چرا فقط غزل زنده می‌ماند؟

چرا فقط غزل زنده می‌ماند؟

لیلا صادقی با طرح این سؤال که چرا فقط غزل در میان قالب‌ها زنده می‌ماند؟ گفت: غزل قالبی است که به دو شکل حیاتش را ادامه می‌دهد؛ نخست این‌که بقایش را به واسطه تکرار وزن‌ها بعد از مشروطه ادامه می‌دهد و الگوی قبلی غزل نگه داشته می‌شود. حیات دیگر غزل به‌واسطه حیات ساختاری‌اش است.

این شاعر و زبان‌شناس که در نخستین همایش «علوم‌شناختی و علوم‌انسانی» سخن می‌گفت، افزود: مثنوی تحول‌یافته سرود است و محققان به اشتباه قصیده را با آن مرتبط می‌کنند! در مثنوی‌ها بعد از مشروطه وقتی با رمان مدرن به‌دلیل ترجمه آشنا می‌شویم مثنوی کارکردش را از دست می‌دهد و به‌جایش داستان‌نویسی می‌آید. 
صادقی با بیان این‌که رباعی هم یک ریشه در ترانه‌های عامیانه و کودکانه ایران‌باستان دارد یادآور شد: تنها قالبی که به‌صورت مشخص بعد از مشروطه نیما به آن توجه می‌کند رباعی است چون برخلاف غزل و قصیده و مثنوی انسجام به واسطه سازه زبانی اندیشه واحد در آن اهمیت دارد. / ایبنا