یک یادگاری و چند نگاه
زندهیاد اسماعیلی مانند برخی همنسلانش و گاهی چند گام جلوتر، در طول سالها فعالیت هنریاش شگفتانههای بسیاری خلق کرد. نظیر صداپیشگی به جای چند بازیگر در یک اثر، صحبت کردن به جای بازیگرانی با سنینی که از خودش بسیار دور بود و... .
این صداپیشه پس از انقلاب هم تا زمانی که رسم صدابرداری سر صحنه هنوز باب نشده بود در بعضی فیلمها و سریالهای تلویزیونی به جای نقشآفرینان بنام، نقش گفت که هنوز در خاطرمان باقی است. سال 1389 اما او، زندهیاد چنگیز جلیلوند و تنی چند از دوبلورهای پیشکسوت و نامی کشور، گردهم آمدند و نسخهای نوستالژیک برای فیلم جرم به کارگردانی مسعود کیمیایی خلق کردند که با صدای دوبله بود. این نسخه با واکنشهای بسیاری همراه شد، برخی به آن انتقاد داشتند و صدای آنها را بر قامت حامد بهداد، پولاد کیمیایی و... چندان مناسب نمیدانستند و بعضی هم با این خاطرهبازی حسابی ارتباط برقرار و آن را یادگاری از چند تن از صداهای برتر دوبله قلمداد کردند که با اقدام کیمیایی یاد سینمای قدیم ایران را زنده نگه داشتند.