این مجموعه داستان دو باجناق به نام‌های رحمان موزی با بازی محمد کاسبی ــ که خیلی هم به صورت خانوادگی اصرار داشتند نام آنها را معذی خطاب کنندــ و سیروس املشی با بازی مهران رجبی است که مدام در هر بحثی فروش مبل‌های خانه‌اش را پیش می‌کشد.
این دو تصمیم می‌گیرند برای بهتر شدن زندگی‌شان یک شرکت خدماتی تاسیس کنند که همین آغاز ماجراهایی است که در این سریال اتفاق می‌افتد. سه در چهار، سریالی سراسر طنز بود.
 از نویسنده کار گرفته که همه او را با آثار کمدی‌اش در مقام بازیگر، کارگردان و نویسنده می‌شناسند تا کارگردان و بازیگران آن. یکی از نکات مثبت این سریال شخصیت‌های بانمکی بود که هرکدام ویژگی جذابی داشتند و اسامی جالبی هم برایشان انتخاب شده بود. 
از جمله نام خانوادگی موزی. دیالوگ‌ این شخصیت‌ها همبه قدری بانمک بود که تا مدت‌ها می‌شد آنها را از زبان مردم شنید. می‌توان این مجموعه را یک کار پرستاره دانست. ستاره‌های کمدی که هر کدام قابلیت این را داشتند تا بتوانند مخاطب را با خود همراه کنند. 
ضمن این‌که موقعیت‌های طنزی هم که در این کار ایجاد می‌شد، خنده را روی لب تماشاچی می‌نشاند. مثلا سکانس‌هایی که مردان خانواده روی پشت‌بام می‌خوابیدند، در حالی که همسایه‌شان آب حمام را هر روز از پنجره روی آنها می‌ریخت. یا موقعیت‌های طنز و درگیری‌هایی که به دلیل همخانه شدن دو خانواده ایجاد می‌شد. حتی حضور عروس خانواده سیروس هم که سادگی و بلاهت در بازی‌اش داشت از تماشاچی خنده می‌گرفت. 
شخصیت دیگری که بازی‌اش به دل مخاطب نشست، همسر سیروس املشی بود که شهره لرستانی آن را ایفا می‌کرد. مادری خشن و جدی اما زودرنج که مدام از رفتار فرزندانش عصبانی می‌شد.  شخصیتی که شاید کمتر در مجموعه‌های کمدی تکرار شد. اما نقطه مقابل آن همسر آقای موزی با بازی زنده‌یاد نادیا دلدار گلچین در نقش مادری صبور و مهربان که خیلی کم عصبانی می‌شد. ورود هر کدام از شخصیت‌ها نیز در قصه، موقعیت‌های کمدی و جذابی ایجاد می‌کرد.  مثلا حضور خواستگار سمج لیلا، جوانی به نام سمیر با بازی مجید یاسر که لباس پوشیدن، رفتار و حرف زدنش باعث خنده مخاطب می‌شد. در نهایت این‌که سه در چهار را می‌توان یک مجموعه کمدی موفق دانست که حتی در بازپخش هم می‌تواند خنده را برای مخاطب به ارمغان بیاورد.

زینب علیپور‌طهرانی - گروه رسانه