طبیعی است همه خانم‌ها دوست دارند مادرشدن را تجربه کنند؛ برخی کمی زودتر و برخی کمی دیرتر اما یکی از مشکلاتی که اخیرا با آن مواجه شده‌ایم و تعدادشان از حساب و شمارش خارج‌شده، برخورد با مشکلات ناباروری ناشی از به تاخیر انداختن بارداری در زوج‌هاست؛ اتفاقی که ازدواج دیر هنگام به دلایل رسیدن به اهداف مالی، شغلی، تحصیلی و در برخی افراد به دلیل مهاجرت رخ داده است. ضمن این‌که بعد از ازدواج هم همچنان به دنبال فرصت مناسبی برای بچه‌دارشدن هستند و آن را به تعویق می‌اندازند؛ بسیاری از آنها در اوایل ازدواج معتقدند که حالا زود است، حالا وقت هست، حالا تفریح کنیم، حالا خانه بخریم و... بعد حوالی 40سالگی به ما مراجعه می‌کنند که حالا ما بچه می‌خواهیم. آن‌وقت است که ما مجبوریم به آنها بگوییم به دلیل دیر اقدام‌کردن با شرایط سخت و پیچیده‌ای برای باردارشدن مواجه هستند؛ نمی‌گوییم نمی‌شود ولی سخت است. واقعیت این است که با گذر از 35سالگی، کیفیت تخمک افت می‌کند و همین کار را برای بارداری سخت می‌کند. برای همین است که ما به همه کسانی که تمایل به بارداری دارند، توصیه می‌کنیم اولویت‌هایشان را بشناسند و فرزندآوری را به تعویق نیندازند. وقت برای درس خواندن، تفریح و کار همیشه هست اما فرصت برای بچه‌دارشدن همیشه وجود ندارد و اگر آن را به تاخیر بیندازیم، ممکن است این فرصت را برای همیشه از دست بدهیم. در این بین مهم‌ترین احساسی که وجود دارد، احساس پشیمانی است؛ پشیمانی از ترجیح اولویت‌هایی که مهم‌تر از داشتن فرزند نبوده است.
اما یکی از مسائل مهم برای پیشگیری از وقوع چنین مشکلاتی، آگاهی‌دادن به جوانان است. شخصا فکر می‌کنم که این موضوعی نیست که خانم‌ها در سن بالا نسبت به آن آگاه شوند؛ بلکه این مساله باید در آموزش‌های دوران مدرسه گنجانده شود که دخترها بدانند که دوران باروری‌شان محدود است؛ بدانند که هرچه سن بالاتر می‌رود، کیفیت تخمک‌ها کم می‌شود. بدانند که مسائلی مانند مهاجرت، درس و تفریح را می‌شود به تاخیر انداخت ولی بچه‌دارشدن زمان دارد و هروقت بخواهند نمی‌توانند به آن برسند. باید حواسمان باشد کدام را فدای دیگری می‌کنیم؟ شغل را فدای بچه؟ یا بچه را فدای شغل؟ موضوعی که به نظر می‌رسد با آگاهی‌دادن کارشناسان کافی نیست و نیاز به آموزش‌های همگانی در سنین مناسب دارد.  علاوه بر آن یکی از مسائلی که ما امروز با آن مواجه هستیم این است که برخی اقدامات پزشکی برای زنده نگه‌داشتن فرصت‌های باروری و درمان‌های ناباروری، تحت پوشش بیمه نیست یا حرکت‌های حمایتی بسیار کمی برای آن انجام شده که روند انجامش را بسیار سخت و زمانبر کرده است؛ در حالی که اگر حمایت‌های مالی از این قبیل اقدامات صورت بگیرد، خانواده‌های بیشتری برای فرزندآوری حتی در سنین بالا تلاش می‌کنند؛ البته که ما همچنان به پیشگیری معتقدیم و توصیه می‌کنیم که نباید تصمیم به فرزندآوری را به سنین بالا موکول کرد.