آینده تئاتر کودک و نوجوان روشن است
همدان این روزها میزبان گروههای مختلف تئاتر کودک و نوجوان است. بهعنوان داور بخش تئاتر کودک، نمایشهای جشنواره را دیدهام و از کیفیت آنها راضی هستم. معتقدم این آثار قابلاعتنا هستند و خوشبختانه یکی از مقررات جشنواره این است که نمایشهای شرکتکننده در جشنواره، باید حتما قبلا روی صحنه به اجرای عمومی درآمده باشند. از همینرو آثاری را در جشنواره میبینیم که قوام یافته و قابلاعتناست. این آثار معمولا یکی دو سال قبل از شیوع ویروس کرونا اجرا شده و از همینرو شاید تغییراتی در بازیگران یا عواملشان رخ داده باشد اما نمایشهای قابل دفاعی هستند که رقابت تنگاتنگی در این دوره جشنواره پیشرو دارند.
برای من حضور این گروههای تئاتری در جشنواره قابل احترام است چرا که میدانم در ایام کرونا و تعطیلی تئاتر بهسختی توانستهاند گروه را گردهم نگاه دارند و برای اجرای این نمایشها زحمات زیادی متحمل شده و از موانع متعددی گذشتهاند اما چیزی که بیشتر از این گروهها و این جشنواره نظر مرا به خود جلب کرده، شور و هیجان در شهر همدان است. این روزها شاهد حضور و استقبال باشکوه همدانیها از جشنواره هستم.
بیست و هفتمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در این شهر با استقبال خانوادهها روبهرو شده و چیزی که بهعینه در شهر همدان شاهد هستم، استقبال باشکوه مردمی است که برای دیدن اجراها سر و دست میشکنند و چه صبح و چه عصر، در صف میایستند و مشتاق تماشا هستند. پدرها و مادرها به همراه فرزندان کودک و نوجوان خود برای دیدن تئاتر میآیند. برگزاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در همدان سبب شده که مردم به تئاتر کودک و نوجوان و به جشنواره تعصب داشته باشند. آنها جشنواره را از خودشان میدانند، از برگزاری آن در شهرشان خشنود هستند و با برگزارکنندگان همراهی و همکاری میکنند؛ گویی این سالهای درگیری با ویروس کرونا، منتظر جشنواره بودند یا انگار پشت در ایستاده بودند و حالا در تئاتر به رویشان باز شده است.
شاید این روزهای بعد از بحران کرونا و قرنطینههای دورهای، سینما و تئاتر بزرگسالان روزهای چندان پررونقی را تجربه نمیکنند اما جریان سینما و تئاتر بزرگسالان متفاوت است. هم سینما و هم تئاتر نیاز دارند که زمان بگذرد و ببینیم در طول سال چقدر با استقبال مواجه خواهند شد.
در تئاتر کودکان بستر رشد و رونق مهیاست و من به آینده تئاتر کودکان و نوجوانان امیدوار هستم، آن هم به این دلیل که پدر و مادرهای امروز، آدمهای روشنتر و آگاهتری هستند. چه در شهر همدان، چه در تهران و چه در شهرهای دیگر، دیدهام که پدر و مادرها برای تربیت و برای فرهنگ فرزندان خود هزینه میکنند و تا جایی که امکانش را داشته باشند، از برنامههای فرهنگی مخصوص کودکان و نوجوانان بهره میگیرند. پدر و مادرهای امروز با والدین 40 یا 50 سال پیش فرق دارند؛ این پدر و مادرها برای فرزندانشان ارزش قائل هستند، برای آنها هزینه میکنند ولی
به اندازه وسع خودشان. شاید شرایط اقتصادی برای هر پدر و مادری مهیا نباشد که دست فرزندانش را بگیرد و به تئاتر ببرد و شاید برخی اجراها قیمتهای زیادی داشته باشند اما پدر و مادرها کم نمیگذارند. این روزها بهجز شوری که در شهر همدان برپاست، در تهران چه در تالار هنر و چه در سالنهای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از تئاتر کودکان و نوجوانان استقبال میشود. آینده تئاتر این گروه سنی روشن است به شرط آنکه زیرساختها و حمایتهای لازم صورت بگیرد.
حسن دادشکر - کارگردان و بازیگر تئاتر
بیست و هفتمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در این شهر با استقبال خانوادهها روبهرو شده و چیزی که بهعینه در شهر همدان شاهد هستم، استقبال باشکوه مردمی است که برای دیدن اجراها سر و دست میشکنند و چه صبح و چه عصر، در صف میایستند و مشتاق تماشا هستند. پدرها و مادرها به همراه فرزندان کودک و نوجوان خود برای دیدن تئاتر میآیند. برگزاری جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در همدان سبب شده که مردم به تئاتر کودک و نوجوان و به جشنواره تعصب داشته باشند. آنها جشنواره را از خودشان میدانند، از برگزاری آن در شهرشان خشنود هستند و با برگزارکنندگان همراهی و همکاری میکنند؛ گویی این سالهای درگیری با ویروس کرونا، منتظر جشنواره بودند یا انگار پشت در ایستاده بودند و حالا در تئاتر به رویشان باز شده است.
شاید این روزهای بعد از بحران کرونا و قرنطینههای دورهای، سینما و تئاتر بزرگسالان روزهای چندان پررونقی را تجربه نمیکنند اما جریان سینما و تئاتر بزرگسالان متفاوت است. هم سینما و هم تئاتر نیاز دارند که زمان بگذرد و ببینیم در طول سال چقدر با استقبال مواجه خواهند شد.
در تئاتر کودکان بستر رشد و رونق مهیاست و من به آینده تئاتر کودکان و نوجوانان امیدوار هستم، آن هم به این دلیل که پدر و مادرهای امروز، آدمهای روشنتر و آگاهتری هستند. چه در شهر همدان، چه در تهران و چه در شهرهای دیگر، دیدهام که پدر و مادرها برای تربیت و برای فرهنگ فرزندان خود هزینه میکنند و تا جایی که امکانش را داشته باشند، از برنامههای فرهنگی مخصوص کودکان و نوجوانان بهره میگیرند. پدر و مادرهای امروز با والدین 40 یا 50 سال پیش فرق دارند؛ این پدر و مادرها برای فرزندانشان ارزش قائل هستند، برای آنها هزینه میکنند ولی
به اندازه وسع خودشان. شاید شرایط اقتصادی برای هر پدر و مادری مهیا نباشد که دست فرزندانش را بگیرد و به تئاتر ببرد و شاید برخی اجراها قیمتهای زیادی داشته باشند اما پدر و مادرها کم نمیگذارند. این روزها بهجز شوری که در شهر همدان برپاست، در تهران چه در تالار هنر و چه در سالنهای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از تئاتر کودکان و نوجوانان استقبال میشود. آینده تئاتر این گروه سنی روشن است به شرط آنکه زیرساختها و حمایتهای لازم صورت بگیرد.
حسن دادشکر - کارگردان و بازیگر تئاتر