آنها مقابل منچستریونایتدی قرار گرفتند که نسلی طلایی داشت و در ایران به محبوبیت زیادی رسیده بود. حتی بعضی از ایرانی‌ها در آن شب طرفدار تیم فرگوسن و ستاره‌هایی چون گیگز، بکام، اسکولز، یورک، شرینگام و.... بودند. بایرن تا دقایق پایانی مسابقه یک بر صفر پیش بود اما شرینگام گل مساوی را زد و سولسشر هم موفق شد در وقت‌های تلف شده گل دوم را بزند تا یونایتد برنده باشد. دایی که در این سال‌ها زیاد دوست نداشته درباره آن فینال حرف بزند، می‌گوید: «اگر بخواهم تلخ‌ترین بازی باشگاهی عمرم را بگویم... راستش یاد همان بازی مقابل منچستر یونایتد می‌افتم. آن مسابقه تلخ‌ترین بازی باشگاهی‌ام بود و متاسفانه با وجود آن‌که تا لحظات پایانی بازی جلو بودیم، در نهایت باختیم.» 
اوتمار هیتسفلد در آن بازی از علی دایی استفاده نکرد، به این دلیل که تیمش بعد از گلزنی کامل عقب نشسته بود تا نتیجه را حفظ کند. آنها در نهایت با بدشانسی تمام بازنده آن مسابقه تاریخی شدند.