چند واقعیت درباره خجالتیبودن که باید دانست
خجالتیها را میتوان همه جا دید؛ در محله، مدرسه، مهدکودک، دانشگاه، محل کار و هر مکانی که افراد در آن جمع میشوند. بچههای خجالتی هم زیادند و حتی خودمان ممکن است پدر یا مادر یکی از این بچهها باشیم اما آیا خجالتی بودن یک نقص شخصیتی است که باید نگرانش باشیم؟
روانشناسها خجالتی بودن را عیب و نقص نمیدانند بلکه حتی معتقدند کمرویی چیز بدی نیست و فقط یک واکنش طبیعی است که برخی افراد در مواجهه با پدیدههای تازه یا موقعیتهای نامطمئن از خود بروز میدهند. البته با افزایش سن، خجالتی بودن هم کمرنگتر میشود ولی باید به یاد داشته باشیم که اگر کمرویی با ترسهای شدید و واکنشهای تند همراه باشد،حتما نیاز به بررسی دارد. دانستن تفاوت خجالتی بودن با درونگرایی نیز نکته مهمی است و باعث میشود علت رفتارهای افراد را بهتر درک کنیم. یک فرد درونگرا لزوما خجالتی نیست بلکه او عاشق تنهایی و سکوت است و در محیطهایی که تحریکهای کمتری دارد، احساس بهتری میکند مثل زمانی که با یک دوست صمیمی هم صحبت میشود یا وقتی که کتاب میخواند. البته برخلاف درونگرایی که یک ویژگی با ثبات شخصیتی است، خجالتی بودن ثابت نیست و با افزایش مهارتهای ارتباطی و مدیریت موقعیتهای اجتماعی،کمتر میشود.
تیتر خبرها