رویای مشترک آن بچه‌ها و رویای جواد
آقا جواد را اولین بار در زمین شماره 2 خلیج دیدم. آن زمان عضو تیم پاس بود وقت هایی که تمرینات تعطیل بود، می‌آمد پیش مرحوم پرویز ابوطالب تا از تمرین دور نماند. پدرش نونهالان را تمرین می‌داد در آن زمین، اما انگیزه‌ها وقتی به سقف می چسبید که می‌گفتند امروز قرار است جواد نکونام بیاید زمین خلیج. آن روزها همه می‌شدند رونالدوی برزیلی یا زیدان. با این حال خود جواد هم آرزوهایی داشت. اینکه کنار رونالدو یا زیدان بازی کند. چند سال بعد وقتی رونالدو و زیدان در ترکیب تیم کهکشانی رئال مادرید بازی کردند، جواد هم آنجا بود، در لالیگا، در پیراهن اوساسونا مقابل رئال مادرید پر ستاره و بارسا. کودکان زیادی بودند که از تمرین کردن کنار جواد نکونام در یک زمین، به خود افتخار می‌کردند، اما حالا با گذشت 4-23 سال از آن روزها، با جرات می‌توان گفت هیچ کدام جواد نکونام نشدند. مردی با 151 بازی ملی و 134 گل ملی و باشگاهی که حالا در ابتدای دوران مربیگری هم ثابت کرده بهترین است.
