درنگ
به دنبال اکرام
نامگذاری روز اکرام ایتام، هم‌زمان با سالروز تولد امام‌حسن مجتبی(ع)، موضوع عجیبی نیست. امام حسن مجتبی(ع) که همانند دیگر ائمه اطهار، اهل جود و سخاوت بودند؛ آن‌قدر که روایت‌های متعددی آمده است که هیچ‌گاه دست رد به سینه ایتام، فقرا و مظلومان نزدند و شاید به همین دلیل است که ایشان را کریم اهل بیت می‌نامند. پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان و تولد امام‌حسن مجتبی(ع)، فرصت خوبی برای یادآوری این نوع از اکرام است؛ برای قرار گرفتن بین خیرانی که دلی بزرگ دارند و برای کمک به یتیمان به میدان می‌آیند تا دنیا و آخرت خود را آباد کنند. از ساخت مدرسه و آبادانی یک شهر و روستا تا پرداخت مبلغی ناچیز برای تهیه بسته‌های معیشتی که شاید نیاز یک روز از نیازمندان را برطرف کند. فرقی نمی‌کند؛ مهم این است که بتوانی ببخشی و به اکرام اقشار نیازمند جامعه اهمیت بدهی؛ موضوعی که حجت‌الاسلام محمدرضا بابایی، کارشناس مذهبی هم آن را تایید می‌کند و از ساده‌ترین نوع بخشش و اکرام می‌گوید: «فارغ از موضوعات مالی، حتی روی خوش با ایتام و نیازمند هم جزئی از اکرام است؛ کاری که امام‌حسن مجتبی(ع) می‌کردند و در طول زندگی خود اخلاقی بسیار خوش و کریمانه داشتند.»
مناسبت‌ها را دریاب
برخی‌ها معتقدند که توزیع بسته‌های معیشتی، سبد ارزاق و کمک‌هایی از این جنس، مسکن موقت است، دردی را دوا نمی‌کند و بهتر است که به فکر راه‌حل‌های اساسی برای رسیدگی به نیازمندان کشور باشیم؛ موضوعی که حسن موسوی‌چلک، رئیس انجمن مددکاری اجتماعی کشور هم آن را تایید می‌کند اما حال خوب همین کمک‌ها و اصطلاحا مسکن‌های موقت را هم رد نمی‌کند: «چه کسی می‌تواند منکر این موضوع شود که در شب‌های عید یا مثلا فصل سرما، نیاز نیازمندان به کمک و همدلی، بیشتر از دیگر وقت‌های سال است؟ پس چه بهتر که هم به راهکارهایی اساسی و ریشه‌ای برای توانمند کردن آنها بیندیشیم و هم در چنین وقت‌هایی حواسمان به نیازمندانی که هنوز به توانمندی کافی نرسیده‌اند، باشد؟» او از فراگیر بودن این باور در تمام دنیا می‌گوید؛ از این‌که در سایر کشورها هم در شب سال نوی میلادی یا عید پاک، کمک‌های خیرین به اهالی نیازمند شهرشان بیشتر از هر وقت دیگری می‌شود؛ آن‌هم فارغ از این‌که دولت، مسؤولان، نهادها و سازمان‌ها چه اقدام موثری برای بهبود زندگی این خانواده‌ها کرده باشند. حالا رمضان هم یکی از آن مناسبت‌ها است؛ از همان‌ها که لازم است فارغ از هر دیدگاه و تحلیلی، حواسمان به پر بودن سفره افطار و سحر مومنانی باشد که روزه می‌گیرند اما دست‌شان برای بازگرداندن قوت تحلیل رفته خودشان و خانواده‌شان خالی است.
نامگذاری روز اکرام ایتام، هم‌زمان با سالروز تولد امام‌حسن مجتبی(ع)، موضوع عجیبی نیست. امام حسن مجتبی(ع) که همانند دیگر ائمه اطهار، اهل جود و سخاوت بودند؛ آن‌قدر که روایت‌های متعددی آمده است که هیچ‌گاه دست رد به سینه ایتام، فقرا و مظلومان نزدند و شاید به همین دلیل است که ایشان را کریم اهل بیت می‌نامند. پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان و تولد امام‌حسن مجتبی(ع)، فرصت خوبی برای یادآوری این نوع از اکرام است؛ برای قرار گرفتن بین خیرانی که دلی بزرگ دارند و برای کمک به یتیمان به میدان می‌آیند تا دنیا و آخرت خود را آباد کنند. از ساخت مدرسه و آبادانی یک شهر و روستا تا پرداخت مبلغی ناچیز برای تهیه بسته‌های معیشتی که شاید نیاز یک روز از نیازمندان را برطرف کند. فرقی نمی‌کند؛ مهم این است که بتوانی ببخشی و به اکرام اقشار نیازمند جامعه اهمیت بدهی؛ موضوعی که حجت‌الاسلام محمدرضا بابایی، کارشناس مذهبی هم آن را تایید می‌کند و از ساده‌ترین نوع بخشش و اکرام می‌گوید: «فارغ از موضوعات مالی، حتی روی خوش با ایتام و نیازمند هم جزئی از اکرام است؛ کاری که امام‌حسن مجتبی(ع) می‌کردند و در طول زندگی خود اخلاقی بسیار خوش و کریمانه داشتند.»
مناسبت‌ها را دریاب
برخی‌ها معتقدند که توزیع بسته‌های معیشتی، سبد ارزاق و کمک‌هایی از این جنس، مسکن موقت است، دردی را دوا نمی‌کند و بهتر است که به فکر راه‌حل‌های اساسی برای رسیدگی به نیازمندان کشور باشیم؛ موضوعی که حسن موسوی‌چلک، رئیس انجمن مددکاری اجتماعی کشور هم آن را تایید می‌کند اما حال خوب همین کمک‌ها و اصطلاحا مسکن‌های موقت را هم رد نمی‌کند: «چه کسی می‌تواند منکر این موضوع شود که در شب‌های عید یا مثلا فصل سرما، نیاز نیازمندان به کمک و همدلی، بیشتر از دیگر وقت‌های سال است؟ پس چه بهتر که هم به راهکارهایی اساسی و ریشه‌ای برای توانمند کردن آنها بیندیشیم و هم در چنین وقت‌هایی حواسمان به نیازمندانی که هنوز به توانمندی کافی نرسیده‌اند، باشد؟» او از فراگیر بودن این باور در تمام دنیا می‌گوید؛ از این‌که در سایر کشورها هم در شب سال نوی میلادی یا عید پاک، کمک‌های خیرین به اهالی نیازمند شهرشان بیشتر از هر وقت دیگری می‌شود؛ آن‌هم فارغ از این‌که دولت، مسؤولان، نهادها و سازمان‌ها چه اقدام موثری برای بهبود زندگی این خانواده‌ها کرده باشند. حالا رمضان هم یکی از آن مناسبت‌ها است؛ از همان‌ها که لازم است فارغ از هر دیدگاه و تحلیلی، حواسمان به پر بودن سفره افطار و سحر مومنانی باشد که روزه می‌گیرند اما دست‌شان برای بازگرداندن قوت تحلیل رفته خودشان و خانواده‌شان خالی است.
