت چند بیمارستان و مرکز درمانی نیاز دارد، امری است که حتی مسؤولان استانی اهمیت چندانی به آن نمی‌دهند و معتقدند آنچه مهم است تعداد تخت‌های بیمارستانی فعال باوجود تجهیزات و نیروی متخصص است؛ یعنی همان چیزی که سیستان و بلوچستان به‌شدت از داشتن آنها محروم است،چراکه طبق آمار متوسط سرانه تخت‌های فعال و نیمه فعال استان 7/0 به ازای هر 1000نفر است، حال آن‌که متوسط سرانه تخت‌های بیمارستانی کشور بین 6/1تا 8/1است و در برخی استان‌ها هم این نرخ بالاتر است. این آمار یعنی در برخی استان‌ها به ازای هر 1000نفر دو یا سه تخت وجود دارد و در سیستان‌و‌بلوچستان به ازای هر 1000نفر کمتر از یک‌تخت.
آمارها درخصوص تعداد بیمارستان‌ها و مراکز درمانی سیستان و بلوچستان هم چندان دقیق نیست. به‌عنوان‌مثال، ما در جست‌وجوی فهرست این مراکز به سایت و صفحه‌ای رسیدیم که در آن نام 24بیمارستان در 9شهرستان استان به‌عنوان مجموع مراکز درمانی سیستان و بلوچستان ذکرشده بود که البته با گفت‌وگویی که با شهریاری،] نماینده مردم زاهدان در مجلس داشتیم، متوجه شدیم تعداد بیمارستان‌های موجود و فعال استان کمتر از 24مورد ثبت‌شده است.
در آمار ثبت‌شده، شهرستان زاهدان 9بیمارستان دارد که باوجود غیرفعال بودن تعدادی از آنها به نظر می‌رسد میانگین تخت‌های بیمارستانی را در این استان به میانگین کشوری نزدیک کرده است و اتفاقا شهریاری هم می‌گوید ما در زاهدان یعنی مرکز استان، مشکل چندانی بابت نیرو ، تخت و تجهیزات بیمارستانی نداریم و کمبود در سایر نقاط استان است.
جلوی نام زابل، مرکز سیستان در شمال استان هم نام چهار بیمارستان نشسته که دو تا از چهار بیمارستان یعنی بیمارستان‌های زهک و هیرمند که در زمان دولت احمدی‌نژاد افتتاح شدند، نیرو ندارند و عملا فعال نیستند.
شهرستان سرباز در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان یک بیمارستان کوچک 32تختخوابی دارد و شهرستان کنارک در منطقه چابهار هم فقط یک بیمارستان دارد که متعلق به نیروی هوایی است و وزارت بهداشت قول تجهیز آن را داد، اما هنوز برای افتتاح و فعال شدن نیازمند مجوز نیروی هوایی است.
خطه جنوبی و پهناور چابهار هم دوبیمارستان دارد که یکی از آن دو یعنی بیمارستان امام علی (ع) قدیمی و به‌شدت نیازمند بازسازی است و دیگری یعنی بیمارستان سینا هم به گفته شهریاری درحال حاضر فعال نیست.
شهرستان سراوان در شرق استان اما یک بیمارستان قدیمی به نام رازی داشت که بیمارستان زیبا و بزرگ 220تختخوابی با همان نام ساخته‌شده تا جایگزین بیمارستان قدیمی شود اما به دلیل برخی اختلافات هنوز مجوز نیرو نگرفته و عملا راه‌اندازی نشده است.
اما ایرانشهر در غرب استان و مرکز بلوچستان که این روزها نامش بیش از سایر مناطق بر سر زبان‌هاست، سه بیمارستان دارد که به نظر می‌رسد کفاف انبوه جمعیت منطقه را نمی‌دهد و قول ساخت یک بیمارستان 540تختخوابی برای آن داده‌شده که به گفته شهریاری از 500میلیارد تومان اعتبار موردنیاز، فقط حدود 10تا20میلیارد آن اختصاص‌یافته و هزینه شده است و درنهایت خاش در غرب استان هم یک بیمارستان بیشتر ندارد که جایگزین بیمارستان قدیمی شهرستان شده است.
این‌که این استان با این مساحت و جمعیت چند بیمارستان و مرکز درمانی نیاز دارد، امری است که حتی مسؤولان استانی اهمیت چندانی به آن نمی‌دهند و معتقدند آنچه مهم است تعداد تخت‌های بیمارستانی فعال باوجود تجهیزات و نیروی متخصص است؛ یعنی همان چیزی که سیستان و بلوچستان به‌شدت از داشتن آنها محروم است،چراکه طبق آمار متوسط سرانه تخت‌های فعال و نیمه فعال استان 7/0 به ازای هر 1000نفر است، حال آن‌که متوسط سرانه تخت‌های بیمارستانی کشور بین 6/1تا 8/1است و در برخی استان‌ها هم این نرخ بالاتر است. این آمار یعنی در برخی استان‌ها به ازای هر 1000نفر دو یا سه تخت وجود دارد و در سیستان‌و‌بلوچستان به ازای هر 1000نفر کمتر از یک‌تخت.
آمارها درخصوص تعداد بیمارستان‌ها و مراکز درمانی سیستان و بلوچستان هم چندان دقیق نیست. به‌عنوان‌مثال، ما در جست‌وجوی فهرست این مراکز به سایت و صفحه‌ای رسیدیم که در آن نام 24بیمارستان در 9شهرستان استان به‌عنوان مجموع مراکز درمانی سیستان و بلوچستان ذکرشده بود که البته با گفت‌وگویی که با شهریاری،] نماینده مردم زاهدان در مجلس داشتیم، متوجه شدیم تعداد بیمارستان‌های موجود و فعال استان کمتر از 24مورد ثبت‌شده است.
در آمار ثبت‌شده، شهرستان زاهدان 9بیمارستان دارد که باوجود غیرفعال بودن تعدادی از آنها به نظر می‌رسد میانگین تخت‌های بیمارستانی را در این استان به میانگین کشوری نزدیک کرده است و اتفاقا شهریاری هم می‌گوید ما در زاهدان یعنی مرکز استان، مشکل چندانی بابت نیرو ، تخت و تجهیزات بیمارستانی نداریم و کمبود در سایر نقاط استان است.
جلوی نام زابل، مرکز سیستان در شمال استان هم نام چهار بیمارستان نشسته که دو تا از چهار بیمارستان یعنی بیمارستان‌های زهک و هیرمند که در زمان دولت احمدی‌نژاد افتتاح شدند، نیرو ندارند و عملا فعال نیستند.
شهرستان سرباز در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان یک بیمارستان کوچک 32تختخوابی دارد و شهرستان کنارک در منطقه چابهار هم فقط یک بیمارستان دارد که متعلق به نیروی هوایی است و وزارت بهداشت قول تجهیز آن را داد، اما هنوز برای افتتاح و فعال شدن نیازمند مجوز نیروی هوایی است.
خطه جنوبی و پهناور چابهار هم دوبیمارستان دارد که یکی از آن دو یعنی بیمارستان امام علی (ع) قدیمی و به‌شدت نیازمند بازسازی است و دیگری یعنی بیمارستان سینا هم به گفته شهریاری درحال حاضر فعال نیست.
شهرستان سراوان در شرق استان اما یک بیمارستان قدیمی به نام رازی داشت که بیمارستان زیبا و بزرگ 220تختخوابی با همان نام ساخته‌شده تا جایگزین بیمارستان قدیمی شود اما به دلیل برخی اختلافات هنوز مجوز نیرو نگرفته و عملا راه‌اندازی نشده است.
اما ایرانشهر در غرب استان و مرکز بلوچستان که این روزها نامش بیش از سایر مناطق بر سر زبان‌هاست، سه بیمارستان دارد که به نظر می‌رسد کفاف انبوه جمعیت منطقه را نمی‌دهد و قول ساخت یک بیمارستان 540تختخوابی برای آن داده‌شده که به گفته شهریاری از 500میلیارد تومان اعتبار موردنیاز، فقط حدود 10تا20میلیارد آن اختصاص‌یافته و هزینه شده است و درنهایت خاش در غرب استان هم یک بیمارستان بیشتر ندارد که جایگزین بیمارستان قدیمی شهرستان شده است.
