گفتوگو با خشایار راد درباره محرمهای کودکیاش
استکانهای هیأت را میشستم
بازیگر کمدی است و سالهاست او را در فیلمها و سریالهای طنز میبینیم. سالهاست از همه خلاقیت و انرژی خود مایه میگذارد تا به روش خودش مردم را بخنداند. ادعایی هم ندارد و بیحاشیه کارش را انجام میدهد. حتی ندیدم اگر برای بازی در فیلم یا سریالی با او شوخی کرده یا انتقادی کردهاند، واکنش نشان بدهد یا حاشیهسازی کند.مثلا وقتی در فیلم « مامان، بهروز منو زد» بازی کرد و کلی برای نام فیلم و عکسی که از او در پوستر منتشر شد، جوک ساختند باز هم واکنشی نشان نداد. پذیرفته کارش بازیگری بوده و آنقدر دستش باز نیست که نقشها را انتخاب کند و باید منتظر بماند تا برای بازی در نقشی او را انتخاب کنند. دیروز که به مناسبت آغاز محرم به او تلفن کردم تا خاطراتش را از این ماه مرور کنم حرفهایی گفت که نشان میدهد بیشترین بهره را از محرم برده و میداند از این ماه چه بردارد و از آنها در طول سال استفاده کند.
به راد میگویم اسباب عزاداری که بر در و دیوار کوچه و خیابانها مینشیند، یادمان میآورد که محرم شروع شده، تاسوعا و عاشورا در راه است... میگوید: همین الان که شما به من تلفن کردهاید و درباره محرم صحبت میکنیم، خودش یادآوری است.به بهترین شیوه یادم انداختید که محرم شروع شده.از من درباره خاطرات کودکیام از این ماه و دهه اول محرم میپرسید.من به کودکیام که خیلی دور هم هست فکر میکنم.به پدری که دو سه ساله بودم که فوت شد و من هیچوقت نتوانستم با او به هیات بروم. به روزهایی فکر میکنم که بچه بودم و احتمالا مادرم مرا به هیات و حسینیه میبرده و گوشهای میخوابانده و خودش به عزاداریاش میرسیده.خانهمان میدان خراسان بود، بزرگتر که شدم، ایام محرم میرفتم مسجد لرزاده.آنجا خدمت میکردم، چای میدادم و استکان میشستم.جوان هم که شدم در کنار سینهزنی و عزاداری باز هم چای میدادم و استکان میشستم. اما مراسم عزاداری و سینهزنی که تمام میشد، میرفتم خانه.از آن آدمهایی نبودم که تا سحر بمانم و هیات و روضهخوانی و سینهزنی بهانهای شود برای دورهمی.عزاداری برای سیدالشهدا نباید به کلیشه و دورهمی تبدیل شود.نباید جایی شود که تا سحر بمانی و با دوست و رفقا درددل کنی و وقت بگذرانی. هیاترفتن و در هیاتماندن، آدابی دارد که باید آنها را رعایت کرد.
نیازمندان را فراموش نکنیم
راد میگوید: میدانی چرا باید محرم را هر سال یادآوری کرد؟ برای اینکه یادمان بماند امام حسین ؟ع؟ و یارانش چرا شهید شدند.شهید شدند تا ما با انسانیت و عزت زندگی کنیم.یادمان باشد عزت و آبروی آدمها را نگهداریم.یادمان باشد به نیازمندان کمک کنیم.تویی که هیات میزنی و روضهخوانی و سینهزنی برای امام حسین؟ع؟ راه میاندازی.حالا که دوره، دوره کروناست و خیلیها بیکار و نیازمند شدهاند، به جای دیگزدن و سیرکردن کسانی که دستشان به دهانشان میرسد، این روزها پول دیگ و نذریپختن را برسان به دست نیازمندان.اگر نذری میپزی، حواست باشد آن را برسانی به دست نیازمند واقعی.آن کسی که شاید این روزها برای سیرکردن شکم خود و خانوادهاش مشکل دارد.بیماری این روزها زیاد است، دارو نیست یا گران است.هیاتها بهترین جا هستند که پول برای نیازمندان جمعآوری شود و به دست آنها برسد.این راه و روش بزرگان دین و امام حسین؟ع؟ بوده که ما باید ادامهاش بدهیم.یکی از دلایل یادآوری محرم این است که یادمان بیندازد امام حسین ؟ع؟ مرام و مردمداریش چگونه بود.میخواهی امام حسینی ؟ع؟ باشی از ظواهر بگذر و دلت را به امام حسین ؟ع؟ نزدیک کن.با درگیر ظاهرشدن راه به جایی نمیبری.