حاج‌اکبر سواد نداشت. تنها می‌توانست قرآن را بفهمد و از کلمات آن سردربیاورد؛ چیزی که آن دوران به سواد قرآنی معروف بود. اما حافظه فوق‌العاده و ذوق و نبوغش در نوحه‌سرایی وقتی با عنایت اهل‌بیت گره خورده بود، کار او را به جایی رسانده بود که حاج‌اکبر ناظم صدایش کنند؛ چرا که او توانایی شگرفی در نظم دادن به کلمات، موسیقی و ساخت نوحه داشت. نوحه‌های ماندگاری که هنوز از گوش و خاطره هیات قنات‌آباد تهران و دالان‌های بازار بیرون نرفته‌اند. روضه قنات‌آباد که حالا یکی از قدیمی‌ترین روضه‌های تهران است را حاج‌اکبر ناظم راه انداخت و یکی از ماندگارترین چهارپایه‌خوان‌های تهران نیز خود او بود. چهارپایه‌خوانی، رسمی قدیمی در عزاداری است که پیشتر در بازار انجام می‌شد و مداح بین مردم روی چهارپایه می‌رفت و نوحه دم می‌داد.