ضرورت مسؤولیتپذیری نامزدها
حسامالدین برومند تحلیلگر مسائل سیاسی
نکته واضحی که این روزها وجود دارد سردی فضای سیاسی در کمتر از دو ماه مانده به انتخابات است. انتظار این است که در این مدت فضای پرشور و نشاطی برای انتخابات در جامعه حاکم شود. علت برودت این روزهای فضای انتخاباتی، بستگی تام و تمام به چند متغیر دارد. یکی از این متغیرها شیوع بیماری کروناست. شیوع این بیماری و همهگیری آن در سطح جهان، بسیاری از برنامهها و معادلات را در عرصههای سیاسی و اقتصادی دستخوش تغییر و تحول کرده و طبعا مردم ایران هم مثل سایر نقاط دنیا بیم و نگرانی نسبت به سلامت خود به واسطه حضور در تجمعات انتخاباتی دارند.
نکته دیگر مربوط به فعالیتهای دولت است. به هر صورت دولت طی هشت سال گذشته وعدههایی را در حوزههای اقتصادی و سیاست خارجی به مردم داد که در اجرایی کردن آنها ناکام بود. از سوی دیگر هم مردم به واسطه محقق نشدن این وعدهها دچار مشکلات فراوانی شدهاند و از این رو نسبت به مقولهای مثل انتخابات ریاستجمهوری نگاه چندان خوشبینانهای ندارند. طبعا در چنین شرایطی برای اینکه فضای انتخاباتی گرم شود و در مردم شور، هیجان و نشاط سیاسی ایجاد شود باید اقداماتی صورت گیرد. اقدام اول مربوط به رسانهها است. رسانهها با همه سلایق سیاسی باید به میدان بیایند و خالصانه و صادقانه فضا را برای انتخاباتی پرشور مهیا کنند. واقعیت آن است که نقش رسانه برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطب، بیبدیل است و از این رو آنها میتوانند با اطلاعرسانی در مورد موضوعات مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اقدام به ارائه راهحل کنند.
نکته دوم مربوط به رفتار نخبگان و خواص است. بدون تردید آنها نقش مهمی در بهبود فضای انتخاباتی دارند. اگر نخبگان سیاسی و اقتصادی نگاه جناحی و قبیلهای داشته باشند نتیجه مثبت حاصل نخواهد شد. به دلیل اینکه انتخابات یک کار ملی است و نگاههای جناحی به این مقوله ارزشمند ضربه خواهد زد.
اقدام سوم این است که نامزدهای احتمالی به صورت جدیتری وارد عرصه شوند و نسبت به اعلام نامزدی خود احساس رسالت و مسؤولیت کنند و تلاششان در این مسیر قرار گیرد که آشنایی و شناخت مخاطبانشان صرفا نباید محدود به شعار باشد بلکه باید برنامهای برای برونرفت از مشکلات موجود از سوی نامزدها ارائه شود.
نکته چهارم مردم هستند. تردیدی نیست که مهمترین بازیگر انتخابات مردم هستند. ملت ایران باید بدانند که دشمنان انقلاب در طول چهار دهه گذشته بیکار نبودند و در هر مقطعی در حال تدارک سناریو و طرحی برای فاصله انداختن میان مردم و حاکمیت و همچنین دلسرد کردن جامعه نسبت به انتخابات هستند. بنابراین افراد جامعه باید نقشه دشمنان را خوب بشناسند و آن را خنثی کنند و نگاه جدیتری به انتخابات داشته باشند.
نکته دیگر مربوط به فعالیتهای دولت است. به هر صورت دولت طی هشت سال گذشته وعدههایی را در حوزههای اقتصادی و سیاست خارجی به مردم داد که در اجرایی کردن آنها ناکام بود. از سوی دیگر هم مردم به واسطه محقق نشدن این وعدهها دچار مشکلات فراوانی شدهاند و از این رو نسبت به مقولهای مثل انتخابات ریاستجمهوری نگاه چندان خوشبینانهای ندارند. طبعا در چنین شرایطی برای اینکه فضای انتخاباتی گرم شود و در مردم شور، هیجان و نشاط سیاسی ایجاد شود باید اقداماتی صورت گیرد. اقدام اول مربوط به رسانهها است. رسانهها با همه سلایق سیاسی باید به میدان بیایند و خالصانه و صادقانه فضا را برای انتخاباتی پرشور مهیا کنند. واقعیت آن است که نقش رسانه برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطب، بیبدیل است و از این رو آنها میتوانند با اطلاعرسانی در مورد موضوعات مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اقدام به ارائه راهحل کنند.
نکته دوم مربوط به رفتار نخبگان و خواص است. بدون تردید آنها نقش مهمی در بهبود فضای انتخاباتی دارند. اگر نخبگان سیاسی و اقتصادی نگاه جناحی و قبیلهای داشته باشند نتیجه مثبت حاصل نخواهد شد. به دلیل اینکه انتخابات یک کار ملی است و نگاههای جناحی به این مقوله ارزشمند ضربه خواهد زد.
اقدام سوم این است که نامزدهای احتمالی به صورت جدیتری وارد عرصه شوند و نسبت به اعلام نامزدی خود احساس رسالت و مسؤولیت کنند و تلاششان در این مسیر قرار گیرد که آشنایی و شناخت مخاطبانشان صرفا نباید محدود به شعار باشد بلکه باید برنامهای برای برونرفت از مشکلات موجود از سوی نامزدها ارائه شود.
نکته چهارم مردم هستند. تردیدی نیست که مهمترین بازیگر انتخابات مردم هستند. ملت ایران باید بدانند که دشمنان انقلاب در طول چهار دهه گذشته بیکار نبودند و در هر مقطعی در حال تدارک سناریو و طرحی برای فاصله انداختن میان مردم و حاکمیت و همچنین دلسرد کردن جامعه نسبت به انتخابات هستند. بنابراین افراد جامعه باید نقشه دشمنان را خوب بشناسند و آن را خنثی کنند و نگاه جدیتری به انتخابات داشته باشند.